Lang verhaal maar dit om zo een duidelijk mogelijk beeld te kunnen scheppen.
Eind 2018 leerde ik iemand kennen via via. We hebben elkaar geregeld gezien en er is na enige tijd sexueel contact geweest. Ik kwam zelf gebroken uit een eerdere relatie van bijna 10 jaar (mentaal geweld) en was heel naïef. Ik had mijn vragen over de deze persoon in kwestie maar liet mezelf steeds ompraten dat ik gewoon spoken zag.
Kort daarna raakte ik zwanger. Gezien alles geheim moest blijven en niet wenste betrokken te worden bij dokters bezoeken en dergelijke én hij dingen ging eisen over wat er met het kind moest gebeuren en na intensieve therapie ik weer sterk in mijn schoenen begon te staan gingen alle alarmbellen af dus ben ik naar de politie getrokken. Uit dit gesprek bleek dat hij helemaal niet was wie hij zei en zo dus illegaal in het land verbleef. De kortstondige 'relatie' is toen iets daarvoor gestopt en heb ik al het contact vermeden toen hij ook niet in ging op vragen om alsnog naar de dokter mee te gaan. Enige tijd daarna kreeg ik wel een verzoek dat hij mij plots 500 euro wilde betalen voor spullen voor het kindje. Dit heb ik geweigerd en toen eiste hij erkenning voor de geboorte. Ook deze heb ik geweigerd en vernam ik niks meer tot een maand na de geboorte. Brief in de bus van zijn advocaat waarin hij met aandrong verzocht om te erkennen. Dit overlegd met mijn advocaat en hebben we er in eerste instantie niet op gereageerd tot ik een uitnodiging kreeg om op de rechtbank te verschijnen. Daar werd bemiddeling voorgesteld. Dit gedaan maar kwamen wij er niet uit dus eind resultaat? Erkennen.
Tegen mijn wil in naar de gemeente getrokken (en zoals verwacht was meneer wéér niet aanwezig). Hier heeft de gemeente wel een zaak van gemaakt en is deze erkenning onderzocht. Na verhoren bij de politie, sociaal onderzoek, heeft de gemeente dit geweigerd na negatief advies van boven. Zijn verklaring klopte niet met zijn eerdere verklaring die hij gaf tijdens zijn asielaanvraag in 2014 en een sociaal onderzoek kon niet want hij woonde officieel nergens. Dit resultaat heeft hij dan ook voor de rechtbank getrokken maar ook deze heeft hij verloren. We waren al een jaar verder en had zelf op geen enkele manier contact gezocht voor zijn kind en dwong een DNA test af.
Gezien ik ook niet ging ontkennen dat het kind biologisch van hem was, is de rechtbank hier ook niet in mee gegaan en vielen ze heel erg over het feit dat hij buiten een rechtzaak starten geen moeite doet.
Tegen het uiteindelijke vonnis van de rechtbank is hij ook in beroep gegaan. In 2022 ben ik dus opnieuw naar de rechtbank gegaan waar ook het openbaar ministerie aanwezig was en ook een negatief advies gaf, alsook de advocaat van de gemeente, die van mij (uiteraard) en mijn zoontje zijn advocaat die in eerste instantie de eerste keer ook voor was. Dit opnieuw omdat hij geen contact zocht, valse papieren haf ingediend die moesten dienen als bewijs, er genoeg indicaties waren dat dit louter om een verblijfsvergunning ging om zo dochter en vrouw uit land van herkomst naar hier te brengen. Kortom: geweigerd over de gehele lijn! Met de boodschap van het OM: U kan in hoger beroep gaan maar weet dat wij U dan kunnen vervolgen voor Uw illegale praktijken en dergelijke.
Enkele maanden later was er nog geen tegenreactie geweest en was de termijn om in hoger beroep te gaan verstreken.
Eind conclusie: Meneer had niks meer te zeggen, kon mij niks meer maken.
In de tussentijd had ik al een nieuwe partner en zijn wij vorig jaar getrouwd (wij zijn ondertussen al 3 jaar samen en heeft de vaderrol dus ook op zich genomen) en heeft hij mijn zoontje erkent. Dit kon en mocht!
Echter, na 2 jaar sinds het eindvonnis kreeg mijn advocaat gister een mail dat verwekker opnieuw een DNA test eist + erkenning + financieel wil bijdragen en rechten over mijn zoontje. Zij heeft zijn nieuwe advocaat gemaild dat wij juridisch gezien eigenlijk alle paden hebben bewandeld maar goed, je weet nooit.
Mijn zoontje is dus ondertussen erkend door mijn partner, is al 4 jaar oud en wij hebben NOOIT iets vernomen van zijn verwekker. Wat kan hij ons nu nog maken? Kan hij alsnog die erkenning afdwingen na eerdere afwijzingen van de rechtbank?