#5 , 16 jan 2010 10:07
Ik zal even de situatie schetsen
Mijn ex daagde mij voor de Vrederechter in 2007 om alimentatie af te schaffen. Mijn oudste had juist zijn eerste jaar hoger onderwijs achter de rug en had een tweede zittijd. Mijn jongste zat in het 5de secundair.
Als tegeneis, vroeg mijn raadsman verhoging van alimentatie. Tot dan toe betaalde mijn ex slechts €250 voor de beide jongens samen
Ik heb die zaak dus gewonnen en kreeg verhoging alimentatie (met terugwerkende kracht tot september 2007). Uitspraak was juni 2008
Mijn ex ging in beroep vanaf september 2008 kwam die zaak voor de rechtbank eerste aanleg.
Die hebben het vonnis van de vrederechter bevestigd. De uitspraak was in juni 2009.
In mei 2009, mijn zoon had toen drie studie-jaren hoger onderwijs achter de rug, zei hij dat hij die studierichting niet meer aankon. Hij heeft geprobeerd, zijn best gedaan, maar het ging niet. Hij heeft de examens van juni 2009 niet meer meegedaan, maar heeft zich ingeschreven in een andere studie-richting, een richting die meer in de lijn ligt van wat hij echt wil. Ik heb hem die kans gegeven, hij wil echt wel een diploma halen. Hij was 21jr in 2009.
Toen mijn ex vernam dat onze oudste zoon van studierichting veranderde vanaf september 2009, is hij opnieuw een procedure begonnen voor de Vrederechter om de alimentatie van de oudste af te schaffen.
Hij beweert dat wij de rechtbank van eerste aanleg bedrogen hebben, door te verzwijgen dat de oudste zoon van studierichting zou veranderen. Hij beweert (maar kan uiteraard niets bewijzen omdat het niet waar is), dat mijn zoon niet meer naar de lessen is gegaan vanaf februari 2009 en hij eist nu dus afschaffing van alimentatie en terugbetaling met terugwerkende kracht tot februari 2009.
En blijkbaar is hij naar Cassatie gegaan omdat hij denkt dat de rechtbank van eerste aanleg een vonnis heeft uitgesproken op basis van leugens. Dus dat ze geen eerlijke uitspraak hebben kunnen doen.
De waarheid is echter, dat de beslissing van mijn zoon om van studierichting te veranderen, is genomen in mei, nà de pleitdatum voor de rechtbank van eerste aanleg. En mijn zoon is de lessen gewoon blijven volgen tot eind mei, tot vlak voor de examenperiode van juni. Dus er is helemaal geen sprake van dat wij de rechtbank van eerste aanleg gedurende de procedure bedrogen hebben.
En nu is mijn vraag of Cassatie dit zal aanvaarden als geldige reden om de procedure over te doen ?
Ik heb gehoord van mijn raadsman, dat je al iets van € 3000 moet betalen om een zaak aan de Cassatierechtbank voor te leggen, dus ik vrees, als je er zoveel geld voor over hebt, als burger, dat je toch moet overtuigd zijn van een redelijke kans.
Wat denken jullie ?
Laatst gewijzigd door
Madeleine op 16 jan 2010 10:15, 1 keer totaal gewijzigd.