Een vriendin heeft een EOT met haar ex-echtgenoot; zij heeft exclusief verblijfsrecht, maar geen exclusief gezagsrecht over hun minderjarig kind.
Onlangs is uit een diagnose bij haar kind ADHD vastgesteld. De situatie is dermate moeilijk dat de moeder medicatie wil laten voorschrijven.
De vader was hiervan op de hoogte gebracht door de moeder, maar hij contesteert zowel de diagnose als de middelen om zijn kind te helpen. Zijn kind heeft volgens hem geen ADHD en heeft geen behandeling nodig ondanks de soms heel slechte resultaten op school, moeilijk gedrag thuis, enz... "Alles is de schuld van de moeder omdat zij de zaken niet goed zou aanpakken".
De artsen willen hierin geen standpunt nemen, maar hebben wel vastgesteld dat de vader soms vreemd gedrag vertoont tijdens de consultaties. Niettemin kunnen zij geen behandeling (rilatine) starten omdat de vader zich verzet. Ook aan niet-medicale behandeling wil hij niet meewerken.
De moeder weet zich momenteel geen raad met deze situatie en vraagt zich af of de vader (al dan niet verplicht) aan een psychologisch onderzoek kan worden onderworpen wegens zijn gedragingen?
Al hebben beide ouders gezagsrecht, kan de moeder verhinderd worden door de andere ouder om een behandeling te starten opdat haar kind geen achterstand meer op loopt in school en daarbuiten?
De vragen worden gesteld in het belang van haar kind.
-
Jorre
Topic Starter
- Jureca
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Beste Jorre
Welke 'soort' arts heeft de diagnose ADHD gesteld? Misschien kan er voorgesteld worden aan de vader om een second opinion te halen bij een psycholoog naar zijn keuze? Is er samenspraak met CLB?
Rilatine is geen toverwoord. Ik begrijp enigszins de bezorgdheid van de vader, als het gemeend is natuurlijk, en niet alleen doelt op het ergeren van zijn ex-vrouw.
Welke 'soort' arts heeft de diagnose ADHD gesteld? Misschien kan er voorgesteld worden aan de vader om een second opinion te halen bij een psycholoog naar zijn keuze? Is er samenspraak met CLB?
Rilatine is geen toverwoord. Ik begrijp enigszins de bezorgdheid van de vader, als het gemeend is natuurlijk, en niet alleen doelt op het ergeren van zijn ex-vrouw.
-
Jorre
Topic Starter
Ik begrijp de reden van de vraag, hoor.
Het CLB was reeds aangesproken, maar zij konden niet veel doen
Na verschillende sessies bij een kinderpsychologe, bleek de situatie zo dat ook zij geen antwoord wist op het gedrag van het kind, en zij heeft een interdisciplinaire groep voor ontwikkelingsstoornissen aanbevolen. Deze groep bestaat uit uit een team van kinderartsen, psychologen, kinderpsychiater, maatschappelijke assistenten, enz... Dus de diagnose is wel degelijk ondersteund door experten.
De vader is er van overtuigd dat er met zijn kind niets aan de hand is, niettegenstaande hijzelf het afgelopen halfjaar al meerdere malen heeft laten ontvallen dat er ook bij hem thuis problemen waren. De moeder kreeg van haar kind zelf meermaals te horen dat het door papa werd gestraft of dat papa vele keren hard heeft geroepen. (kortom, signalen genoeg dat er iets was).
Zelf ben ik heel goed op de hoogte van alles wat met ADHD en verwante syndromen te maken heeft en de bijhorende behandelingen. Ik ken ook het kind en de moeder. Dus, ook bij deze vind ik de diagnose en aanbevolen behandeling meer dan gerechtvaardigd. Het is geen lichte beslissing, maar andere (niet-medicinale) middelen zijn reeds uitgeprobeerd en hebben tot nog toe weinig (langdurig) effect gehad.
De motivatie van de vader lijkt volgens de moeder trouwens financieel gemotiveerd te zijn.
Hij komt zijn financi?le verplichtingen niet na en hij ziet niet in waarom hij mee zou betalen in de diagnose, ofschoon hij heeft meegewerkt aan de interviews, en over alles werd geinformeerd.
Door een procedure op te starten om bilocatie te verkrijgen in plaats van de huidige regeling hoopt hij van de alimentatieplicht ontheven te worden.
Maar de moeder denkt niet dat het zijn bedoeling is haar te ergeren, maar ze vindt ook niet dat hij bezorgdheid toont, integendeel.
Ik ken hem niet persoonlijk maar bij vele gesprekken keek ik toch ook raar op in verband met zijn gedrag.
De vader was tot vorig jaar niet geinteresseerd in zijn kind sedert de zwangerschap (vandaar ook de scheiding met EOT).
Nu het kind op de lagere school zit gaat het eens in de twee weken een weekend bij de vader, maar de vader verbond er wel voorwaarden aan: zelf maakt hij geen eten klaar voor zijn kind, of haalt hij zijn kind af of brengt het terug, ..., kortom de moeder draaide op voor alles.
Het CLB was reeds aangesproken, maar zij konden niet veel doen
Na verschillende sessies bij een kinderpsychologe, bleek de situatie zo dat ook zij geen antwoord wist op het gedrag van het kind, en zij heeft een interdisciplinaire groep voor ontwikkelingsstoornissen aanbevolen. Deze groep bestaat uit uit een team van kinderartsen, psychologen, kinderpsychiater, maatschappelijke assistenten, enz... Dus de diagnose is wel degelijk ondersteund door experten.
De vader is er van overtuigd dat er met zijn kind niets aan de hand is, niettegenstaande hijzelf het afgelopen halfjaar al meerdere malen heeft laten ontvallen dat er ook bij hem thuis problemen waren. De moeder kreeg van haar kind zelf meermaals te horen dat het door papa werd gestraft of dat papa vele keren hard heeft geroepen. (kortom, signalen genoeg dat er iets was).
Zelf ben ik heel goed op de hoogte van alles wat met ADHD en verwante syndromen te maken heeft en de bijhorende behandelingen. Ik ken ook het kind en de moeder. Dus, ook bij deze vind ik de diagnose en aanbevolen behandeling meer dan gerechtvaardigd. Het is geen lichte beslissing, maar andere (niet-medicinale) middelen zijn reeds uitgeprobeerd en hebben tot nog toe weinig (langdurig) effect gehad.
De motivatie van de vader lijkt volgens de moeder trouwens financieel gemotiveerd te zijn.
Hij komt zijn financi?le verplichtingen niet na en hij ziet niet in waarom hij mee zou betalen in de diagnose, ofschoon hij heeft meegewerkt aan de interviews, en over alles werd geinformeerd.
Door een procedure op te starten om bilocatie te verkrijgen in plaats van de huidige regeling hoopt hij van de alimentatieplicht ontheven te worden.
Maar de moeder denkt niet dat het zijn bedoeling is haar te ergeren, maar ze vindt ook niet dat hij bezorgdheid toont, integendeel.
Ik ken hem niet persoonlijk maar bij vele gesprekken keek ik toch ook raar op in verband met zijn gedrag.
De vader was tot vorig jaar niet geinteresseerd in zijn kind sedert de zwangerschap (vandaar ook de scheiding met EOT).
Nu het kind op de lagere school zit gaat het eens in de twee weken een weekend bij de vader, maar de vader verbond er wel voorwaarden aan: zelf maakt hij geen eten klaar voor zijn kind, of haalt hij zijn kind af of brengt het terug, ..., kortom de moeder draaide op voor alles.
Al dan niet terecht, mag men best wel twijfelen aan het advies van een CLB.
Een van mijn kinderen heeft autisme en had ik het advies van het CLB gevolgd dan zat mijn zoon nu in een type 1(!) school.
Na een aantal bezoeken bij een kinderpsychiater is hij in een auti-klasje type 7 terecht gekomen.
Anyway:
Art.32.Van het ouderlijk gezag ten aanzien van alle kinderen, of van ??n of meer onder hen, kan geheel of ten dele worden ontzet :2? de vader of de moeder die, door slechte behandeling, misbruik van gezag, kennelijk slecht gedrag of erge nalatigheid, de gezondheid, de veiligheid of de zedelijkheid van het kind in gevaar brengt...De ontzetting wordt uitgesproken door de jeugdrechtbank,...(8 APRIL 1965 Wet betreffende de jeugdbescherming)
Een van mijn kinderen heeft autisme en had ik het advies van het CLB gevolgd dan zat mijn zoon nu in een type 1(!) school.
Na een aantal bezoeken bij een kinderpsychiater is hij in een auti-klasje type 7 terecht gekomen.
Anyway:
Art.32.Van het ouderlijk gezag ten aanzien van alle kinderen, of van ??n of meer onder hen, kan geheel of ten dele worden ontzet :2? de vader of de moeder die, door slechte behandeling, misbruik van gezag, kennelijk slecht gedrag of erge nalatigheid, de gezondheid, de veiligheid of de zedelijkheid van het kind in gevaar brengt...De ontzetting wordt uitgesproken door de jeugdrechtbank,...(8 APRIL 1965 Wet betreffende de jeugdbescherming)
?Art.373...Bij gebreke van instemming kan ??n van beide ouders de zaak bij de jeugdrechtbank aanhangig maken...Art.374.Wanneer de ouders niet samenleven, blijven zij het ouderlijk gezag gezamenlijk uitoefenen...?(B.W.=Burgerlijk Wetboek).
Zolang u het ouderlijk gezag gezamenlijk uitoefent dient ook over belangrijke beslissingen betreffende de gezondheid van de kinderen gezamenlijk beslist.Bij gebreke van instemming daarover kan u de zaak bij de jeugdrechtbank aanhangig maken.
Zolang u het ouderlijk gezag gezamenlijk uitoefent dient ook over belangrijke beslissingen betreffende de gezondheid van de kinderen gezamenlijk beslist.Bij gebreke van instemming daarover kan u de zaak bij de jeugdrechtbank aanhangig maken.
-
Jorre
Topic Starter
Ik vernam van een collega vandaag dat men een verzoek kan indienen bij de vrederechter om toe te staan dat de ene ouder (bij verzet door de andere ouder) het kind medicatie mag toedienen als dit zou blijken uit een gemotiveerd rapport van de geneesheer (of bevoegde personen) die het onderzoek heeft uitgevoerd.
Klopt dit?
Klopt dit?