#1 , 18 nov 2019 20:01
Ik heb een zus met een mentale beperking. Ze woont al sinds haar 21 jaar in een voorziening. Mijn ouders laten haar in de weekends naar huis komen. Enkele jaren is de situatie gewijzigd naar aanleiding van de grote wachtlijsten. Als je slechts 5 dagen per week in de voorziening verblijft, heb je bij overlijden van je ouders ook maar recht op 5 dagen. Ik heb mijn ouders toen overtuigd om mijn zus toch minstens 1 weekend per maand te laten blijven in de voorziening, bij voorkeur 2. Dit niet enkel om haar plaats in de toekomst veilig te stellen, maar eveneens omdat mijn ouders erg oud geworden zijn en nu al de zorg amper aankunnen. Omdat mijn zus zelf al jaren vragende partij is om ook in de weekends in de voorziening te blijven (daar zijn activiteiten, terwijl thuis helaas nog amper iets gebeurt),... Af en toe logeert mijn zus in mijn gezin, maar dat vindt ze vermoeiend met de kinderen. We hebben dit systeem een half jaar zo geprobeerd, tot genoegen van mijn zus, maar vorige maand hebben mijn ouders dit weerom stopgezet omdat ze haar zelf niet kunnen missen. Nu is ze dus weer elk weekend thuis en alle vakantiedagen (4 weken per jaar). Op deze manier is er een grote kans dat ik later bij overlijden mijn zus in de weekends bij mij moet laten komen en ook die 4 weken per jaar (waar ik geen opvang heb, zelf verlof zal moeten nemen, misschien 50% zal moeten gaan werken om dat haalbaar te maken. Noch mijn zus, noch ikzelf gaan daar voordeel bij hebben. Maar mijn ouders wensen niet aan te passen. Ben ik hier (losstaand van het ethische aspect), juridisch toe verplicht? Hoe kan ik dit vermijden, veranderen...?