Neverending story...
Echtgenote en ik wonen reeds 7 maand feitelijk apart.
Als ik een EOO opstart, zou dit snel kunnen behandeld worden, ik kan namelijk bewijs van bedrog aantonen.
Nu, ik werk fulltime, zij de laatste jaren steeds ofwel in 60%, ofwel thuis in burnout. Dit zo al jaren. Groot loonverschil dus.
Qua diploma zou ze veel meer kunnen verdienen dan ik. Als ze in haar huidige job fulltime zou werken, zou er niet veel verschil in loon zijn.
Nu is ze wel net ontslagen, maar zou als gevolg daarvan wel een zeer hoge ontslagpremie krijgen (meerdere jaren loon).
De kinderen zijn 50/50 bij haar en mij.
Stel dat ik naar de rechtbank ga om deze EOO op te starten, heeft ze al aangegeven moeilijk te doen over alles. We draaien echter al met succes maanden een goede kinderregeling en ook financiële regeling (elk zijn eigen kosten en groeipakket op een kindrekening waar enkel afgesproken dingen mee gekocht worden).
Om de alimentatie te berekenen, kijken ze naar het loonpotentieel, of naar hetgene de laatste jaren verdiend is ahv belastingaangiftes? En mag deze ontslagpremie dan mee als inkomen geteld worden (wordt belast als inkomen, dus ik vermoed van wel?)?
En wordt ook rekening gehouden met de huidige woonkost? Zij betaalt alleen de hoge hypotheek (omdat ze per sé het huis wil overnemen, ook al kan ze dat in feite niet), en ik betaal lagere huur.
Kan het dus, met andere woorden, zijn dat ze mij bedriegt, mij uit het huis werkt, en dan er nog voor kan zorgen dat we in een voor mij moeilijke omgangssituatie terecht komen en dat ik maandelijks voor veel geld aan haar moet voor de kinderen? Ik heb alles nieuw moeten kopen, want heb alles achtergelaten, dus ik zou denken dat dat 'woonvoordeel' ook voor iets geldt...
We hebben reeds een traject bij een bemiddelaar lopende gehad, maar dat is op weinig uitgedraaid. En ook al zegt ze terug te willen keren naar de bemiddelaar, ze blijft dit uitstellen, waardoor ik steeds in angst leef dat ze weer eens de regelingen zal willen aanpassen. Er staat namelijk niets op papier.
Ze wil rekken, want ze weet dat als ik de onverdeeldheid nu af dwing, ze dan uit het huis ligt (kan dit amper betalen en de bank zal het niet toestaan) want dat dit verkocht zal moeten worden. Zo lang we in onverdeeldheid zitten, kan ik natuurlijk niet aan mijn spaargeld (dat in het huis zit).