Beste,
Ik ben over juridische stappen aan het nadenken die ik zou nemen tegen mijn ex-vrouw, in 2020 verkochte zij een auto die we gezamenlijk hadden gekocht alvorens een EOO procedure op te starten, beiden hebben het kredietcontract getekend, waren wettelijk gehuwd.
tijdens de zitting was er een inboedelnotaris aangesteld, maar doordat voor de echtscheidingsprocedure wij al apart woonden en alles al financieel ontkoppeld hadden en geen vastgoed bezaten zijn wij tot heden in vrijwillige onverdeeldheid gebleven.
Voor die wagen heeft zij 11.000€ ontvangen, terwijl het te betalend bedrag van de lening nog voor 12.800€ openstond, ze heeft die bedrag die ze ontvangen heeft nooit uitbetaald aan de kredietgever maar zelf opgemaakt.
In het begin beloofde ze mij altijd dat ze de lening verder alleen zou betalen maakte schuldbekentenissen af maar kwam achterna altijd met excuses, ik heb geen werk, mijn eenmanszaak draait niet goed, relatiebreuk... naïef dat ik ben heb dit nu al 30 maanden + laten aanslepen. Tot overmaat is dat de spanning tussen ons beiden overkookt.
Ik heb dus nu een kleine 9000€ alleen betaald aan die autolening en die moet nog ongeveer 14 maanden betaald worden, mijn argumentatie is altijd geweest dat mijn ex-vrouw zichzelf heeft verrijkt en dat de gelden die ze heeft ontvangen naar de kredietgever moest zijn gegaan, de kredietgever zelf is hiervan nooit ingelicht dat hun onderpand weg is dat is ook de hoofdreden waarom ik blijven betalen ben. Ik had in 2021 als in 2022 niet de financiële middelen om mij verweren en mocht de openstaande som opeisbaar zijn geweest zou ik helemaal financieel geruïneerd zijn en mijn kredietwaardigheid kwijt zijn.
Mijn vraag is hoe daarop tegen aangekeken word welke procedure er dient opgestart te worden, hoe kun je naar een inboedelnotaris gaan na 3 jaar als er geen inboedel meer te verdelen valt of gemeenschappelijke rekeningen zijn?
Of is er een mogelijkheid dat je enkel voor die lening naar de rechtbank kan trekken?
Hoe kijken jullie hiertegenaan?