hallo allemaal
ik ben een gescheiden moeder van vijf prachtige kinderen.2 meisjes en vier jongens.
we zitten in een procedure voor co ouderschap voor 3 van mijn kinderen.
mijn zoon van bijna 12 was de laatste tijd nog al stiller dan anders en wat meer aan het kleven
en zo.
hij vertrok ook telkens neerslachtig mee op de bus naar zijn papa.
na vele gesprekken en voorzichtige toenaderingen,kwam het er eindelijk uit toen we alleen waren.
ik ben ook voor de jongens mama.maar durf het niet te zeggen aan papa of aan mijn ander broers of ze gaan mij uitlachen.papa lacht mij nu al uit dat ik op mijn oudste broer trek(oudste broer valt ook op jongens en is 18) en dat ik een janet ben ,en dan vlieg ik in bed.
na een mooi gesprek met zijn oudere broer,en wetend dat hij helemaal niet ziek is ,moest je zijn gezichtje zien open bloeien.was een plezier
ik weet dat hij naar zijn vader moed maar mijn hard bloed telkens opnieuw
wat kan ik in godsnaam doen