Hallo allemaal
Ik vind deze wet echt niet duidelijk en goed. Ikzelf heb een zoontje van 7 jaar en ben al 5 jaar gescheiden. Mijn zoontje was toen 2 jaar en als ik toen mijn zoontje week om week naar zijn vader had moeten laten gaan zou ik niet weten wat er van geworden was. Ik wist maar al te goed dat hij er toen helemaal niet kon voor zorgen dus heb er ook voor gezorgd dat hij zeker en vast geen bilocatie kon krijgen. Het was voor hem wel een dreigement om van mij meer centen kunnen vast te krijgen ivm onze woning enzo maar ik heb toch steeds voor mijn kind gekozen. Dus nu gaat hij enkel woensdagnamiddag en in het weekend 1 overnachting naar de vader (dit wisseld de ene keer van vrijdag op zaterdag en de andere keer van zaterdag op zondag) Hierdoor ziet mijn zoontje zijn vader toch ook regelmatig maar heeft hij toch ook een echte thuis. In de schoolvakanties is dit wel ieder de helft maar nooit meer dan 10 dagen waarin ik daarin ook nog recht heb om hem elke dag te bellen en hem in de helft ook nog eens naar huis mag komen.
De vader zijn nieuwe vrouw heeft ooit in een mail geschreven dat hij, toen we pas gescheiden waren, helemaal niet in staat was om een ganse week voor ons zoontje te zorgen omdat hij nog heel graag uitging enzo. Hij had er trouwens de eerste 2 jaar eigenlijk ook nooit voor thuisgebleven of voor gezorgd.
Ondertussen heeft mijn ex ook bekend dat ons zoontje bij hem enkel op vakantie is dus van opvoeding is er bij hem helemaal geen spraken...
Nu mijn grote frustratie is dat als toen de wet Onkelinx zou bestaan hebben dat er met mijn zoontje niets zou te doen geweest zijn. Hij zou een rotverwend nest geworden zijn terwijl ik hem nu toch nog steeds kan met zijn 2 voeten op de grond terugbrengen als hij weer maar eens een groot cadeau gekregen heeft van zijn papa.
Ik heb een vriendin met 2 kindjes en daar was de papa een journalist. Nu heeft hij voorbije 5 jaar enkel zijn kinderen willen zijn wanneer het voor hem pastte totdat hij het in zijn bol gekregen had dat hij ineens de kinderen toch vaker wou zien omdat hij eigenlijk teveel alimentatiegeld moest betalen??? Nu heeft hij ook nog van de rechter gelijk gekregen??? Ook al heeft hij de voorbije maanden duidelijk laten blijken dat zijn werk nog steeds op de eerste plaats komt??? Snappen wie snappen kan...
En dan ook nog eens het geval van dat kindje van 4 jaar die de ene week in Oostende naar school moet gaan en de andere week in Gent!!! Stond overlaatst in de krant!!!
Aub waar is het gerecht eigenlijk mee bezig??? Wat willen ze hiermee bereiken, dat de kinderen helemaal geen thuis meer hebben, want dat is het enige wat ze hiermee gaan bereiken. Het kind gaat zich nergens meer goed kunnen voelen.
Ik vind dit alles gewoon schandalig. Hopelijk zijn er toch nog mensen die zich in diet verhaal toch nog ergens in kunnen vinden want ik snap niet dat hier nog niet meer reaktie op gekomen is...
- Winston
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
-
roderidder
- Berichten: 2946
- Contacteer: Website
Dit is een kolfje naar mijn hand Trixie en heb het tot stand komen van de wet vanaf het prille begin (en zelfs daarvoor 
)van zeer nabij opgevolgd en kan U dus in de loop van de discussie exact formuleren waarom dit wet geworden is.
RR
Britse rapporten wijzen uit dat 70 procent van jonge delinquenten uit eenoudergezinnen komt. Daarnaast lopen kinderen uit zulke gezinnen twee keer zo veel risico een mentale stoornis te krijgen.
Britse politici ruzi?n over voordelen voor gezin
Reformatorisch Dagblad - Internet Editie - Arthur Krebbers; Geplaatst: 13-03-2007 | 11:37
http://www.reformatorischdagblad.nl/art ... gezin.html
LONDEN - De leider van de Britse Conservatieve Partij, David Cameron, pleitte onlangs voor belastingvoordeel voor gehuwden. Hij raakte hiermee een gevoelige snaar in politiek Westminster.
Nieuws over Irak, Afghanistan of Darfur doet het de laatste weken minder in de Britse pers. Het wordt verdrongen door een heftig binnenlands debat over familiewaarden en sociale verloedering. De aanleiding voor het debat was een onderzoeksrapport van Unicef naar het welzijn van kinderen in OESO-landen, waarin Groot-Brittanni? onderaan de ranglijst bungelt.
De discussie kreeg extra lading na een opvallende aankondiging van de politieke leider van de grootste oppositiepartij.
David Cameron (wiens Conservatieve Partij in de peilingen al maanden 10 procent hoger scoort dan de regerende sociaaldemocraten) brak begin deze maand een lans voor gezinswaarden. Volgens Cameron moet het belastingstelsel worden aangepast om stabiel gezinsleven te bevorderen.
?Ik zal u vertellen wat het probleem is?, begon de politicus een toespraak voor zijn aanhangers. ?Tegenwoordig hebben we te veel kinderen die zich gedragen als volwassenen en te veel volwassenen die zich gedragen als kinderen. (...) Als we onze gespleten samenleving weer willen opbouwen, moeten we de fundamenten in ere herstellen. En het fundament van onze maatschappij is -of zou moeten zijn- de opvoeding van kinderen, door de man en vrouw die hen in deze wereld gebracht hebben.? Hij stelde daarom voor opnieuw een belastingvoordeel voor gehuwden in te voeren.
Ondersteunen
De regering stak al snel de draak met het idee. Premier Blair noemt de beoogde belastingvoordelen ?onverstandig gebruik van beschikbare financi?le middelen.? ?Het huwelijk is absoluut een goede zaak, maar we moeten ons richten op de kinderen?, vindt Blair. ?Het is onverdedigbaar dat je een getrouwd stel zonder kinderen zou ondersteunen, maar niet een alleenstaande moeder die twee kinderen moet grootbrengen.?
Hiermee is de discussie nog niet afgerond. Blairs achterban in de Labourpartij roert zich steeds meer en begint gefrustreerd te raken. De leider van de Conservatieven weet namelijk steeds meer onderwerpen naar zich toe te trekken en domineert daardoor de politieke agenda, ook op het terrein van immateri?le thema?s als levenskwaliteit en normen en waarden.
Daarnaast zijn er nog de verontrustende statistieken. Zo?n halve eeuw geleden woonde 90 procent van alle 16-jarige Britse kinderen nog met beide ouders, inmiddels is dit gedaald tot zo?n 66 procent. Bovendien is er een sterk neerwaartse trend in het aantal huwelijken: in 1971 was 68 procent van de bevolking getrouwd, in 2001 was dit 54 procent en naar verwachting zal de inkrimping doorzetten tot 41 procent in 2031.
De gevolgen hiervan zijn merkbaar. Rapporten wijzen uit dat 70 procent van jonge delinquenten uit eenoudergezinnen komt. Daarnaast lopen kinderen uit zulke gezinnen twee keer zo veel risico een mentale stoornis te krijgen.
Hier komt nog bij dat het probleem in zekere zin zichzelf in stand houdt: tienerzwangerschappen komen gemiddeld veel vaker voor bij meisjes uit eenoudergezinnen dan bij leeftijdgenoten uit een compleet gezin.
Stukgelopen
Steeds meer critici roepen dat het roer om moet. Het huidige belastingstelsel is volgens velen te veel in het voordeel van alleenstaande ouders. Enkele hervormingen ten behoeve van echtparen zouden tonen dat de overheid deze samenlevingsvorm sterk aanmoedigt, meent Conservatieve parlementari?r Iain Duncan Smith.
?Het liberale establishment binnen de politiek wil er nog niets van horen?, aldus Duncan Smith. ?Maar er moet snel wat veranderen. Stukgelopen huwelijken kosten ons land nu al 30 miljard pond (45 miljard euro) per jaar.??
)van zeer nabij opgevolgd en kan U dus in de loop van de discussie exact formuleren waarom dit wet geworden is. RR
Britse rapporten wijzen uit dat 70 procent van jonge delinquenten uit eenoudergezinnen komt. Daarnaast lopen kinderen uit zulke gezinnen twee keer zo veel risico een mentale stoornis te krijgen.
Britse politici ruzi?n over voordelen voor gezin
Reformatorisch Dagblad - Internet Editie - Arthur Krebbers; Geplaatst: 13-03-2007 | 11:37
http://www.reformatorischdagblad.nl/art ... gezin.html
LONDEN - De leider van de Britse Conservatieve Partij, David Cameron, pleitte onlangs voor belastingvoordeel voor gehuwden. Hij raakte hiermee een gevoelige snaar in politiek Westminster.
Nieuws over Irak, Afghanistan of Darfur doet het de laatste weken minder in de Britse pers. Het wordt verdrongen door een heftig binnenlands debat over familiewaarden en sociale verloedering. De aanleiding voor het debat was een onderzoeksrapport van Unicef naar het welzijn van kinderen in OESO-landen, waarin Groot-Brittanni? onderaan de ranglijst bungelt.
De discussie kreeg extra lading na een opvallende aankondiging van de politieke leider van de grootste oppositiepartij.
David Cameron (wiens Conservatieve Partij in de peilingen al maanden 10 procent hoger scoort dan de regerende sociaaldemocraten) brak begin deze maand een lans voor gezinswaarden. Volgens Cameron moet het belastingstelsel worden aangepast om stabiel gezinsleven te bevorderen.
?Ik zal u vertellen wat het probleem is?, begon de politicus een toespraak voor zijn aanhangers. ?Tegenwoordig hebben we te veel kinderen die zich gedragen als volwassenen en te veel volwassenen die zich gedragen als kinderen. (...) Als we onze gespleten samenleving weer willen opbouwen, moeten we de fundamenten in ere herstellen. En het fundament van onze maatschappij is -of zou moeten zijn- de opvoeding van kinderen, door de man en vrouw die hen in deze wereld gebracht hebben.? Hij stelde daarom voor opnieuw een belastingvoordeel voor gehuwden in te voeren.
Ondersteunen
De regering stak al snel de draak met het idee. Premier Blair noemt de beoogde belastingvoordelen ?onverstandig gebruik van beschikbare financi?le middelen.? ?Het huwelijk is absoluut een goede zaak, maar we moeten ons richten op de kinderen?, vindt Blair. ?Het is onverdedigbaar dat je een getrouwd stel zonder kinderen zou ondersteunen, maar niet een alleenstaande moeder die twee kinderen moet grootbrengen.?
Hiermee is de discussie nog niet afgerond. Blairs achterban in de Labourpartij roert zich steeds meer en begint gefrustreerd te raken. De leider van de Conservatieven weet namelijk steeds meer onderwerpen naar zich toe te trekken en domineert daardoor de politieke agenda, ook op het terrein van immateri?le thema?s als levenskwaliteit en normen en waarden.
Daarnaast zijn er nog de verontrustende statistieken. Zo?n halve eeuw geleden woonde 90 procent van alle 16-jarige Britse kinderen nog met beide ouders, inmiddels is dit gedaald tot zo?n 66 procent. Bovendien is er een sterk neerwaartse trend in het aantal huwelijken: in 1971 was 68 procent van de bevolking getrouwd, in 2001 was dit 54 procent en naar verwachting zal de inkrimping doorzetten tot 41 procent in 2031.
De gevolgen hiervan zijn merkbaar. Rapporten wijzen uit dat 70 procent van jonge delinquenten uit eenoudergezinnen komt. Daarnaast lopen kinderen uit zulke gezinnen twee keer zo veel risico een mentale stoornis te krijgen.
Hier komt nog bij dat het probleem in zekere zin zichzelf in stand houdt: tienerzwangerschappen komen gemiddeld veel vaker voor bij meisjes uit eenoudergezinnen dan bij leeftijdgenoten uit een compleet gezin.
Stukgelopen
Steeds meer critici roepen dat het roer om moet. Het huidige belastingstelsel is volgens velen te veel in het voordeel van alleenstaande ouders. Enkele hervormingen ten behoeve van echtparen zouden tonen dat de overheid deze samenlevingsvorm sterk aanmoedigt, meent Conservatieve parlementari?r Iain Duncan Smith.
?Het liberale establishment binnen de politiek wil er nog niets van horen?, aldus Duncan Smith. ?Maar er moet snel wat veranderen. Stukgelopen huwelijken kosten ons land nu al 30 miljard pond (45 miljard euro) per jaar.??
-
roderidder
- Berichten: 2946
- Contacteer: Website
Kan U het rapport, de cijfers etc. etc. weerleggen?
Het argument om een dergelijke wet te maken is dat er sneller rust is tussen de ouders als de uitslag van het geding op voorhand gekend is waarbij vanzelfsprekend het kind het meest gebaat is.
Weet dat als beide ouders akkoord zijn dat er vrede is tussen de ouders.
Wie zijn wij om daar mee gaan te gaan te een hele hoop messerie op de nek te halen zowel voor het kind als voor de ouedrs als we in die (moeilijke gezins)situatie te gaan moeien.
Ik geloof niet dat er 2 forumleden te vinden zijn die als hen een scheiding overkomt en een akkoord hebben met hun ex dat het hen niet raakt dat er andere in die (vaak moeilijk tot stand gekomen regeling) gaan bemoeien zonder dat het hen treft.
En ja Krissie, helaas...
het had tactvoller gekund en zie het nu pas in
RR
Het argument om een dergelijke wet te maken is dat er sneller rust is tussen de ouders als de uitslag van het geding op voorhand gekend is waarbij vanzelfsprekend het kind het meest gebaat is.
Weet dat als beide ouders akkoord zijn dat er vrede is tussen de ouders.
Wie zijn wij om daar mee gaan te gaan te een hele hoop messerie op de nek te halen zowel voor het kind als voor de ouedrs als we in die (moeilijke gezins)situatie te gaan moeien.
Ik geloof niet dat er 2 forumleden te vinden zijn die als hen een scheiding overkomt en een akkoord hebben met hun ex dat het hen niet raakt dat er andere in die (vaak moeilijk tot stand gekomen regeling) gaan bemoeien zonder dat het hen treft.
En ja Krissie, helaas...
het had tactvoller gekund en zie het nu pas inRR
Hallo Trixie,
Ik ga ervan uit dat U een interpretatie wenst van de bilocatie wet.
In de praktijk merken we dat bij een verblijfsregeling met een hoofdverblijf bij ??n van de ouders de gezamenlijke gezagsuitoefening niet steeds als zo vanzelfsprekend ervaren wordt. Ouders nemen wel samen beslissingen, maar de dagelijkse zorg ligt hoofdzakelijk bij ??n van de ouders. Misschien kan dit een verklaring zijn voor het feit dat mensen
nog steeds in de ?oude? termen van ?hoede- en bezoekrecht? blijven spreken. Gezamenlijke gezagsuitoefening is de regel, maar exclusieve gezagsuitoefening kan door een rechter worden opgelegd of in een scheidingsovereenkomst worden vastgelegd. Bij een exclusieve uitoefening van het ouderlijk gezag stelt de rechter de wijze vast waarop de ouder die niet het gezag uitoefent persoonlijk contact met het kind onderhoudt.
Indien zich bijzonder ernstige redenen voordoen kan aan de ouder het contact met zijn kind geweigerd worden (art. 374, 4? B.W.). De omschrijving ?bijzonder ernstige redenen? is een veel strengere weigeringsgrond dan het toetsingscriterium
?belang van het kind?. Eerder zeldzaam wordt een omgangsrecht tussen ouder en kind ontzegd. De uitoefening van het omgangsrecht zal veeleer aan bepaalde modaliteiten en beperkingen worden onderworpen.
Bij een fundamenteel gebrek aan eensgezindheid kan de rechtbank de uitoefening van het ouderlijk gezag toekennen aan slechts ??n ouder. De andere ouder krijgt dan recht op persoonlijk contact met het kind en toezicht op de opvoeding.
De verhandeling van confrater Renier over de afstamming (onderstaande link). De afstamming is een onderwerp (een vergeten onderwerp) welke zeer veel te maken heeft met het omgangsrecht.
http://www.sbo.be/alimentatie/downloads/afstamming.pdf
Hopend U hiermee van dienst te zijn geweest
Met vriendelijke groeten
Heye Andy
Ik ga ervan uit dat U een interpretatie wenst van de bilocatie wet.
In de praktijk merken we dat bij een verblijfsregeling met een hoofdverblijf bij ??n van de ouders de gezamenlijke gezagsuitoefening niet steeds als zo vanzelfsprekend ervaren wordt. Ouders nemen wel samen beslissingen, maar de dagelijkse zorg ligt hoofdzakelijk bij ??n van de ouders. Misschien kan dit een verklaring zijn voor het feit dat mensen
nog steeds in de ?oude? termen van ?hoede- en bezoekrecht? blijven spreken. Gezamenlijke gezagsuitoefening is de regel, maar exclusieve gezagsuitoefening kan door een rechter worden opgelegd of in een scheidingsovereenkomst worden vastgelegd. Bij een exclusieve uitoefening van het ouderlijk gezag stelt de rechter de wijze vast waarop de ouder die niet het gezag uitoefent persoonlijk contact met het kind onderhoudt.
Indien zich bijzonder ernstige redenen voordoen kan aan de ouder het contact met zijn kind geweigerd worden (art. 374, 4? B.W.). De omschrijving ?bijzonder ernstige redenen? is een veel strengere weigeringsgrond dan het toetsingscriterium
?belang van het kind?. Eerder zeldzaam wordt een omgangsrecht tussen ouder en kind ontzegd. De uitoefening van het omgangsrecht zal veeleer aan bepaalde modaliteiten en beperkingen worden onderworpen.
Bij een fundamenteel gebrek aan eensgezindheid kan de rechtbank de uitoefening van het ouderlijk gezag toekennen aan slechts ??n ouder. De andere ouder krijgt dan recht op persoonlijk contact met het kind en toezicht op de opvoeding.
De verhandeling van confrater Renier over de afstamming (onderstaande link). De afstamming is een onderwerp (een vergeten onderwerp) welke zeer veel te maken heeft met het omgangsrecht.
http://www.sbo.be/alimentatie/downloads/afstamming.pdf
Hopend U hiermee van dienst te zijn geweest
Met vriendelijke groeten
Heye Andy
-
roderidder
- Berichten: 2946
- Contacteer: Website
Is het belang van het kind een forumdiscussie waard?
In een kort debat achter de schermen omtrent "het belang van het kind" als beslissingsgrondslag in familiezaken" kwam Mr. Peter Prinsen tot (tussen)conclusie:
1. Het belang van het kind is: vrede tussen de ouders.
2. Hierover kan geen gebrek aan consensus bestaan.
3. Het voorkomen van verstoring van de vrede vergt:
- gedisciplineerdheid van magistraten en bemiddelaars om geen ruimte te bieden aan twistdebatten over het belang van het kind,
- ontmoralisering van hun eigen beroepshouding,
- respect voor de presumtie van goed ouderschap van beide ouders,n beide ouders,n beide ouders,
- ontvlechting van scheidingsrecht en kinderbeschermingsrecht.
4. Jan Piet de Man signaleert in zijn artikel "Het belang van het kind bij (echt)scheiding" (Revue Trimestrielle de Droit Familial, 3-4/1992, pp. 227-236): "De praktische toepassing van het "case-by-case" principe, het belang van het kind in elk individueel geval afzonderlijk vast te stellen, blijkt in de praktijk dus het tegenovergestelde effect te bereiken! Het zou dus meer in het belang van het kind zijn, een algemeen geldende regel van toewijzing van de "hoede" vast te leggen, die dus de rechtsonzekerheid wegneemt, en de daaruit voortvloeiende traumatiserende strijd".
Dit lijkt mij de rechtspsychologische essentie, die op zichzelf reeds voldoende is om tot gelijke zorgdeling te komen. In aanvulling daarop is Jan Piet vanuit gedragswetenschappelijk perspectief tot diezelfde conclusie gekomen. Mijn zorg is, dat er weer andere gedragswetenschappers komen met andere opvattingen en dat in die discussie het rechtspsychologisch argument op de achtergrond raakt. Ik heb dat rechtspsychologisch argument, dat ook al door Jan Piet wordt gehanteerd, naar voren willen halen.
Hopelijk wordt dit debat eens grondig gevoerd op internationaal niveau, hopend daar een weerslag van te zien in het Westers familierecht. De toekomst zal uitmaken of de nieuwe bilocatiewet een gunstige impact zal hebben op het aantal- en de aard van de (v)echtscheidingen.
bron: http://www.f4j.be/informatie/belang_van_het_kind.html
audio fragment: De kern v/h bilocatiedebat van VTM Recht Van Antwoord (15s)
RR
In een kort debat achter de schermen omtrent "het belang van het kind" als beslissingsgrondslag in familiezaken" kwam Mr. Peter Prinsen tot (tussen)conclusie:
1. Het belang van het kind is: vrede tussen de ouders.
2. Hierover kan geen gebrek aan consensus bestaan.
3. Het voorkomen van verstoring van de vrede vergt:
- gedisciplineerdheid van magistraten en bemiddelaars om geen ruimte te bieden aan twistdebatten over het belang van het kind,
- ontmoralisering van hun eigen beroepshouding,
- respect voor de presumtie van goed ouderschap van beide ouders,n beide ouders,n beide ouders,
- ontvlechting van scheidingsrecht en kinderbeschermingsrecht.
4. Jan Piet de Man signaleert in zijn artikel "Het belang van het kind bij (echt)scheiding" (Revue Trimestrielle de Droit Familial, 3-4/1992, pp. 227-236): "De praktische toepassing van het "case-by-case" principe, het belang van het kind in elk individueel geval afzonderlijk vast te stellen, blijkt in de praktijk dus het tegenovergestelde effect te bereiken! Het zou dus meer in het belang van het kind zijn, een algemeen geldende regel van toewijzing van de "hoede" vast te leggen, die dus de rechtsonzekerheid wegneemt, en de daaruit voortvloeiende traumatiserende strijd".
Dit lijkt mij de rechtspsychologische essentie, die op zichzelf reeds voldoende is om tot gelijke zorgdeling te komen. In aanvulling daarop is Jan Piet vanuit gedragswetenschappelijk perspectief tot diezelfde conclusie gekomen. Mijn zorg is, dat er weer andere gedragswetenschappers komen met andere opvattingen en dat in die discussie het rechtspsychologisch argument op de achtergrond raakt. Ik heb dat rechtspsychologisch argument, dat ook al door Jan Piet wordt gehanteerd, naar voren willen halen.
Hopelijk wordt dit debat eens grondig gevoerd op internationaal niveau, hopend daar een weerslag van te zien in het Westers familierecht. De toekomst zal uitmaken of de nieuwe bilocatiewet een gunstige impact zal hebben op het aantal- en de aard van de (v)echtscheidingen.
bron: http://www.f4j.be/informatie/belang_van_het_kind.html
audio fragment: De kern v/h bilocatiedebat van VTM Recht Van Antwoord (15s)
RR