Graag even lezen.
Betreft een langslepende rechtszaak die nu januari 2012 beslecht werd in het voordeel van de reservataire erfgenaam, nl een kleinkind ipv wildvreemden.
Welnu de grootmoeder werd door de 'captanten' quasi gedwongen haar eigen woonst te verlaten om naar een home te gaan.
Deze grootmoeder werd door cva getroffen en was niet meer in staat om een correcte wilsbeschikking uit te laten voeren door notaris.
Maar nu, 9,5 jaar later nu er een vonnis in hoger beroep het kleinkind in het gelijk stelt blijkt dat alle persoonlijke bezittingen verdwenen vanuit het rusthuis.
De tegenpartij meldt ons dat ze niks hebben, en het rusthuis 'vindt' de inventaris niet.
Het vermoeden speelt dat er reeds afgifte gedaan werd ondanks de betwisting, gezien er reeds in eerste en tweede aanleg geen gevolg gegeven werd aan onze argumentatie.
- 2 belangrijke kantlijnnotities : er werd een aangifte gedaan bij politie - zonder gevolg geklasseerd
- op de dag voor het overlijden van grootmoeder (die gehospitaliseerd was drie dagen voor haar dood) werd er nog gebeld met de telefoonlijn in de home.
Ik stel mij de volgende vragen en bedenkingen:
Is een rusthuis niet gebonden aan inventarisplicht? - is dit opeisbaar?
Is bij hospitalisatie ter overlijden geen verzegeling aan de orde- is dit niet de verantwoordelijkheid van het rusthuis?
Dat boedel geen enorme waarde vertegenwoordigt snap ik best, en dat het rusthuis deze niet in bewaring houdt voor bijna 10 jaar in bv de kelder is te begrijpen, doch
de rechtstreekse bloedverwanten voorbijlopen in deze zaak lijkt mij toch niet echt professioneel, zij het grof.
De captanten stelden zich voor als 'dochter' en als enige contactpersoon, het ging zelfs zo ver dat het kleinkind en schoondochter niet in staat werden gesteld om op passende wijze afscheid te nemen van de stervende. - deze werden pas in kennis gesteld NA het overlijden, en NA het overlijden hebben de rechtstreekse bloedverwanten zich gemeld ter ophaling van boedel enz. en werden weggestuurd door directie rusthuis. Gezien het malafide testament opgesteld in opdracht van de captanten.
Hoe zijn deze goederen te taxeren op waarde, en wat met het emotioneel en mentaal en financieel verlies/lijden door bovenstaande?
Het betreft foto's en juwelen en persoonlijke bezittingen.
Mij lijkt het logisch dat nu géén van de partijen nu moet afkomen dat er niks is geweest..
Graag uw bedenkingen, vragen zijn vanzelfsprekend welkom.