Probeer in eerste instantie je voorstel van week/week onderling met de moeder te bespreken. Wijs haar op het feit dat Milan er alle belang aan heeft dat jullie overeenkomen, maar ook dat je vastberaden bent en dat je het spijtig zou vinden om de beslissing in handen te leggen van de jeugdrechter waardoor er energie verloren zou gaan in een strijd. De Jeugdrechter moet, volgens de wet, uitzoeken of een gelijk verdeeld omgangsrecht mogelijk is op verzoek van één van de ouders. Dit heeft NIETS met gewijzigde omstandigheden te maken, maar met het feit dat Milan recht heeft op BEIDE ouders. Probeer echter weg te blijven van de Justitie. Los van het feit of ze mogelijks goed of slecht uitspreken, moet jij en de moeder voorkomen dat er een STRIJD ontstaat. Dat is het belang van Milan. Als je er in lukt om een compromis met de moeder te vinden dan heb jij al een superdaad gedaan voor je zoontje. Daarnaast is het belangrijk om in de tussentijdse situatie Milan duidelijk te maken dat je dingen voor hem wil veranderen, de regels zijn nu zo en het is belangrijk dat die nageleefd worden.Zeker nu hij de laatste weken zegt dat hij papa mist en meer bij ons wil zijn. Vorige zondag stond ik zelf met de tranen in mijn ogen toen hij weer eens niet mee wou naar zijn moeder en me aan mijn been had vastgeklampt. Kan ik hieraan iets doen?
@verdrietig moedertje: de papavanMilan houdt zich aan de afspraken, wil een week/week regeling en denkt aan de belangen/rechten van zijn zoontje...als dat levens verpesten is..heb ik GROTE bedenkingen rond jouw intenties en "vechten voor je dochter"ik ervaar het als levens - ook dat van mij - die verpest worden doordat mensen zich niet aan gemaakte afspraken kunnen houden...jammer
Jouw shifts op het werk veranderen, jouw relatie verandert, jouw vriendin is zwanger, dus nu moet zomaar de oude regeling veranderd worden en moet het kind meer bij de échte moeder worden weggehaald?
Jouw shifts op het werk veranderen, jouw relatie verandert, jouw vriendin is zwanger, dus nu moet zomaar de oude regeling veranderd worden en moet het kind meer bij de échte moeder worden weggehaald?
Dus de echte vader mag zijn zoon dan niet bij hem hebben volgens u? Blijkbaar is het nog steeds de gewoonte dat de vader enkel plichten heeft en geen rechten volgens sommige. Dat vind ik triestig de dag van vandaag.
hmmm, je verwijst naar de wetteksten, maar we zouden het wel moeten zien in de VONNISSEN!....dus bij nieuwe vonnissen gaat men (zie de wetteksten hieromtrent) veel meer uit van het BELANG van de opvoedkundige steun én emotionele ontwikkeling die BEIDE OUDERS moeten kunnen geven. (Akuma: de nieuwe wet betreft co-ouderschap is wel degelijk aangepast!!)...
't is een kwestie van de Jeugdrechter te overtuigen? Die blijven zoeken naar één of ander pietluttig detail bij de vader en dat is dan de motivatie om terug naar het oude cliché te komen.......
Veel mensen (ouders) hebben die mentaliteitswijziging nog niet mee: maar in de ideale situatie wordt je opgevoed door je beide ouders (als ze er nog zijn)
En wetenschappelijke studies bewijzen het:
Héén en weer reizen tussen twee ouders (verblijfsco-ouderschap) is practisch wel even wennen, maar heeft geen schadelijke invloed op de ontwikkeling van het kind....
“Art.374.§ 1.Wanneer de ouders niet samenleven, blijven zij het ouderlijk gezag gezamenlijk uitoefenen...In elk geval bepaalt de rechter de wijze waarop het kind wordt gehuisvest en de plaats waar het in het bevolkingsregister wordt ingeschreven als hebbende aldaar zijn hoofdverblijf. § 2...Ingeval de rechtbank echter van oordeel is dat de gelijkmatig verdeelde huisvesting, niet de meest passende oplossing is, kan zij evenwel beslissen om een ongelijk verdeeld verblijf vast te leggen. De rechtbank oordeelt in ieder geval bij een met bijzondere redenen omkleed vonnis, en rekening houdend met de concrete omstandigheden van de zaak en het belang van de kinderen en de ouders..”(Burgerlijk Wetboek).
De bevoegde rechter is hier de jeugdrechter van de verblijfplaats van het kind. De zaak wordt ingeleid met een verzoekschrift op tegenspraak. Kopieer daartoe de tekst van art.1034ter Gerechtelijk Wetboek en gebruik deze als invulformulier mits omzetting in briefvorm. U kan hierin uw bewijsstukken inventariseren en toevoegen. Dit kan in principe zonder advocaat.
DAT IS MISBRUIK VAN LOYALITEIT!...gaat de moeder een beetje staan dreigen en dan sta je daar met je dagvaarding,omdat kind NIET DURFT TOEGEVEN dat ze eigenlijk liever bij de papa is.
DAT IS MISBRUIK VAN LOYALITEIT!...gaat de moeder een beetje staan dreigen en dan sta je daar met je dagvaarding,omdat kind NIET DURFT TOEGEVEN dat ze eigenlijk liever bij de papa is.
in het belang van het kind: is juist het kind niet in de situatie brengen dat het "moet kiezen". Een kind wil niet kiezen, en de rechter (zou) mag dat in eerste instantie ook niet doen. Die zou, zolang er onenigheid is, dus ook risico tot misbruik van loyaliteit, gelijk verdeeld omgangsrecht moeten oordelen. Want als die het kind DAN overlaat aan één ouder die slechte intenties heeft..is het kind een vogel voor de kat en is er een groot risico tot misbruik van loyaliteit en oudervervreemding. m.a.w. Psychologische mishandeling.
Trouwens...elk kind dat tegen de rechter zegt dat het liever bij 1 ouder is dan bij een ander geeft een teken dat er iets mis is. Rechters zouden op z'n minst moeten kijken of er door ONGELIJK verdeeld ouderschap geen misbruik is gemaakt.
Van zodra er signalen zijn dat het kind bang is van één ouder om het fijn te vinden bij een ander, moet er ingegrepen worden. een kind moet niet TOEGEVEN. Een kind moet NIET KIEZEN....beide ouders zijn een stukje van het kind... als de rechter al 1 ouder afbreekt, breekt het ook al een stuk het kind....Rechters weten veel over wetten en regeltjes..maar over kinderen???
Rechter zitten met hun handen in hun haar omdat ze al veel te veel werk hebben, dus ze nemen gewoon niet genoeg de tijd om zelfs de evidente gevallen deftig te kunnen oordelen.rechters zitten soms zelf met hun handen in het haar mb deze materie... het zijn eigenlijk salomonsoordelen die ze moeten vellen. En waarom? Omdat (zoals ik al eerder zei) sommige ouders nog niet begrijpen dat een kind door beiden opgevoed kan en moet worden. En bovendien hun relationeel probleem niet kunnen isoleren van hun relatie tov de kinderen.
Maar goed: hier een tip: soms kan je een rechter ook helpen ...