U schrijft ten onrechte... vermoedelijk was u bestuurder in de vennootschappen ... maar is uw advocaat niet in beroep gegaan??
neen, mijn vader had een een éénmanszaak op eigen naam en hielp af en toe mee als familielid, mede door zijn fors slecht gezondheidstoestand.... Er kwam één man van de gerechtelijke politie en die vroeg waar de boeken waren en gaf hem domweg en ter goeder trouw alles mee. Ik had mijn handtekening op enkele bestelbons en leveringsbordels gezet met briefpapier van een vennootschap die nog in oprichting was. Die politieman vroeg gewoon of ik mijn handtekening herkende en of ik dat en dat had getekend. De zaak ging failliet en er had maar 1 leverancier ( een N.V. ) klacht ingediend, de anderen werden waarschijnlijk onder druk gezet door die man van de gerechtelijke politie om zich ook burgelijke partij te stellen, maar op het einde stelde de partij die klacht indiende zich burgelijke partij + 8 anderen en was er bij de veroordeling enkel sprake van solidaire betaling aan die ene partij. Ter goeder trouw heb ik dus aan die politieman stukken meegegeven die mijzelf later zouden schaden.
Onze advocaat kwam vermoedelijk, opzettelijk volgens mijn vader, te laat toen we voor de raadkamer moesten verschijnen en werden allebei verwezen naar de Correctionele Rechtbank. ( oplichting , gebruik valse stukken, valsheid in geschriften...) Die advocaat hebben we onmiddellijk gedumpt.
Daarna hadden we een pro-deo advocaat waar mee een afspraak op een zaterdag hadden( 2 dagen voor de zitting ) en we waren een kwartier te laat aan zijne prive-villa aangekomen en zijn moeder zei dat hij juist was vertrokken.
De maandag zagen we dan de eerste keer diene advocaat en zei amper een paar woorden en zei dat we schuldig gingen pleiten. ( was amper 19 jaar ) Gevolg : 6 maanden + boete + andere kosten )
Kon ik met leven... maar met al de rest toch niet....
Hoger beroep wou die laatste advocaat niet aantekenen, omdat we waarschijnlijk nog zwaarder zouden worden gestraft.
De rechter was een onbeleefd ( vermoedelijk dronkaard ) gevoelloos varken die ons zelf niet uitpraten en de vraag tot opschorting niet wou inwilligen.
Het schrijnende aan heel die affaire is dat alle goederen van mijn vader werden verkocht, mijn vader werd bestolen, goederen uit het faillissement werden gestolen door de curatoren en hun medewerkers van een veilingszaal ( want wij mochten aanwezig blijven bij de verkoop en gratis voor niets meehelpen ) Ze hebben hun auto's bomvol geladen en allerlei dingen ontvreemd, er niets voor betaald en niet ingeschreven in de boeken of bij de opbrengsten van de verkoop. Toen we dit meedeelden aan onze advocaat weigerde hij daartegen iets te doen ( vriendjes onder elkaar en de één mag al wat meer dan de andere in dit land... ) Bovendien werd mijn heel zieke vader die met zijn rug tegen de muur stond, enkele maanden voor de faling en waar een gerechtelijk akkoord werd gevraagd, gechanteerd door zijn eigen advocaat, afgeperst, antiek afhandig gemaakt in ruil voor de ereloontjes.
Wat ik nooit heb kunnen begrijpen, dat ik ben mede-veroordeeld tot betaling van al die facturen en goederen, die grotendeels in beslag zijn genomen, deels zijn gestolen en verkocht door de curatoren en eigenlijk van mijn vader waren.
Ik zou perfect kunnen aannemen dat ik met kwaad opzet en inzicht iemand zou hebben opgelicht, er ooit voordeel
zou van hebben gehad, de goederen zou gehad hebben, mij verrijkt zou hebben,... en dan zou moeten boeten en terugbetalen. De enige reden waarom één van die schuldeisers klacht indiende, is dat ze bij nadien konden aankloppen.
Bovendien hebben de toegewezen bedragen van de burgelijke partijen een omvang dat ze voor een gewone werkmens niet terugbetaalbaar zijn.
Ze zouden beter twee maal nadenken over de gevolgen, alvorens de mensen hun levens kapot te maken.
Nu goed, ik heb er leren mee leven en vaag aan alles mijn voeten en profiteer van het leven. Die mensen zijn mij dat niet waard om ziek te worden, leven is zoal te kort en éénmalig.
Ik kan er geen respect voor opbrengen en walg van justitie.