vermist hondje na een jaar teruggevonden maar...

[blueberry]

Beste,

Mijn hondje (een chihuahua reuke) werd vorig jaar vermist op 26/02/2011.
Hij is gechipt dus heb ik ook contact opgenomen met bvirh om zijn statuut als vermist te laten aanpassen.
Ik heb ook verschillende mails verstuurd met een affiche naar asielen, kennels, dierenartsen/klinieken
(in een ruime omtrek van de plaats waar hij vermist graakte), websites, forums, fb...

Mijn enige fout was mijn nalatigheid dat ik het adres gelinkt aan de chip niet heb aangepast.
Ik heb bvirh dan nog een aantal keren gecontacteerd of ze al iets wisten, maar dat ze niet zomaar dat adres konden veranderen,
zij kampten toen al met een achterstand van een viertal maanden, waardoor het sowieso lang ging duren.

Toevallig werkte daar iemand die ik kend en heeft voor mij zijn statuut veranderd naar vermist en het telefoonnr aangepast.
het adres ging niet want daar moest een schriftelijk bewijs aan voorafgaan.

gisterenavond heb ik zijn chipnr nog eens ingevoerd op de site, en zag ik dat de verantwoordelijke was aangepast, tot mijn grote verbazing
dat hij dus bij een ander gezin terecht is. ik natuurlijk opgelucht en blij dat hij nog leeft.
vandaag heb ik rondgebeld want sinds zijn verdwijning tot gisterenavond was het voor mij een groot gat. dus probeerde ik zoveel mogelijk informatie te verzamelen.

ik heb met bvirh gebeld, daar hebben ze mij informatie gegeven die ze normaal niet mogen vertellen, zoals in welk asiel hij zat, en welke dierenarts de aanvraag heeft ingediend.
met die gegevens ben ik naar de politie gestapt om te vragen of zij iets konden doen, maar aangezien er niets strafbaars was, konden zij niets anders dan mij doorschakelen naar kish (instelling verantwoordelijk voor de wetgeving rond chips tattoos enz). daar vertelden ze mij dat ik alleen maar kans maak om het met de huidige eigenaars overeen te komen of via het vredegerecht een oplossing te vinden.

Ik heb dan contact opgenomen met het huidig baasje, zij is niet van plan om hem op te geven, wat ik volledig kan begrijpen.
Ik heb contact opgenomen met het asiel met de vraag of zij meer konden vertellen over zijn verblijf,
hij is daar 3 maanden verbleven, daarna hebben ze mij een aangetekende brief gestuurd (naar het adres waar ik niet meer woonde) waar ik niet heb op kunnen antwoorden, wat dus overeenkomst met stilzwijgend instemmen. Ze hebben ook telefonisch contact opgenomen op het nr dat ik heb opgegeven bij bvirh, maar ik heb in die periode niet de boodschap ontvangen op dat telefoonnr dat een asiel contact opnam ivm ons hondje. dus... is de adoptie doorgevoerd en is hij van baasje veranderd.

Ik heb vermeld dat ik kort na zijn verdwijning affiches heb doorgestuurd,
waaronder naar een dierenkliniek waar betreffende dierenarts deel van uitmaakt, op het internet zijn sporen te vinden dat mijn oproep aan hun site gelinkt is.
wat ik dus ook raar vind dat er bij hem geen belletje rinkelde.

het asiel vertelde mij ook dat zij correct naar de wet hebben gehandeld en ik niets tegen de adoptie kan doen, dat ik mijn hondje dus voor de 2de maal kwijt ben.

Ik heb de zoektocht nooit gestaakt, zijn chipnr was het enigste wat ik van hem nog had en de site het enigste waar ik kon natrekken hoe het met zijn gegevens waren.
na zijn verdwijning was het echt zoeken naar een speld in een hooiberg.

hij is vermist geraakt in wezemaal, werd gevonden door iemand aan de autostrade (het asiel kon niet zeggen waar juist) maar die bracht hem naar de dierenarts in herselt en die dierenarts werkte samen met het asiel in lommel.
dat is welgeteld een afstand van ongv 50km
er zijn asielen en dierenartsen dichterbij, dus snap ik niet goed waarom naar herselt en lommel.


maak ik kans bij de vrederechter?
of hou ik beter op zodat ik niet nog meer teleurgesteld word?

ik ben hem toen kwijt geraakt, ik heb hem nu terug gevonden om dan te weten te komen dat ik hem dan toch officieel kwijt ben?! leuk is anders

[JohnD]

U hebt een aantal domheden gedaan, waarbij de allereerste en grootste wel het verlies van uw hondje was.

Het valt moeilijk te zeggen wat de vrederechter gaat oordelen. Het is het in elk geval het proberen waard. Als hij een dierenliefhebber is zal u meer kans maken is mijn inschatting.

[blueberry]

Ik was niet verantwoordelijk voor de verdwijning van mijn hondje.
Samen met mijn vriend woonden we een tijd bij zijn ouders in, Ik was dat weekend samen met mijn zoontje op logé bij zijn meter. Zaterdag is hij verdwenen, Zondagmiddag bij terugkomst was ik pas op de hoogte van zijn verdwijning. Mijn vriend en zijn ouders waren thuis dus had ik er vertrouwen in dat er niets ergs zou gebeuren. Maar helaas is dat dan voorgevallen. Mocht hij onder mijn toezicht verdwenen zijn zou ik mij nog rotter voelen maar zou ik beter omkunnen met de verantwoordelijkheid van zijn verdwijning, nu heb ik gewoon brute pech gehad. in drie jaar tijd nooit weggelopen, net dat weekend dat ik er niet was. dusja...

[artemis]

De grootste fout die u heeft gemaakt is dat u niet tijdig uw adreswijziging hebt doorgegeven aan de BVIRH. Zelfs al werken die volgens u traag, op het moment dat uw hondje verdween stond zijn chip nog op het oude adres en had u nog geen wijziging doorgegeven. Zeer jammer, want die chip dient nu net precies om te eigenaar te kunnen terugvinden. Men heeft dat blijkbaar geprobeerd maar logischerwijs zonder resultaat.

Een ander aspect is dat asiels een regel hanteren (staat geloof ik in de wet voor dierenwelzijn) dat vanaf het ogenblik een verloren dier er wordt binnengebracht, het oude baasje 45 dagen de tijd krijgt om zijn dier teug te claimen. Eens die periode voorbij wordt dan beschouwd als afstand van eigendom indien het dier ondertussen door een nieuw baasje geadopteerd werd. Bedenk daarbij dat het nieuwe baasje volledig ter goede trouw heeft gehandeld, niets wist van de voorgeschiedenis van het hondje, het op een volledig rechtmatige manier heeft verworven, en vooral.... ondertussen reeds zeer gehecht aan dat beestje zal zijn en het als het zijne zal beschouwen.

Ik weet niet hoe een vrederechter zal reageren en John.... als die een dierenvriend is kan die evenzeer rekening houden met het nieuwe baasje.

[artemis]

WET BETREFFENDE DE BESCHERMING EN HET WELZIJN DER DIEREN
bron http://www.afsca.be/sp/pa-sa/doc/leg-ve ... DV_WET.pdf

Art. 9. § 1. Ieder persoon die een zwervend, verloren of achtergelaten dier opvangt, is verplicht dit binnen de vier dagen toe te vertrouwen aan het gemeentebestuur van de plaats waar hij het dier heeft opgevangen of dat van zijn woonplaats.
Het gemeentebestuur vertrouwt het dier zonder verwijl en naargelang van het geval, toe aan een persoon die het een behoorlijke verzorging en huisvesting verzekert, aan een dierenasiel (of dierentuin). <W 04.05.1995>
Het gemeentebestuur kan een dierenasiel aanwijzen, waaraan de dieren rechtstreeks kunnen worden toevertrouwd door hen die ze hebben opgevangen. Aan de in het eerste lid gestelde verplichting is voldaan wanneer het dier aan een door het gemeentebestuur aangewezen dierenasiel wordt toevertrouwd. Dat asiel stelt onmiddellijk het gemeentebestuur in kennis van de ontvangst van het dier.
§ 2. Het dier toevertrouwd aan een dierenasiel (of dierentuin) moet ten minste vijftien dagen na de besteding ter beschikking van de eigenaar worden gehouden. <W 04.05.1995>
Indien het dier door het gemeentebestuur of door het asiel toevertrouwd of afgestaan wordt aan een persoon, moet deze er zich toe verbinden het ten minste vijfenveertig dagen, te rekenen vanaf het ogenblik dat het aan het gemeentebestuur werd toevertrouwd, ter beschikking te houden van zijn vroegere eigenaar.
Na het verstrijken van die termijnen wordt de houder er van rechtswege eigenaar van.
(De eigenaar van een zwervend, verloren of achtergelaten dier is vergoeding verschuldigd voor de opname, de verzorgings- en de hoedekosten ongeacht of de eigenaar het dier al of niet terugeist. De kosten worden teruggevorderd door het dierenasiel bedoeld in artikel 9, § 1, derde lid. Als het dier door de gemeente geplaatst werd bij een persoon, in een dierentuin of een ander asiel dan dat of die bedoeld in artikel 9, § 1, derde lid, dan zullen de kosten voor hun rekening worden teruggevorderd door het gemeentebestuur.) <W 04.05.1995>

[blueberry]

hoi

bedankt voor jullie antwoorden.
ik hoop dat u wel begrijpt dat ik dat hondje graag heb gezien (nog altijd graag zie en mis) en daarom informatie en inlichting heb verzameld.
ik ben dankbaar dat hij nog leeft en goed is terecht gekomen, daar neem ik vrede mee.
ik was niet op de hoogte van de wetten rond dierenwelzijn, ik was enorm blij toen ik zag dat hij een andere eigenaar had dus conclusie dat hij nog leeft.
ik heb nu de gaten kunnen invullen sinds zijn verdwijning tot nu, en daar ben ik blij om. het is een spijtige zaak dat de wet zo beslist en ik niet anders kan dan voor een tweede keer definitief los te laten.

mvg

[JohnD]

Als "echte" dierenliefhebber wil ik toch wel voor alle duidelijkheid benadrukken dat ik persoonlijk zou opteren voor het retourneren van het dier naar zijn oorspronkelijk baasje, voorzover ik er dan wel zelf als 2e eigenaar van overtuigd ben dat de kans zeer klein is dat die 1e eigenaar het dier terug verliest (zoals de TS hier), en dat hij het goed of laat staan beter behandelen zou dan ik. Wat die "menselijke" wetten betreft, wel die zouden mij in dat geval gestolen kunnen worden. In dit specifiek geval bestaat er een dik vermoeden dat die 2e eigenaar het dier niet wil afstaan omdat hij nu voor een appel en een ei in het bezit gekomem is van die "chihuahua". De wet is hier naar mijn inziens verkeerd.

Het is in het verleden al een paar maal gebeurd dat ik een verloren gelopen straatkat geadopteerd heb, waarvan ik overtuigd ben dat die binnen de kortste keren terug op straat terecht zouden komen (en onder een auto) moest ik ze volgens de wet geretourneerd hebben naar een asiel (in dat geval worden ze volgens mij in theorie binnen de 14d geeuthanaseerd in de zomer voor wat een kat betreft dacht ik ipv 45d)

[artemis]

@ blueberry
Ik begrijp heel goed uw frustratie en teleurstelling maar ik ben geen jurist, heb enkel een wet geciteerd.

en ook @ JohnD
We weten toch totaal niets over het motief van de 2de eigenaar? Waarom dan stellen

In dit specifiek geval bestaat er een dik vermoeden dat die 2e eigenaar het dier niet wil afstaan omdat hij nu voor een appel en een ei in het bezit gekomem is van die "chihuahua".

Dat vind ik nogal een voorbarige uitspraak.

Je bent niet de enige dierenvriend hoor.
Als ik een verloren gelopen kat vind, dan wil ik toch eerst weten of die niet vermist is, of niemand naar haar op zoek is. Daarom hoef je ze nog niet naar een asiel te brengen. Let ook: niet alle asiels euthanaseren. Er zijn talloze asiels die dat absoluut niet zullen doen.
Heb hier zelf al vele jaren een aangelopen zwerfkater in huis, een verstoteling volgens mij. Maar ik heb wel geïnformeerd of hij als vermist was opgegeven. Ik heb hem onmiddellijk laten castreren en kort daarna bleek hij blaasgruis te hebben, met een duur dieet voor de rest van zijn leven tot gevolg. Ik mag er niet aan denken dat iemand hem daarna zou geclaimd hebben, zo snel hecht je je aan zo'n beestje.. Hij is nu 11 à 12 jaar en heeft er nog een andere aandoening bijgekregen waarvoor ik een spaarpotje heb aangelegd.
Mijn andere poes van nu 15 jaar komt uit het asiel.

Het verhaal van blueberry is een verscheurend verhaal en uiteraard gun ik haar dat hondje terug te krijgen. Maar als hier morgen de 2de eigenaar zou komen met haar verhaal, dan is de kans groot dat we haar dat hondje emotioneel ook gaan gunnen.
Hoe je het keert of draait en los van de wetgeving omtrent verloren en geplaatste dieren, dit is een waar salomonsoordeel.

[Franciscus]

Kan niet goed volgen.. met de chip hebben ze uw oud adres.
Een telefoon naar politie met hun gegevens levert uw nieuw adres op en politie van uw woonplaats zal u dan wel contacteren met vraag contact op te nemen met het desbetreffende asiel.
Ik dacht dat er een algemene databank bestond nu dus kan dat toch geen probleem zijn?