Pagina 1 van 1

betwisting erfenis hof van beroep. gelijk - en nu?

Geplaatst: 12 apr 2012 22:52
door bubbels
Graag even lezen.

Betreft een langslepende rechtszaak die nu januari 2012 beslecht werd in het voordeel van de reservataire erfgenaam, nl een kleinkind ipv wildvreemden.
Welnu de grootmoeder werd door de 'captanten' quasi gedwongen haar eigen woonst te verlaten om naar een home te gaan.
Deze grootmoeder werd door cva getroffen en was niet meer in staat om een correcte wilsbeschikking uit te laten voeren door notaris.
Maar nu, 9,5 jaar later nu er een vonnis in hoger beroep het kleinkind in het gelijk stelt blijkt dat alle persoonlijke bezittingen verdwenen vanuit het rusthuis.
De tegenpartij meldt ons dat ze niks hebben, en het rusthuis 'vindt' de inventaris niet.
Het vermoeden speelt dat er reeds afgifte gedaan werd ondanks de betwisting, gezien er reeds in eerste en tweede aanleg geen gevolg gegeven werd aan onze argumentatie.
- 2 belangrijke kantlijnnotities : er werd een aangifte gedaan bij politie - zonder gevolg geklasseerd
- op de dag voor het overlijden van grootmoeder (die gehospitaliseerd was drie dagen voor haar dood) werd er nog gebeld met de telefoonlijn in de home.

Ik stel mij de volgende vragen en bedenkingen:

Is een rusthuis niet gebonden aan inventarisplicht? - is dit opeisbaar?
Is bij hospitalisatie ter overlijden geen verzegeling aan de orde- is dit niet de verantwoordelijkheid van het rusthuis?
Dat boedel geen enorme waarde vertegenwoordigt snap ik best, en dat het rusthuis deze niet in bewaring houdt voor bijna 10 jaar in bv de kelder is te begrijpen, doch
de rechtstreekse bloedverwanten voorbijlopen in deze zaak lijkt mij toch niet echt professioneel, zij het grof.
De captanten stelden zich voor als 'dochter' en als enige contactpersoon, het ging zelfs zo ver dat het kleinkind en schoondochter niet in staat werden gesteld om op passende wijze afscheid te nemen van de stervende. - deze werden pas in kennis gesteld NA het overlijden, en NA het overlijden hebben de rechtstreekse bloedverwanten zich gemeld ter ophaling van boedel enz. en werden weggestuurd door directie rusthuis. Gezien het malafide testament opgesteld in opdracht van de captanten.
Hoe zijn deze goederen te taxeren op waarde, en wat met het emotioneel en mentaal en financieel verlies/lijden door bovenstaande?
Het betreft foto's en juwelen en persoonlijke bezittingen.
Mij lijkt het logisch dat nu géén van de partijen nu moet afkomen dat er niks is geweest..


Graag uw bedenkingen, vragen zijn vanzelfsprekend welkom.

Re: betwisting erfenis hof van beroep. gelijk - en nu?

Geplaatst: 13 apr 2012 14:46
door Creatief
Graag even lezen.

Betreft een langslepende rechtszaak die nu januari 2012 beslecht werd in het voordeel van de reservataire erfgenaam, nl een kleinkind ipv wildvreemden.
Welnu de grootmoeder werd door de 'captanten' quasi gedwongen haar eigen woonst te verlaten om naar een home te gaan.
Deze grootmoeder werd door cva getroffen en was niet meer in staat om een correcte wilsbeschikking uit te laten voeren door notaris.
Maar nu, 9,5 jaar later nu er een vonnis in hoger beroep het kleinkind in het gelijk stelt blijkt dat alle persoonlijke bezittingen verdwenen vanuit het rusthuis.
De tegenpartij meldt ons dat ze niks hebben, en het rusthuis 'vindt' de inventaris niet.

Het rusthuis had de plicht niet om een inventaris te laten opstellen. Waarschijnlijk stonden de captanten als enige in het zorgdossier als contactpersonen.

Het zijn de reservataire erfgenamen, die zwart op wit moeten bewijzen wat er nog overbleef in het rusthuis. Heb je geen bewijzen, foto's, ..., dan zal je hier ook niets van terug zien. Onze advocaat maakt zich aan deze dingen nog niet eens moe omdat de kostprijs voor het gerecht, ... het honoraria voor de advocaat de waarde van de goederen te veel overschrijden.

Het vermoeden speelt dat er reeds afgifte gedaan werd ondanks de betwisting, gezien er reeds in eerste en tweede aanleg geen gevolg gegeven werd aan onze argumentatie.
- 2 belangrijke kantlijnnotities : er werd een aangifte gedaan bij politie - zonder gevolg geklasseerd (Begrijpelijk omdat de roerende goederen waarschijnlijk geen waarde meer hadden. Familievetes worden niet via de politie uitgevochten.) -

op de dag voor het overlijden van grootmoeder (die gehospitaliseerd was drie dagen voor haar dood) werd er nog gebeld met de telefoonlijn in de home.

Ik wil niet grof zijn, maar begrijp je wel enerzijds omdat we in ongeveer dezelfde situatie verkeren, maar als je gaat pruilen om een telefoongsprek, dan zal de nalatenschap opgesoupeerd zijn als de uitspraak van de rechtbank er is. Houd je dus enkel bezig met de hoofdzakelijke dingen, het grote geld en laat de rest varen a.u.b. Dit is een goede raad, die ik u wil geven. Jullie zijn waarschijnlijk al 9 jaar lang aan het onderhandelen! Wat heeft de procedure en de advocaat tot nu toe al gekost?

Ik stel mij de volgende vragen en bedenkingen:

Is een rusthuis niet gebonden aan inventarisplicht? - is dit opeisbaar?
Neen, het rusthuis is hiertoe niet verplicht. Het rusthuis moeit zich niet met famiale vetes. Het waren de erfgenamen zelf, die hiervoor moesten zorgen.

Is bij hospitalisatie ter overlijden geen verzegeling aan de orde- is dit niet de verantwoordelijkheid van het rusthuis?
Neen, de familie had dan zelf een deurwaarder naar de zorginstelling moeten sturen of de hulp van de vrederechter moeten invoeren.

Dat boedel geen enorme waarde vertegenwoordigt snap ik best, en dat het rusthuis deze niet in bewaring houdt voor bijna 10 jaar in bv de kelder is te begrijpen, doch de rechtstreekse bloedverwanten voorbijlopen in deze zaak lijkt mij toch niet echt professioneel, zij het grof.

Het rusthuis moet binnen enkele dagen leeg gemaakt worden. Er moet zo snel mogelijk plaats gemaakt worden voor nieuwe zorgbehoevenden. Een rusthuis kan zo een inboedel niet opslaan en trouwens dat is hun taak niet.

De captanten stelden zich voor als 'dochter' en als enige contactpersoon, het ging zelfs zo ver dat het kleinkind en schoondochter niet in staat werden gesteld om op passende wijze afscheid te nemen van de stervende. - deze werden pas in kennis gesteld NA het overlijden, en NA het overlijden hebben de rechtstreekse bloedverwanten zich gemeld ter ophaling van boedel enz. en werden weggestuurd door directie rusthuis.



Zie opmerking hierboven.
Het laattijdig verwittigen van overlijden is géén misdaad. (Hebben we ook meegemaakt).

Gezien het malafide testament opgesteld in opdracht van de captanten.
Hoe zijn deze goederen te taxeren op waarde, en wat met het emotioneel en mentaal en financieel verlies/lijden door bovenstaande?
Het betreft foto's en juwelen en persoonlijke bezittingen.

Met emotioneel of mentaal lijden wordt geen rekening gehouden. Voor juwelen telt de prijs van het goud in gram, maar hoe ga je dit bewijzen als je deze juwelen niet in de hand hebt?

Mij lijkt het logisch dat nu géén van de partijen nu moet afkomen dat er niks is geweest..

Indien de malafide captanten volhouden dat ze niets hebben, dan sta je nergens. Jij moet bewijzen dat zij dat hebben.
Graag uw bedenkingen, vragen zijn vanzelfsprekend welkom.
Je kan beter een minder goede overeenkomst in je hand hebben i.p.v. een eeuwigdurende vechtnalatenschap, die naarmate dat je nog verder ingaat op details, alsmaar duurder wordt in procedurekosten.