weigering/aanvaarden erfenis overlijden bij in buitenland

[wittekerke]

Probleemsituatie:

Broer/zus komt te overlijden in buitenland waar hij/zij een residentie heeft.
Kinderen hebben reeds opdracht van afstand gedaan via notaris nog bij het in leven zijn van hun vader/moeder.

De overledenen moet hier ergens een adres hebben want krijgt uitkeringen, is aangesloten bij een Belgische ziekenbond, heeft hier een lopende bankrekening.

Volgens info opgezocht heb ik 6 maand tijd (buitenland) ipv 3 maand.

Officieel weet ik van niets, d.w.z. dat bvb Buitenlandse zaken geen mededeling heeft gedaan aan mij.

Officieel ken ik enkel de naam en de geboortedatum.

Is een schrijven naar de Rechtbank van eerste aanleg waar ik denk dat zij haar laatste domicilie in België heeft gehad voldoende?

Of gewoon wachten op een officieel papier dat ik de volgende in aanmerking komende ben voor de erfenis?

Uiteindelijk kan de overleden zonder mijn weten mij zelfs testamentair hebben vernoemd omdat ik bijna de enige was met wie de persoon nog regelmatig contact had. Daar het gaat om schulden kan dit testament zelfs van twijfelachtige waarde zijn om gewoon te bereiken dat de schulden betaald worden en de waarde van de erfenis gewoon verdwijnen. (land waar dit mogelijk is).

Een gerechtelijk proces in dit buitenland zie ik n iet zitten omdat er reeds in het verleden onregelmatigheden zijn gebeurd.

Kan ik met het schrijven naar de rechtbank van eerste aanleg dit ook doen voor mijn kinderen (die de zoveelste zijn die het slechtoffer kunnen zijn) - of moet ik persoonlijk naar die stad gaan waar de rechtbank zetelt.

Een idee wat het zou kosten om dat in de handen te geven van een advocaat? (de registratie bij de rechtbank is 30€)

Alvast bedankt.

[roharro]

Verwerpen voor overlijden gaat niet!!!
Toch niet in België.

Men heeft dertig jaar om een erfenis te verwerpen (in België).

Indien overledene in buitenland woonde is het B erfenisrecht NIET van toepassing.
Wel dat van het land waar hij woonde.

[wittekerke]

De persoon heeft een speciaal statuut in Buitenland, ik noemde het een residentie (twijfel aan de juiste titel). Aangezien er een Belgische rekening en ziekenbond lopende was en de Belgische nationaliteit de enige is die de persoon had blijft dit een probleem geval, trouwens enkele maanden geleden trachtte "Buitenlandse zaken" mij ertoe te bewegen alles te regelen voor een repatriëring. (te betalen zeg wel), dan kwam ik na veel gezoek dat de persoon met niets in orde is en hier ook schulden heeft. Ik heb toen vermeld dat er volwassen en vermogende kinderen waren. Zelf ontvang ik regelmatig telefoontjes verstuurd vanuit de GSM van de overledene met een vraag naar geld (begrafenis, bewaking en onderhoud van het huis)... Ook blijkt haar Belgische rekening te zijn geplunderd en negatief gezet na het overlijden. Eigendommen kunnen daar niet op de overledene zijn/haar naam staan.
Eigenlijk is mijn enige vraag: kan ik moeten opdraaien voor de schulden als ik zelfs niet officieel weet dat de persoon overleden is en over bezittingen/schulden heeft. Moet ik m.a.w. wachten totdat iemand mij officieel aanschrijft dat ik testamentair (rals volgende) in aanmerking kom voor ik een reactie doe aan de rechtbank van de eerste aanleg... (nota: de kinderen van de overledene zijn onlangs door BZ op de hoogte gebracht van het overlijden en hebben toestemming moeten geven tot begrafenis).

[roharro]

Welk statuut was dat?
Daar hangt van af of de B wetgeving al of niet van toepassing is.
Ingeval B wetgeving van toepassing is hebt u dertig jaar tijd om te verwerpen.
Aangezien u al in contact bent geweest hieromtrent met de overheid (BZ) kunt u niet
voorwenden dat u niet van het verlijden op de hoogte was.
Wie heeft na overlijden geld van de rekening gehaald? Dat is wel een ernstige inbreuk, zeker als dat werd gedaan door zij die de erfenis verwerpen.

[wittekerke]

Aangezien u al in contact bent geweest hieromtrent met de overheid (BZ) kunt u niet
voorwenden dat u niet van het verlijden op de hoogte was.

Was in verband met een ziekte waarbij de persoon zelf de ambassade om hulp vroeg en mij als vertrouwenspersoon opgaf... Deze aanvraag is door de persoon zelf ingetrokken en ik heb mij onvermogend verklaard om de repatriëring en de verzorging en verblijf in België te bekostigen, geen enkele bank zou het benodigde bedrag aan mij beschikbaar stellen, om nog niet te spreken van zulk een onverantwoordelijke daad omdat ik mijn kinderen zou opzadelen met de afbetaling.

Wie heeft na overlijden geld van de rekening gehaald? Dat is wel een ernstige inbreuk, zeker als dat werd gedaan door zij die de erfenis verwerpen.

Iemand in het buitenland die in het bezit was van de bankkaart en de code... De kinderen zijn dat te weten gekomen nadat ze van BZ het overlijden hadden vernomen. (waarbij ze dan ook de toestand van de rekening vernamen)

Ingeval B wetgeving van toepassing is hebt u dertig jaar tijd om te verwerpen.

De persoon is hier blijkbaar nog altijd ingeschreven (ziekenbond, Belgische uitkeringen, Belgische bank) - die 30 jaar vind ik niet terug, enkel 6 maand.
Nota: die 30 jaar lost alles op want ik kan nooit zo lang meer leven...

[roharro]

30 jaar, zie ondermeer:
http://www.argusadvocaten.be/content/ar ... ENSCHAP%20(Mr.%20R.%20Kumpen" onclick="window.open(this.href);return false;).pdf

[wittekerke]

Bedankt, ondertussen ook: http://www.argusadvocaten.be/content/ar ... hulden.pdf" onclick="window.open(this.href);return false; gelezen.
Er is blijkbaar regelmatig een misverstand op te merken op allerlei forums in dit verband tussen die periodes (3maand / 6 maand en30 jaar)

[j.demoor]

“Art.78.§ 1. De erfopvolging wordt beheerst door het recht van de Staat op wiens grondgebied de overledene bij zijn overlijden zijn gewone verblijfplaats had. § 2. De vererving van onroerende goederen wordt beheerst door het recht van de Staat op wiens grondgebied het onroerend goed is gelegen. Indien evenwel...”(16 JULI 2004. - Wet houdende het Wetboek van internationaal privaatrecht).

‘Broer/zus komt te overlijden in buitenland waar hij/zij een residentie heeft.’ Onderzoek of ‘residentie’ = ‘gewone verblijfplaats’

‘Kinderen hebben reeds opdracht van afstand gedaan via notaris nog bij het in leven zijn van hun vader/moeder.’
“Art.789.Het recht om een nalatenschap te aanvaarden of te verwerpen verjaart door verloop van de tijd die voor de langste verjaring van onroerende rechten is vereist(=30 jaar).Art.791.Men kan, zelfs bij huwelijkscontract, de nalatenschap van een persoon die nog in leven is, niet verwerpen, noch...”(Burgerlijk Wetboek).

Bij ontvangst van een ‘officieel papier’ dat u de volgende in aanmerking komende bent voor de erfenis kan u toepassing maken van “Art.784.De verwerping van een nalatenschap wordt niet vermoed : zij kan alleen gedaan worden op de griffie van de rechtbank van eerste aanleg van het arrondissement waar de erfenis is opengevallen, in een bijzonder daartoe gehouden register, of ten overstaan van een notaris...”(Burgerlijk Wetboek).