In België is er een stemplicht, doch men mag stellen dat er zowel binnen de politiek zelf als bij de kiezers ... een zekere malaise heerst. Vandaar dat ik met belang uitkijk naar de respons op een paar relatief ...subjectieve vragen. (het is byzonder moeilijk om deze op een objectieve wijze te stellen)
Als de door het volk verkozen vertegenwoordigers er niet in slagen een onderling akkoord te vinden om het land te leiden, plegen ze dan in feite geen contractbreuk met diegenen die hun hebben aangesteld?
Kan men stemplicht nog beschouwen als democratisch grondbeginsel? Ermee rekening houdend dat de meeste democratieën die naam waardig reeds lang een stemrecht hanteren?
Vertekent stemplicht niet de echte wens van de bevolking? Ermee rekening houdend dat er statistisch significante ongerijmdheden zitten tussen het aantal stemmen die een partij haalt en het aantal steunende leden die ze heeft? (of anders gesteld, een aantal kiezers stemmen in het wilde weg en niet op hun voorkeur omdat ze nu eenmaal verplicht zijn deze taak uit te voeren.)
Werkt stemplicht dan niet eerder een radicalisering in de hand dan ze te vermijden?