Jarenlange verwaarlozing van de kinderen
28/05/08 eigen berichtgeving
De Voorzitter van de 19é Kamer van de correctionele rechtbank van Gent dhr. J. Dangreau kon niet duidelijker zijn. "Kinderen moeten hun beide ouders kunnen zien. Punt."
R.B. uit Aalter verscheen op woensdag 28 mei 2008 voor de strafrechtbank wegens het niet afgeven van kinderen. Het OM eiste een effectieve straf wegens staat van wettelijke herhaling. De moeder werd eerder op 13/02/2007 veroordeeld door het Hof van beroep tot een jaar gevangenisstraf waarvan 6 maanden effectief en 6 maanden met probatieuitstel.
De probatievoorwaarden werden volgens de vader C. D. C. uit Bellem geschonden. Als ultiem middel dat ook de vader contact zou hebben met de kinderen dagvaardde C.D.C. zijn advocaat Mr. Maryns de moeder rechtstreeks voor de strafrechtbank.
De moeder welke gedurende jaren door verschillende advocaten werd bijgestaan zou volgens het deskundigenverslag geen enkele medewerking hebben verleend door passief verzet. Volgens het verslag was contactherstel geen succes geworden doordat de moeder een extreme vorm van verzet handhaaft. Psychologisch verslagen wijzen in dezelfde richting. De kinderen zijn reeds vijf jaar van hun vader verstoken.
...
>> lees meer http://www.f4j.be
RR
-
roderidder
Topic Starter - Berichten: 2946
- Contacteer: Website
- Jureca
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Beste RR,
Ik wil toch even reageren daarop naar aanleiding van studiedagen die ik mocht meemaken omtrent de ganse problematiek daaromtrent...
Een vechtscheiding vertrekt van de ingesteldheid van personen en die ingesteldheid kan je bij wet niet onmogelijk maken...
Het feit dat een kind de ouder bij wie het niet in hoofdzaak woont op de duur niet meer wil zien, een van de gruwelijkste gevolgen is van een scheiding.
Meestal gebeuren zo,n erge zaken door het bewerken van de verzorgende ouder met alle gevolgen vandien.
Het begrip oudervervreemingssyndroom of ouderverstotingssyndroom of The Parental Alienation Syndrome waarover in Amerika en Canada en in de hele wereld een berg aan literatuur bestaat is in ons land nog te weinig van toepassing.
Die thematiek en literatuur komen in onze contreien veel te weinig aan bod.
Over het vreselijke gevolg van een vechtscheiding hebben we dus vreselijk weinig informatie.
Gardner stelt degelijk dat ouderverstoting een syndroom is, een stoornis omdat geen enkel kind het in zijn genen draagt een ouder, te willen afwijzen die van hem houdt.
Bovendien handelt een kind daarmee consequent tegen zijn belang en ook dat wijst niet op geestelijke gezondheid.
Kenmerkend is dat er door de sociale omgeving opgeroepen krachten in het kind zelf actief werkzaam worden...
De acht beschreven syptomen bij het kind zijn;
1 Minachtingscampagne tegen de andere ouder.
2 Zwakke of absurde reden daarvoor;
3 Geen ambivalente gevoelens ( de ene is louter goede, de ander louter slecht)
4 Een ongeloofwaardige eigen mening.
5 Reflexmatige steun aan de zorgouder in het zorgconflict.
6 Afwezigheid van schuldgevoeles;
7 Letterlijk citeren van onbegrepen woorden en
8 Uitbreiding van de vijandschap naar de familie van de gehate ouder.
Vooral vaders zijn er het slachtoffer van.
Maar ook meer en meer moeders , omdat die soms langer een situatie verdragen en dan eruitstappen en aanzien worden als ; dader;
Bijna altijd wordt veel tijd verloren waarbij de andere ouder misbruik maakt en zo de kinderen ; bewerkt;
RR wilde daarbij aansluiten dat dit ook een vorm is van erge verwaarlozing...groetjes els
Ik wil toch even reageren daarop naar aanleiding van studiedagen die ik mocht meemaken omtrent de ganse problematiek daaromtrent...
Een vechtscheiding vertrekt van de ingesteldheid van personen en die ingesteldheid kan je bij wet niet onmogelijk maken...
Het feit dat een kind de ouder bij wie het niet in hoofdzaak woont op de duur niet meer wil zien, een van de gruwelijkste gevolgen is van een scheiding.
Meestal gebeuren zo,n erge zaken door het bewerken van de verzorgende ouder met alle gevolgen vandien.
Het begrip oudervervreemingssyndroom of ouderverstotingssyndroom of The Parental Alienation Syndrome waarover in Amerika en Canada en in de hele wereld een berg aan literatuur bestaat is in ons land nog te weinig van toepassing.
Die thematiek en literatuur komen in onze contreien veel te weinig aan bod.
Over het vreselijke gevolg van een vechtscheiding hebben we dus vreselijk weinig informatie.
Gardner stelt degelijk dat ouderverstoting een syndroom is, een stoornis omdat geen enkel kind het in zijn genen draagt een ouder, te willen afwijzen die van hem houdt.
Bovendien handelt een kind daarmee consequent tegen zijn belang en ook dat wijst niet op geestelijke gezondheid.
Kenmerkend is dat er door de sociale omgeving opgeroepen krachten in het kind zelf actief werkzaam worden...
De acht beschreven syptomen bij het kind zijn;
1 Minachtingscampagne tegen de andere ouder.
2 Zwakke of absurde reden daarvoor;
3 Geen ambivalente gevoelens ( de ene is louter goede, de ander louter slecht)
4 Een ongeloofwaardige eigen mening.
5 Reflexmatige steun aan de zorgouder in het zorgconflict.
6 Afwezigheid van schuldgevoeles;
7 Letterlijk citeren van onbegrepen woorden en
8 Uitbreiding van de vijandschap naar de familie van de gehate ouder.
Vooral vaders zijn er het slachtoffer van.
Maar ook meer en meer moeders , omdat die soms langer een situatie verdragen en dan eruitstappen en aanzien worden als ; dader;
Bijna altijd wordt veel tijd verloren waarbij de andere ouder misbruik maakt en zo de kinderen ; bewerkt;
RR wilde daarbij aansluiten dat dit ook een vorm is van erge verwaarlozing...groetjes els
Laatst gewijzigd door elsje op 01 jun 2008 14:19, 1 keer totaal gewijzigd.
-
roderidder
Topic Starter - Berichten: 2946
- Contacteer: Website
Ja hoor een terechte opmerking.. meer en meer moeders krijgen te maken dat vaders die hun kinderen opzetten tegen hun moederVooral vaders zijn er het slachtoffer van.
Maar ook meer en meer moeders
en
Het kan niet genoeg in de verf gezet worden dat het een erge graad van kindermishandeling is... maar... zoals je steltdat dit ook een vorm is van erge verwaarlozing
Dit zou niet mogen zijn want het betreft hier een omissiedelictDie thematiek en literatuur komen in onze contreien veel te weinig aan bod
Bij een ommissiedelict is men al schuldig als men nalaat het nodige te doen.
Hoelang hebben de kinderen niet bij hun vader kunnen verblijven ondanks de procedure-hel?
RR
-
roderidder
Topic Starter - Berichten: 2946
- Contacteer: Website
Al 5 jaar is het rechtbank in - rechtbank uit -Hoelang hebben de kinderen niet bij hun vader kunnen verblijven ondanks de procedure-hel?
Dit is onmogelijk om vol te houden. Zowel emotioneel als financieel.
Deze vader laat me weten dat het OM initiatief genomen heeft om de bemiddelingscommissie in te schakelen. Deze comissie kan dan weer niet tot oplossing komen en wat volgt is ... een zoveelste maatschappelijk onderzoek
Maar alle reeds gevoerde "maatschappelijke" onderzoeken, door politie, onderzoeksrechter, ... , gerechtsdeskundige laten niets aan duidelijkheid te over. De moeder weigert op een corecte manier mee te werken zodat de kinderen van hun vader vervreemden en men blijft hier maar onderzoeken.
Het wordt echt tijd dat justitie in Belgie inziet hoeveel schade ze zelf aanrichten door het steeds opnieuw pappen en nathouden waarbij kinderen en ouders steeds meer van elkaar vervreemden.
Men heeft deze zaak al eens aangekaart bij VTM in februari 2007
http://www.baso.be/VIDEO+AUDIO/CDC-BASO ... -02-07.asf (1min42)
Je mag zelf raden hoeveel uren sindsdien de moeder er voor gezorgd heeft dat de kinderen bij de vader hebben kunnen verblijven.
Ook deze vakantie zal vermoedelijk weer een vakantie worden zonder hen.
Kan je deze ellende voorstellen als je dit zelf zou overkomen?
RR