Mijn huurderskoppel gaat uit elkaar. Kan ik een financiële check doen, bijvoorbeeld via laatste loonfiche van de overblijvende huurder, om een idee te hebben van de financiële druk op de huurder om het huurgeld te betalen.
Het huurcontract staat op naam van beide partners waarvan één een andere domicilie neemt. Kan ik op basis van twijfel over de financiële sterkte van de achterblijvende huurder en het feit dat één van beide huurders het pand verlaat het contract als verbroken beschouwen?
Is de achterblijvende huurder de verhuurder verplicht om die financiële informatie te bezorgen?
- Jureca
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
-
Franciscus
- Berichten: 38739
Gezien beide huurders hebben getekend zijn zij (in principe) ook steeds beide aansprakelijk en meestal ook nog beide voor de ganse som.
Kijk uw contract na.
Het blijft voor u hetzelfde wie er betaald ze zijn dus samen aansprakelijk.
Meestal zal er ook instaan dat ze er hun hoofdverblijfplaats dus inschrijving hebben.
Kijk uw contract na.
Het blijft voor u hetzelfde wie er betaald ze zijn dus samen aansprakelijk.
Meestal zal er ook instaan dat ze er hun hoofdverblijfplaats dus inschrijving hebben.
De vraag is echter of ik een financiële check kan doen op de overblijvende huurder daar die nu als enige de volledige huishuur moet betalen. En indien dit voor hem een te grote financiële inspanning is of er dan op grond van het vertrek van één van beide huurders een eenzijdige verbreking van het verhuurcontract kan veronderstelt worden.
Mijn bedoeling is om moeilijkheden met slechte betaling te vermijden nu op het moment dat één van beiden een andere woonst betrekt.
Mijn bedoeling is om moeilijkheden met slechte betaling te vermijden nu op het moment dat één van beiden een andere woonst betrekt.
Neen, u kan de situatie wel omdraaien; u verzoekt de huurder u alle bewijzen te bezorgen die aantonen dat hij de huur alleen kan dragen. Doet hij dat niet of zijn deze te zwak, dan ontbindt u het contract ofwel via onderlinge overeenstemming of bij gebrek daaraan via het vredegerecht.
Een antwoord op je vraag zul je zeker hier vinden: http://www.elfri.be/juridische-informat ... edmakelaar" onclick="window.open(this.href);return false;
In het verleden gebeurde het wel dat ik bij twijfel contact opnam met diens werkgever en deze gewoon vroeg of a) er een loonbeslag rustte op het salaris en b) of hij vond dat het salaris van zijn werknemer voldoende was om een maandelijkse huur van X Bef/Euro te kunnen betalen.
Tja... nog zo een gat in de wetgeving.
Tja... nog zo een gat in de wetgeving.
-
ganapathi tantra
- Berichten: 1340
Dat is nu eens een goed idee dat eens zou gelanceerd worden binnen de muren van de Bouwunie of andere belangengroepNeen, u kan de situatie wel omdraaien; u verzoekt de huurder u alle bewijzen te bezorgen die aantonen dat hij de huur alleen kan dragen. Doet hij dat niet of zijn deze te zwak, dan ontbindt u het contract ofwel via onderlinge overeenstemming of bij gebrek daaraan via het vredegerecht.
binnen de bouwsector.
Zij die bouwen/verbouwen moeten eerst maar eens op voorhand bewijzen dat ze kunnen betalen wat ze bestellen.
zal veel miserie voorkomen denk ik. Het is momenteel vrijuit de enige sector waar consumenten zaken kunnen bekomen
zonder dat ze het bewijs moeten leveren dat ze kunnen betalen.
En voor de rest Geachte heer Vandenbos. Mocht ik van u een dergelijke vraag krijgen dan zou u het één en ander mogen verwachten
want daarmee pleegt u wel een regelrechte inbreuk op de privacy wetgeving.
Een gat in de wetgeving zegt U ? Dat is dan wel een uitspraak die gebaseerd is op het eigenbelang van verhuurders.
Als werkgever in de bouwsector zou ik de forumleden eens willen vragen hoe ze er tegenover zouden staan dat ik hun financiele
situatie volledig uitpluis vooraleer ze een paar duizenden euro aan werken en of materialen bestellen.
Belangrijk is niet wie je bent maar wel wie je kent
Mocht ik van u een dergelijke vraag krijgen dan zou u het één en ander mogen verwachten
want daarmee pleegt u wel een regelrechte inbreuk op de privacy wetgeving.
Er is hier geen enkele inbreuk op de privacy. Het staat de (kandidaat) huurder vrij daar niet op in te gaan.
Ik mag aan iedereen vragen hoeveel ze verdienen, gespaard hebben,enz, ze zijn alleen niet verplicht mij daarop te antwoorden. Er is dus ook geen enkele inbreuk. Slechts een vraag mijnentwege.
want daarmee pleegt u wel een regelrechte inbreuk op de privacy wetgeving.
Er is hier geen enkele inbreuk op de privacy. Het staat de (kandidaat) huurder vrij daar niet op in te gaan.
Ik mag aan iedereen vragen hoeveel ze verdienen, gespaard hebben,enz, ze zijn alleen niet verplicht mij daarop te antwoorden. Er is dus ook geen enkele inbreuk. Slechts een vraag mijnentwege.
Iedere wijze uil is ooit een uilskuiken geweest.
Bij gat in de wetgeving bedoel ik wel dat in tegenstelling tot financiële instellingen, privépersonen om even gewettigde redenen geen onderzoek kunnen verrichten naar de draagkracht van hun cliënten (en laten we eerlijk zijn een huurder is een cliënt die in ruil voor een contract het gebruik van een goed krijgt voor een contractueel bepaalde prijs te betalen per contractueel vastgestelde periode).
Als iemand van mij verwacht dat ik zonder geloofsbrieven zomaar een goed met een waarde van gemiddeld € 150.000 ga uitlenen, dan wendt hij zich tot best tot de volgende verhuurder. Zoals roharro zegt, hoeft de kandidaat huurder niet in te gaan op dit verzoek; zijn weigering zal wel meewegen in de eindbeoordeling in vergelijking met de kandidaten die wel op dit verzoek zijn ingegaan. Ik heb nog steeds het grondwettelijk recht mijn bezit te beschermen en daarbij indien mogelijk gebruik te maken van de vrijwillige medewerking van derden. Weigeren ze deze? Geen probleem zolang men maar bereid is de consequenties te dragen.
Gebeurt het dat een werkgever weigerde te antwoorden? Natuurlijk. Gebeurt het tegenwoordig nog dat er verhuurd wordt zonder enige vorm van controle? Zeker, maar niet bij mij.
Als iemand van mij verwacht dat ik zonder geloofsbrieven zomaar een goed met een waarde van gemiddeld € 150.000 ga uitlenen, dan wendt hij zich tot best tot de volgende verhuurder. Zoals roharro zegt, hoeft de kandidaat huurder niet in te gaan op dit verzoek; zijn weigering zal wel meewegen in de eindbeoordeling in vergelijking met de kandidaten die wel op dit verzoek zijn ingegaan. Ik heb nog steeds het grondwettelijk recht mijn bezit te beschermen en daarbij indien mogelijk gebruik te maken van de vrijwillige medewerking van derden. Weigeren ze deze? Geen probleem zolang men maar bereid is de consequenties te dragen.
Gebeurt het dat een werkgever weigerde te antwoorden? Natuurlijk. Gebeurt het tegenwoordig nog dat er verhuurd wordt zonder enige vorm van controle? Zeker, maar niet bij mij.
-
ganapathi tantra
- Berichten: 1340
Beste Roharro, als u mij belt als zijnde werkgever van een mogelijke huurder en u doet dat zonder akkoord dan pleegt u wel zeer degelijk een inbreuk en nog geen kleine ook
Ten eerste zou u zonder enige weerlegbare reden (dus wat volgens de wet mag) hebben gezocht naar de werkgever van uw huurder, ik dus. Daar gaat u de eerste keer al in de fout
Ten tweede neemtu ook kontakt op zonder medeweten van de mogelijke huurder en ten derde zou u ook willen weten wat die verdient. Het afgesproken loon tussen wergever
en werknemer valt wel degelijk onder de privacy wet.
Voor zover ik heb begrepen mogen verhuurders rekenen op een loonfiche waar alleen de naam van een mogelijke huurder op staat + eventueel loon. U mag dat bekijken U mag er
niet eens een kopij van bezitten laat staan dat u over volledig andere gegevens zou beschikken.
Is dat een discripantie tov bvb banken en dergelijke ? ja dat daar ben ik mee akkoord. Maar dat wil niet zeggen dat ik akkoord ben met de manier waarop banken en verzekeringen
dit doen. Het is m.i. een volledig kromgetrokken situatie waarbij de wettenmakers en de wetgevers hun werk niet hebben gedaan.
Het uit handen geven van een eingedom van 150.000 € is nogal zwaar uitgedrukt. Natuurlijk begrijp ik ook wel dat een huurder uw eigendom op een paar maand naar de verdoemenis
kan helpen (in mijn vak hebben we daar zelfs maar een paar dagen voor nodig en dan is het zelfs zeer vakkundig gedaan
) ) maar op dat al of niet zo zal zijn zal je niet kunnen terugvinden op of bepalen aan de hand van een loonfiche. Voor de rest kan men toch in hoofdzaak alleen voor paar aantal maanden huur in het zak worden gezet. Ik denk niet dat hier verhuurders zijn die na2/3/4 maand nog niet optreden. Blijkt ondertussen schade aan het verhuurde pand dan denk ik niet dat men hiervoor kan gaan verwijzen naar een eerder gekende
loonfiche
Vrijwillige medewerking van een derde ? Dus als u mij die vraag stelt als werkgever zonder akkoord van de betrokken mogelijke huurder ben ik dan onwillend als ik niet antwoord ?
Kijk ik heb toch wel het geluk om met mijn bedrijf voor 2 families tewerken die een vrij groot patrmonium hebben. wij zijn voor hen constant aan het werk. In één der laatste gebouwen zaten 3 huurders glkvlrs: dame alleen kinderen+ job niks aan de hand
eerste: man alleen bijstand, appartement was pover maar netjes onderhouden
tweede: vrouw met zoon, dikke verdiener was product manager, flink opgetuut maar haar appartement was niet om aan te zien.
Daar hebben wij eerste een gespecialiseerde ploeg moeten sturen alvorens we konden beginnen renoveren
Ik vind de stigmatisering van de "huurder" door de immosector die de afgelopen jaren werd gevoerd van een zeer slechte invloed. En ik begrijp ook wel de bezorgdheid van de
verhuurders maar er moeten andere manieren worden gevonden om dit op te lossen. Als de sector wil worden aanzien als "entrepreneurs" zakenlui, hoe je het ook noemt dan
is het grondprinciepe daarvan dat je bereid moet zijn om risico's te nemen. Ja ik weet wel als je de bank en verzekeringswereld op na kijkt dan zie je dat zij er in geslaagd
zijn om hun risico's zelfs op wettelijke basis bijna volledig uit te schakelen. Hebben zij daar recht toe ? Ik stel mij de vraag. Ik denk eerder dat de politiek in deze haar zaken
zeer slecht heeft beheert en veel hebben toegegeven aan die sector.
Vraag is echter of iedereen wel akkoord is met deze nieuwe manier van omgaan met elkaar. Vroeger was de uitspraak Big Brother is watching you. Vandaag krijg ik het gevoel
dat men voor Big brother is watching you more and more aan het gaan is.
Ik zag in jullie beide antwoorden het gesteiger van de hengst maar op de vraag hoe jullie zouden reageren als ik dergelijke controles zou uitvoeren op de finaciele situatie van een opdrachtgever zie ik geen reactie dus vraag ik. Als jullie als eigenaars van gebouwen zouden willen dat ik voor paar tienduizend euro aan werken en materiaal lever zou ik dan eerst
even mogen zien hoeveel u maandelijks binnen haalt en hoeveel u op de rekening hebt staan ? Daar kan toch geen probleem mee zijn ik wil alleen effe checken of jullie mij wel
kunnen betalen want als u dat niet doet dan mag ik mij daar toch wel vragen bij stellen ? of niet ?
Ten eerste zou u zonder enige weerlegbare reden (dus wat volgens de wet mag) hebben gezocht naar de werkgever van uw huurder, ik dus. Daar gaat u de eerste keer al in de fout
Ten tweede neemtu ook kontakt op zonder medeweten van de mogelijke huurder en ten derde zou u ook willen weten wat die verdient. Het afgesproken loon tussen wergever
en werknemer valt wel degelijk onder de privacy wet.
Voor zover ik heb begrepen mogen verhuurders rekenen op een loonfiche waar alleen de naam van een mogelijke huurder op staat + eventueel loon. U mag dat bekijken U mag er
niet eens een kopij van bezitten laat staan dat u over volledig andere gegevens zou beschikken.
Is dat een discripantie tov bvb banken en dergelijke ? ja dat daar ben ik mee akkoord. Maar dat wil niet zeggen dat ik akkoord ben met de manier waarop banken en verzekeringen
dit doen. Het is m.i. een volledig kromgetrokken situatie waarbij de wettenmakers en de wetgevers hun werk niet hebben gedaan.
Het uit handen geven van een eingedom van 150.000 € is nogal zwaar uitgedrukt. Natuurlijk begrijp ik ook wel dat een huurder uw eigendom op een paar maand naar de verdoemenis
kan helpen (in mijn vak hebben we daar zelfs maar een paar dagen voor nodig en dan is het zelfs zeer vakkundig gedaan
) ) maar op dat al of niet zo zal zijn zal je niet kunnen terugvinden op of bepalen aan de hand van een loonfiche. Voor de rest kan men toch in hoofdzaak alleen voor paar aantal maanden huur in het zak worden gezet. Ik denk niet dat hier verhuurders zijn die na2/3/4 maand nog niet optreden. Blijkt ondertussen schade aan het verhuurde pand dan denk ik niet dat men hiervoor kan gaan verwijzen naar een eerder gekendeloonfiche
Vrijwillige medewerking van een derde ? Dus als u mij die vraag stelt als werkgever zonder akkoord van de betrokken mogelijke huurder ben ik dan onwillend als ik niet antwoord ?
Kijk ik heb toch wel het geluk om met mijn bedrijf voor 2 families tewerken die een vrij groot patrmonium hebben. wij zijn voor hen constant aan het werk. In één der laatste gebouwen zaten 3 huurders glkvlrs: dame alleen kinderen+ job niks aan de hand
eerste: man alleen bijstand, appartement was pover maar netjes onderhouden
tweede: vrouw met zoon, dikke verdiener was product manager, flink opgetuut maar haar appartement was niet om aan te zien.
Daar hebben wij eerste een gespecialiseerde ploeg moeten sturen alvorens we konden beginnen renoveren
Ik vind de stigmatisering van de "huurder" door de immosector die de afgelopen jaren werd gevoerd van een zeer slechte invloed. En ik begrijp ook wel de bezorgdheid van de
verhuurders maar er moeten andere manieren worden gevonden om dit op te lossen. Als de sector wil worden aanzien als "entrepreneurs" zakenlui, hoe je het ook noemt dan
is het grondprinciepe daarvan dat je bereid moet zijn om risico's te nemen. Ja ik weet wel als je de bank en verzekeringswereld op na kijkt dan zie je dat zij er in geslaagd
zijn om hun risico's zelfs op wettelijke basis bijna volledig uit te schakelen. Hebben zij daar recht toe ? Ik stel mij de vraag. Ik denk eerder dat de politiek in deze haar zaken
zeer slecht heeft beheert en veel hebben toegegeven aan die sector.
Vraag is echter of iedereen wel akkoord is met deze nieuwe manier van omgaan met elkaar. Vroeger was de uitspraak Big Brother is watching you. Vandaag krijg ik het gevoel
dat men voor Big brother is watching you more and more aan het gaan is.
Ik zag in jullie beide antwoorden het gesteiger van de hengst maar op de vraag hoe jullie zouden reageren als ik dergelijke controles zou uitvoeren op de finaciele situatie van een opdrachtgever zie ik geen reactie dus vraag ik. Als jullie als eigenaars van gebouwen zouden willen dat ik voor paar tienduizend euro aan werken en materiaal lever zou ik dan eerst
even mogen zien hoeveel u maandelijks binnen haalt en hoeveel u op de rekening hebt staan ? Daar kan toch geen probleem mee zijn ik wil alleen effe checken of jullie mij wel
kunnen betalen want als u dat niet doet dan mag ik mij daar toch wel vragen bij stellen ? of niet ?
Belangrijk is niet wie je bent maar wel wie je kent
Ambtenaar niveau B, 16jaar 2 maanden dienst, gecertifieerd. Aan de hand van die gegevens kan je tot op de cent mijn salaris bepalen... 
de barema's zijn publiek. (oa. staatsblad, website financiën, ..)
Nooit begrepen waarom men van zijn loon een staatsgeheim dient te maken. Dat wekt alleen maar de indruk dat het meer met je contacten dan je capaciteiten te maken heeft... maar ja zal wel aan de ambtenaar liggen...
Een verhuurder zal praktisch nooit na de eerste maand huur niet betaald naar de vrederechter stappen, dit om de heel eenvoudige reden dat ze daar tot nog zeer recent de boodschap van de vrederechter meekregen dat ze maar eens moesten terugkomen als het 2 of 3 maanden achterstal werden ... Dit is een evolutie die pas de laatste 2, misschien 3 jaar veranderd is. (en dan nog niet altijd in de grootsteden)
Goed, de verhuurder stapt na 2 maanden naar een advocaat en maakt er dus tijdens de derde maand een geding van. de zaak komt voor in de vierde maand waar de huurders zelf opdagen met een advocaat... die prompt uitstel vraagt om de argumenten van de zaak te kunnen bestuderen en zijn conclusies te kunnen opmaken. laten we ervan uitgaan dat de zaak dan op het einde van de 4de maand opnieuw voorkomt en er gevonnist wordt dat het contract is verbroken en de huurder binnen de dertig dagen na betekening het pand dient verlaten te hebben omdat hij anders wordt uitgezet. Het vonnis zal met een beetje geluk op het begin van de vijfde maand betekend kunnen worden en dat zal hoogstwaarschijnlijk als gevolg hebben dat de huurders er aan het begin van de zesde maand worden uitgezet.
Dit lijkt me een redelijk gemiddeld scenario in die zin dat, de huurders niet in verzet zijn gegaan tegen het vonnis, ze geen verstek hebben laten gaan om nadien met advocaat verzet aan te tekenen en de zaak te laten overdoen, ze een prodeo in de arm hebben genomen die er geen baat bij heeft met conclusies en tegenconclusies de zaak maanden te rekken, de huurder roept geen uitzonderlijke omstandigheden in, enz, enz, .
Laten we ervan uitgaan we hier niet te maken hebben met afbrekers...
de kosten voor de verhuurder:
- 6 maanden huur (neem een gemiddelde van € 550/maand (alhoewel het tegenwoordig meer naar de € 600 zal gaan). € 3300
- kosten advocaat variëren enorm ( persoonlijk al gehad van € 350 tot € 1500). Laten we het houden op een maand huur. € 550
- Kosten betekenen vonnis en uitzetting (varieert van € 900 tot € 1500) Laten we zeggen 2 maand huur? € 1100
- Herverhuren pand na opkuisen. Verlies van één maand huur aan opkuiskost en leegstand. € 550
- (optie) herverhuren via makelaar. één maand huur. € 550.
Kostprijs wanbetaler aan verhuurder 10 (11) maanden huurgeld of € 5500 (€ 6050)
Mogelijke recuperatie:
- waarborg van 2 maanden. € 1100
- kosten via deurwaarder, deze zijn gebonden aan het feit of de huurders in kwestie wel aanslaanbare goederen hebben. Vaak zal het de verhuurder enkel extra kosten aan deurwaarder opleveren. 1/3 levert wat op. Laten we dit even als een nuloperatie beschouwen gelet op de grote onzekerheid op succes.
Uiteindelijke kost: 8 (9) maanden huur.
Ik denk dat ik in dit theoretisch voorbeeld zeer braaf ben geweest.
Dat men eens begint met de waarborg gelijk te stellen aan het voorschot dat de meeste ondernemers ondernemers vragen voor ze werken aanvatten (%/waarde pand dat men huurt)... dan spreken we over een geheel ander verhaal.
Dus ja, blijven controleren wat men kan controleren op elke wijze die kan. Is dat een garantie? Absoluut niet, maar het is beter dan niets... wat exact is dat de overheid voorziet voor de privéverhuurder in deze materie. Voor de OCMW en dergelijke die deels door de overheid betaald worden.. gelden er natuurlijk andere spelregels...
de barema's zijn publiek. (oa. staatsblad, website financiën, ..)Nooit begrepen waarom men van zijn loon een staatsgeheim dient te maken. Dat wekt alleen maar de indruk dat het meer met je contacten dan je capaciteiten te maken heeft... maar ja zal wel aan de ambtenaar liggen...
Een verhuurder zal praktisch nooit na de eerste maand huur niet betaald naar de vrederechter stappen, dit om de heel eenvoudige reden dat ze daar tot nog zeer recent de boodschap van de vrederechter meekregen dat ze maar eens moesten terugkomen als het 2 of 3 maanden achterstal werden ... Dit is een evolutie die pas de laatste 2, misschien 3 jaar veranderd is. (en dan nog niet altijd in de grootsteden)
Goed, de verhuurder stapt na 2 maanden naar een advocaat en maakt er dus tijdens de derde maand een geding van. de zaak komt voor in de vierde maand waar de huurders zelf opdagen met een advocaat... die prompt uitstel vraagt om de argumenten van de zaak te kunnen bestuderen en zijn conclusies te kunnen opmaken. laten we ervan uitgaan dat de zaak dan op het einde van de 4de maand opnieuw voorkomt en er gevonnist wordt dat het contract is verbroken en de huurder binnen de dertig dagen na betekening het pand dient verlaten te hebben omdat hij anders wordt uitgezet. Het vonnis zal met een beetje geluk op het begin van de vijfde maand betekend kunnen worden en dat zal hoogstwaarschijnlijk als gevolg hebben dat de huurders er aan het begin van de zesde maand worden uitgezet.
Dit lijkt me een redelijk gemiddeld scenario in die zin dat, de huurders niet in verzet zijn gegaan tegen het vonnis, ze geen verstek hebben laten gaan om nadien met advocaat verzet aan te tekenen en de zaak te laten overdoen, ze een prodeo in de arm hebben genomen die er geen baat bij heeft met conclusies en tegenconclusies de zaak maanden te rekken, de huurder roept geen uitzonderlijke omstandigheden in, enz, enz, .
Laten we ervan uitgaan we hier niet te maken hebben met afbrekers...
de kosten voor de verhuurder:
- 6 maanden huur (neem een gemiddelde van € 550/maand (alhoewel het tegenwoordig meer naar de € 600 zal gaan). € 3300
- kosten advocaat variëren enorm ( persoonlijk al gehad van € 350 tot € 1500). Laten we het houden op een maand huur. € 550
- Kosten betekenen vonnis en uitzetting (varieert van € 900 tot € 1500) Laten we zeggen 2 maand huur? € 1100
- Herverhuren pand na opkuisen. Verlies van één maand huur aan opkuiskost en leegstand. € 550
- (optie) herverhuren via makelaar. één maand huur. € 550.
Kostprijs wanbetaler aan verhuurder 10 (11) maanden huurgeld of € 5500 (€ 6050)
Mogelijke recuperatie:
- waarborg van 2 maanden. € 1100
- kosten via deurwaarder, deze zijn gebonden aan het feit of de huurders in kwestie wel aanslaanbare goederen hebben. Vaak zal het de verhuurder enkel extra kosten aan deurwaarder opleveren. 1/3 levert wat op. Laten we dit even als een nuloperatie beschouwen gelet op de grote onzekerheid op succes.
Uiteindelijke kost: 8 (9) maanden huur.
Ik denk dat ik in dit theoretisch voorbeeld zeer braaf ben geweest.
Dat men eens begint met de waarborg gelijk te stellen aan het voorschot dat de meeste ondernemers ondernemers vragen voor ze werken aanvatten (%/waarde pand dat men huurt)... dan spreken we over een geheel ander verhaal.
Dus ja, blijven controleren wat men kan controleren op elke wijze die kan. Is dat een garantie? Absoluut niet, maar het is beter dan niets... wat exact is dat de overheid voorziet voor de privéverhuurder in deze materie. Voor de OCMW en dergelijke die deels door de overheid betaald worden.. gelden er natuurlijk andere spelregels...
-
ganapathi tantra
- Berichten: 1340
dus in sé zijn het het fundamenteel eens. Wie iets wil moet daarvoor betalen en niet teveel excuses zoeken.
Alleen staan wij als water en vuur tegenover elkaar over de wijze waarbij zekerheden moeten kunnen worden gezocht.
Als aannemer uitvoerder kunnen wij echter geen controles uitvoeren en kunnen wij ook geen voorschotten afdwingen
Dat staat dus wel flink in tegenstelling tot wat de verhuurderssector wel kan. U hebt zelfs bij een positief resultaat ook
nog die huurwaarborg in handen. Ik heb trouwens al gemerkt dat de term huurwaarborg door verschillende rechters anders
wordt ingevuld. Ik vind dan ook dat uw kritiek naar de verhuurders maar voor een deel terecht is. U zou beter de wetgevers
aanvallen die een kader moeten kunnen scheppen waarbij maandelange en dus veel al nutteloze zaken niet kunnnen worden gerekt.
Ik snap ook de laat ons zeggen de dradentrekkerij van de rechtbanken niet. Over het niet betalen van huurgelden moet ge
toch niet te lang discuteren als er geen externe factoren zijn. Als iemand niet vlug kan weerleggen waarom hij/zij achterstaat
met de huur dan zouden rechtbanken the balls moeten hebben om cordaat op te treden. En dan nog. Waarom werken jullie
in godsnaam niet aan een scenario waar dergelijke zaken sneller en beter kunnen worden opgelost. Zulke commissies bestaan
al bij de reis-, bouw- en andere sectoren. Zo zouden huurwaarborgen kunnen worden gestort in een centraal depot dat onafhankelijk
werkt beheert door huurder en verhuurders.
als verhuurders vind ik dat jullie teveel in de verkeerde richting schieten. Steeds worden de huurders geviseerd terwijl zij de
regels en wetgeving inzake huur en verhuur niet opmaken. Er is in ieder geval voor de 2 betrokken partijen geen evenwicht
Daar waar huurders overschermd zijn geld dat ook in sommige gevallen voor de verhuurders.
Alleen staan wij als water en vuur tegenover elkaar over de wijze waarbij zekerheden moeten kunnen worden gezocht.
Als aannemer uitvoerder kunnen wij echter geen controles uitvoeren en kunnen wij ook geen voorschotten afdwingen
Dat staat dus wel flink in tegenstelling tot wat de verhuurderssector wel kan. U hebt zelfs bij een positief resultaat ook
nog die huurwaarborg in handen. Ik heb trouwens al gemerkt dat de term huurwaarborg door verschillende rechters anders
wordt ingevuld. Ik vind dan ook dat uw kritiek naar de verhuurders maar voor een deel terecht is. U zou beter de wetgevers
aanvallen die een kader moeten kunnen scheppen waarbij maandelange en dus veel al nutteloze zaken niet kunnnen worden gerekt.
Ik snap ook de laat ons zeggen de dradentrekkerij van de rechtbanken niet. Over het niet betalen van huurgelden moet ge
toch niet te lang discuteren als er geen externe factoren zijn. Als iemand niet vlug kan weerleggen waarom hij/zij achterstaat
met de huur dan zouden rechtbanken the balls moeten hebben om cordaat op te treden. En dan nog. Waarom werken jullie
in godsnaam niet aan een scenario waar dergelijke zaken sneller en beter kunnen worden opgelost. Zulke commissies bestaan
al bij de reis-, bouw- en andere sectoren. Zo zouden huurwaarborgen kunnen worden gestort in een centraal depot dat onafhankelijk
werkt beheert door huurder en verhuurders.
als verhuurders vind ik dat jullie teveel in de verkeerde richting schieten. Steeds worden de huurders geviseerd terwijl zij de
regels en wetgeving inzake huur en verhuur niet opmaken. Er is in ieder geval voor de 2 betrokken partijen geen evenwicht
Daar waar huurders overschermd zijn geld dat ook in sommige gevallen voor de verhuurders.
Belangrijk is niet wie je bent maar wel wie je kent
Ik weet niet met wat voor toegeeflijke (in het voordeel van de huurder) vrederechters jij te doen hebt ? Voorbeeld uit de praktijk: 2 maanden achterstal huur met zeer gegronde redenen, redenen die zonder probleem door de vrederechter weggewuifd werden. Tijdens de eerste 14 dagen van de 3e maand ingeleid en uitspraak enkele dagen later, vrijgave van waarborg in vonnis uitvoerbaar bij voorraad (dat ben je vergeten). Binnen de 3 maanden had de verhuurder zijn geld. Kosten advocaat en deurwaarder voor betekenis vonnis heeft hij wel aan zijn been, herverhuren ook. De kosten kloppen wel in het algemeen, maar van die 6 maanden huurverlies dat kan toch herleid worden tot 3. We laten hier ook nog achterwege de advocaten die jaarlijks tegen een forfaitair bedrag werken of verhuurders die zich verzekeren tegen wanbetalers.
Buiten de politiek correcte krijtlijnen durven denken is per definitie reactionair. Kortom, kritisch nadenken is rechts geworden. Dat is niet echt een compliment voor links" : Mia Doornaert in De Standaard