Ik ben 2,5 jaar op reis geweest in het buitenland en zal over 2 weken terug in Belgie zijn.
Ik vroeg me af in welke situatie ik me zal bevinden als ik terug ben.
Ik ben 31 jaar en had voor ik vertrok een vaste baan. Ik heb zelf ontslag genomen en had dus geen uitkering ofzo.
Ik wil zo rap mogelijk terug aan de slag maar ik weet natuurlijk niet hoe snel dat zal gaan.
Moet ik nu terug een soort wachttijd doorlopen? Heb ik recht op een uitkering zolang ik geen werk vind?
bedankt
- Jureca
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
U heeft zelf ontslag gegeven, dus u krijgt geen uitkering alvorens u weer een periode gewerkt heeft. Als ik me niet vergis moet dat minstens een ononderbroken contract van volle 4 weken zijn.
Weet dat op die 2,5 jaar tijd de arbeidsmarkt hier in Belgie zo ongeveer ingstort is. En voor interesaante jobs er zich steeds minstens 50 kandidaten aanbieden. Tenzij u in een knelpuntsector competent bent. Goede raad: misschien nog een tijdje langer in het buitenland blijven voor een interessante job en daarna terugkomen. Dan kan u minstens aantonen de afgelopen jaren actief gewerkt te hebben. 2,5 jaar niet gewerkt hebben wordt door een Belgische werkgever (als hij kan kiezen tussen minstens 20 topkandidaten) vertaald als: deze kandidaat weet niet wat er zich de laatste jaren heeft afgespeeld en ontwikkeld in onze sector. Tenzij u in de toeristische sector wil werken, daar kan uw reiservaring natuurlijk een meerwaarde betekenen.
Weet dat op die 2,5 jaar tijd de arbeidsmarkt hier in Belgie zo ongeveer ingstort is. En voor interesaante jobs er zich steeds minstens 50 kandidaten aanbieden. Tenzij u in een knelpuntsector competent bent. Goede raad: misschien nog een tijdje langer in het buitenland blijven voor een interessante job en daarna terugkomen. Dan kan u minstens aantonen de afgelopen jaren actief gewerkt te hebben. 2,5 jaar niet gewerkt hebben wordt door een Belgische werkgever (als hij kan kiezen tussen minstens 20 topkandidaten) vertaald als: deze kandidaat weet niet wat er zich de laatste jaren heeft afgespeeld en ontwikkeld in onze sector. Tenzij u in de toeristische sector wil werken, daar kan uw reiservaring natuurlijk een meerwaarde betekenen.
beetje gekke vraag toch artemis? Als je vanuit het buitenland naar Belgie terugkomt (als Belg) en nergens woont, ben je technisch gezien ook niet teruggekomen. Dan ben je wettelijk nergens en besta je administratief eigenlijk niet eens. Zelfs al zal poster (even) bij zijn ouders of tante julia verblijven: hij zal zich daar op de gemeente moeten aanbieden op de dienst bevolking en zich domicilieren. anders kan hij zich niet eens bij de VDAB inschrijven....laat staan een werkloosheidsuitkering aanvragen.
ik heb een eigen huis dat ik verhuurd heb tijdens mijn reis waar ik dus zonder probleem men domicilie kan zetten. Een zorg minder in ieder gevalZal je een woonst hebben na thuiskomst en kan je daar je domicilie nemen?
Werken in het buitenland zit er niet meer in. Teveel gedoe om het in orde te krijgen en de verhuur van men huis loopt af. Zou zonde zijn om het onverhuurd te laten staan. Ik werkte in de IT sector. Of dat een knelpunt sector is weet ik zo niet. Dat ik qua kennis achterloop weet ik heel zeker...hopelijk telt instelling ook
Eylis, er is het forumlid dat jaren in het buitenland woonde en terugkwam. Hij vond werk maar ze konden hem niet aannemen omdat hij nog geen domicilie had en hij kon niet huren omdat hij nog geen loonbriefjes had. Een vicieuze cirkel die een poos heeft geduurd. Vandaar mijn vraag aan de TS.beetje gekke vraag toch artemis? Als je vanuit het buitenland naar Belgie terugkomt (als Belg) en nergens woont, ben je technisch gezien ook niet teruggekomen. Dan ben je wettelijk nergens en besta je administratief eigenlijk niet eens. Zelfs al zal poster (even) bij zijn ouders of tante julia verblijven: hij zal zich daar op de gemeente moeten aanbieden op de dienst bevolking en zich domicilieren. anders kan hij zich niet eens bij de VDAB inschrijven....laat staan een werkloosheidsuitkering aanvragen.
Dat Polino over een eigen woning beschikt en er zich onmiddellijk kan inschrijven maakt dus al een groot verschil.
tiens artemis: maar dan heeft dat forumlid zijn terugkomst toch heel vreemd voorbereid: als je terugkomt van een verblijf in het buitenland naar je land van herkomst is toch het eerste wat je voorbereid en zekerheid in moet in hebben = "waar ga ik wonen"? Je voorziet een verblijfplaats waar je je domicilieert. De meeste backpackers die ik ken die een reis van meer dan een jaar gemaakt hebben, gingen gewoon een tijdje bij hun ouders wonen, domicierden zich dus daar ook en vanaf dei veste zekerheid kan je alles in orde brengen. Als je niet eerst dat op orde hebt, wéét je dat er heibel van komt.
Als ik me goed herinner heeft dat forumlid wel meerdere jaren (+10?) in het buitenland gewoond. Niet iedereen kan zomaar terug bij de ouders intrekken en/of er domicilie nemen. Forumlid heeft dat willen overbruggen met een tijdelijk referentieadres, maar ook die procedure bleek (in zijn geval) vrij omslachtig te zijn geworden.
Dat forumlid was ik!
Mijn terugkomst was wel degelijk goed voorbereid, doch te trage Belgische bureaucratie zette een voetje in de weg.
De gemeente waar ik me wou inschrijven (referentie adres) vereiste dat de wijkagent dit kwam vaststellen voordat men het bevolkingsregister wou aanpassen.
In die gemeente was blijkbaar de politie dienst in extremis overwerkt aangezien ze na een aantal weken nog steeds geen tijd hadden gevonden om langs te komen!
Pas na herhaaldelijk aandringen van het ocmw en de gemeentelijke bevolkingsdienst is er dan toch een wijkagent langsgekomen, waarna ik dan eindelijk gereguleerd was.
Het was in die lange periode voordat die agent langs kon komen dat ik ondervond dat je met een Belgische E-id, maar met een buitenlands adres (non EU) erop geprogrammeerd, je niets kan bewerkstelligen in België.
Niet werken, geen vdab, geen ziekenkas enzovoorts...
Mijn terugkomst was wel degelijk goed voorbereid, doch te trage Belgische bureaucratie zette een voetje in de weg.
De gemeente waar ik me wou inschrijven (referentie adres) vereiste dat de wijkagent dit kwam vaststellen voordat men het bevolkingsregister wou aanpassen.
In die gemeente was blijkbaar de politie dienst in extremis overwerkt aangezien ze na een aantal weken nog steeds geen tijd hadden gevonden om langs te komen!
Pas na herhaaldelijk aandringen van het ocmw en de gemeentelijke bevolkingsdienst is er dan toch een wijkagent langsgekomen, waarna ik dan eindelijk gereguleerd was.
Het was in die lange periode voordat die agent langs kon komen dat ik ondervond dat je met een Belgische E-id, maar met een buitenlands adres (non EU) erop geprogrammeerd, je niets kan bewerkstelligen in België.
Niet werken, geen vdab, geen ziekenkas enzovoorts...
maar in principe had je dus wel een verblijfpaats waar je kon en wilde gedomicilierd worden Berenod? Want een referentie-adres is om enkel toegelaten voor personen die minder dan een jaar in het buitenland verblijven voor studie-of zakenreizen en nog een paar andere zeer strikte gevallen (daklozen, consulair personeel, militairen etc), maar een buitenlands verblijf van 10 jaar komt daarvoor niet in aanmerking, meende ik.
Soit moraal van het verhaal: je moet van bij het vertrek uit het buitenland een adres hebben waar je zeker bent dat je kan en mag verblijwen/domicilieren . Anders komt er inderdaad echt niets in orde.
Soit moraal van het verhaal: je moet van bij het vertrek uit het buitenland een adres hebben waar je zeker bent dat je kan en mag verblijwen/domicilieren . Anders komt er inderdaad echt niets in orde.
En ik blijf het straf en abnormaal vinden dat de wijkagent dat moest komen vaststellen want een van de voorwaarden om een referentieadres te kunnen verkrijgen is precies dat je er NIET mag wonen! Dus contradictorisch tochDat forumlid was ik!
Mijn terugkomst was wel degelijk goed voorbereid, doch te trage Belgische bureaucratie zette een voetje in de weg.
De gemeente waar ik me wou inschrijven (referentie adres) vereiste dat de wijkagent dit kwam vaststellen voordat men het bevolkingsregister wou aanpassen.
In die gemeente was blijkbaar de politie dienst in extremis overwerkt aangezien ze na een aantal weken nog steeds geen tijd hadden gevonden om langs te komen!
Pas na herhaaldelijk aandringen van het ocmw en de gemeentelijke bevolkingsdienst is er dan toch een wijkagent langsgekomen, waarna ik dan eindelijk gereguleerd .
@Eylis, berenod was toen virtueel dakloos dus kwam zeker in aanmerking voor een RA.
Ik had verschillende plaatsen waar ik tijdelijk kon verblijven, maar me niet wilde (en kon) domiciliëren.maar in principe had je dus wel een verblijfpaats waar je kon en wilde gedomicilierd worden Berenod? Want een referentie-adres is om enkel toegelaten voor personen die minder dan een jaar in het buitenland verblijven voor studie-of zakenreizen en nog een paar andere zeer strikte gevallen (daklozen, consulair personeel, militairen etc), maar een buitenlands verblijf van 10 jaar komt daarvoor niet in aanmerking, meende ik.
Soit moraal van het verhaal: je moet van bij het vertrek uit het buitenland een adres hebben waar je zeker bent dat je kan en mag verblijven/domiciliëren . Anders komt er inderdaad echt niets in orde.
Het in aanmerking komen voor een referentie adres was ook zeer zeker geen probleem, het was de interpretatie van de gemeente die dit niet wilde registreren totdat de wijkagent langskwam, gecombineerd met een wijkagent die "geen tijd" heeft voor zulke banaliteiten.
Niets kon hun op andere gedachten brengen, zelfs print-outs van websites van andere gemeenten die duidelijk indiceerden dat enkel de aanvrager en de gever van het referentie adres (met e-ID's) naar het gemeentehuis moesten, en dat dit RA onmiddellijk "on the spot" geregistreerd werd.
Bij terugkomst na een (zeer) lang verblijf je domicilie even snel regelen is niet evident, iedereen heeft wel vrienden en/of familie waar men tijdelijk terecht kan totdat je je eigen stek hebt gevonden (zoeken en dan de daaropvolgende papierwinkel duurt wel even en kan pas gedaan worden nadat je terug bent), maar je zomaar er domiciliëren is een andere zaak.
Mijn groot probleem was dat ik alles zeer goed had voorbereid (logies, research i.v.m. referentie adres, werk, ...), maar dat ik dreigde in een soort van vicieuze cirkel terecht te komen van geen werk kunnen aannemen wegens geen Belgisch adres (een Belg niet resident in België aannemen is blijkbaar administratief iets heel anders dan een hier wonende Belg aannemen), het referentie adres maar niet rond krijgen wegens gekke gemeente vereisten, al naar een paar appartementen gaan kijken maar overal werd gevraagd naar inkomen/werk status,...
Uiteindelijk is alles wel snor gekomen, hoofdzakelijk met de hulp van het OCMW. Was gewoon even gaan vermelden dat ze me leefloon moesten geven want niettegenstaande dat ik verschillende werkaanbiedingen had, ik er geen enkele kon aannemen wegens de incompetentie van de lokale autoriteiten. Toen zij zijn beginnen rondbellen was het binnen de 24 uur opgelost
Dus gouden tip, misschien is het niet evident van bij het OCMW aan te gaan kloppen (ik had dat leefgeld niet nodig, had eigen financiële middelen), zij kunnen echt wel met veel zaken helpen en advies geven, en de sociale medewerkers hebben er een dik telefoonboek met contacten die ze rechtstreeks kunnen aanspreken om bepaalde zaken wat "vooruit" te laten gaan!
Artemis, ik ben nu net iets meer dan een jaar terug, en het is letterlijk adembenemend pijnlijk hoe verschrikkelijk inefficiënt onze Belgische bureaucratie/administratie werkt!En ik blijf het straf en abnormaal vinden dat de wijkagent dat moest komen vaststellen want een van de voorwaarden om een referentieadres te kunnen verkrijgen is precies dat je er NIET mag wonen! Dus contradictorisch tochDat forumlid was ik!
Mijn terugkomst was wel degelijk goed voorbereid, doch te trage Belgische bureaucratie zette een voetje in de weg.
De gemeente waar ik me wou inschrijven (referentie adres) vereiste dat de wijkagent dit kwam vaststellen voordat men het bevolkingsregister wou aanpassen.
In die gemeente was blijkbaar de politie dienst in extremis overwerkt aangezien ze na een aantal weken nog steeds geen tijd hadden gevonden om langs te komen!
Pas na herhaaldelijk aandringen van het ocmw en de gemeentelijke bevolkingsdienst is er dan toch een wijkagent langsgekomen, waarna ik dan eindelijk gereguleerd .
@Eylis, berenod was toen virtueel dakloos dus kwam zeker in aanmerking voor een RA.
Een lange tijd in een ander land wonen geeft je hier een heel andere kijk op.
Waar ik woonde word door sommigen nog een "derde wereld" land genoemd (is het eigenlijk al even niet meer), maar alles gaat daar zo efficiënt en snel en met zo veel minder ambtenaren dan hier in België, en die snelheid/efficiëntie heeft als zeer belangrijk neveneffect dat al die service kan gegeven worden aan een fractie van de kostprijs van hier!
Voorbeelden van het andere land:
Aanvraag reispas: 3 werkdagen, kostprijs 25 Euro (modern biometrisch paspoort).
Aanvraag identiteitskaart, onmiddellijke uitgifte waar je bijstaat, 12 Euro (modern e-ID zoals hier).
Uitgifte rijbewijs (nieuw na examen of vervanging bestaand): 10 Euro, onmiddellijke afgifte waar je bijstaat.
Inschrijven voertuig: 1 werkdag, nummerplaat af te halen 1 werkdag na aanvraag.
Afrekenen personenbelasting: Aangifte te doen voor laatste dag van Mei, afrekening bij eenvoudige aangifte: ONMIDDELLIJK!!! Bij een gecompliceerde aangifte kan dit wel tot een volledige maand duren.
Overschrijven geld van je bankrekening naar een rekening bij een totaal andere bank: +- 2 seconden. Zowel online, aan het loket of aan bankcontact. Overschrijven, even bellen naar de begunstigde en die kan gelijk zijn geld afhalen aan de andere kant van het land...
Enzovoorts.....
de complexheid van de administratie hangt natuurlijk ook deels af van wat de administratie moet voorzien van voorzieningen/controles.
Zo kan ik perfect verstaan dat je in Brazilië géén probleem zal hebben om vlug een nieuwe ID te krijgen, gezien een braziliaans ID niet echt zwaar gegeerd is... België ligt echter in Europa en die ID-kaarten zijn zo gegeerd dat er diverse zaken gecontroleerd moeten worden en bvb het liggen hebben van "blanco" e-ID-kaarten niet evident is. probleem qua beveiliging enzo.
een inschrijving voertuig gaat overigens even snel in België
Zo kan ik perfect verstaan dat je in Brazilië géén probleem zal hebben om vlug een nieuwe ID te krijgen, gezien een braziliaans ID niet echt zwaar gegeerd is... België ligt echter in Europa en die ID-kaarten zijn zo gegeerd dat er diverse zaken gecontroleerd moeten worden en bvb het liggen hebben van "blanco" e-ID-kaarten niet evident is. probleem qua beveiliging enzo.
een inschrijving voertuig gaat overigens even snel in België