Hoi,
Mijn moeder ontvangt al ruime tijd een leefloon van het ocmw (iets van een 800euro)
Ze woont ook in een sociaal huis.
Een jaar geleden is haar vader overleden.
Ze heeft nu een 8tal maanden terug een erfenis ontvangen.
Enkele dagen geleden krijgt ze telefoon van het ocmw om te zeggen dat ze geen leefloon meer krijgt omdat
ze gezien hebben dat ze geld kreeg van haar vader.
Kan dit zomaar?
Wat gebeurt er wanneer ze haar erfenis heeft opgebruikt?
Ze kan toch niet voor het restje van haar leven rondkomen van die erfenis?
Bedankt voor de reacties.
-
dylanvanbrugghe
Topic Starter - Berichten: 1
- Jureca
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Je kan recht hebben op een leefloon als je onvoldoende of geen middelen van bestaan hebt. Een erfenis kan dan als gevolg hebben dat je er geen recht meer op hebt. Als de erfenis "opgebruikt" is en je opnieuw voldoet aan de voorwaarden, kan je opnieuw een leefloon aanvragen.
Waarom geen aangetekende zending als dat nodig is? "Ik heb geappt, gebeld, gezegd, gemaild, facegeboekt, met krijt op het voetpad geschreven.... " Neem pen en papier en schrijf!
Berekening van de bestaansmiddelen.
26 MEI 2002. - Wet betreffende het recht op maatschappelijke integratie.
Art. 16. § 1. Onverminderd de toepassing van het bepaalde in § 2, komen alle bestaansmiddelen in aanmerking van welke aard en oorsprong ook, waarover de aanvrager beschikt,
Als deze erfenis al een tijd geleden is, kan het OCMW voor deze maanden zelfs het leefloon terug eisen.
26 MEI 2002. - Wet betreffende het recht op maatschappelijke integratie.
Art. 16. § 1. Onverminderd de toepassing van het bepaalde in § 2, komen alle bestaansmiddelen in aanmerking van welke aard en oorsprong ook, waarover de aanvrager beschikt,
Als deze erfenis al een tijd geleden is, kan het OCMW voor deze maanden zelfs het leefloon terug eisen.
Als er één deur dicht gaat, gaat er een andere open.
“Art.22.§ 1. Onverminderd de wettelijke en reglementaire bepalingen inzake de verjaring, herziet het centrum een beslissing in geval van :1. gewijzigde omstandigheden die een invloed hebben op de rechten van de persoon...Met het oog op een eventuele herziening moet de betrokkene onmiddellijk aangifte doen van elk nieuw gegeven dat een weerslag kan hebben op het hem toegekende bedrag of op zijn situatie als rechthebbende. Met hetzelfde oogmerk moet het centrum geregeld, en minstens om het jaar, nagaan of de toekenningsvoorwaarden vervuld blijven.§ 2. De beslissing tot herziening heeft uitwerking met ingang van de dag waarop de reden is ontstaan die tot de herziening aanleiding heeft gegeven...”(26 MEI 2002. - Wet betreffende het recht op maatschappelijke integratie).
Ga naar Belgische wetgeving in JUSTEL-databanken van Belgisch Staatsblad. Klik voor WetBOEKEN achter ’Juridische aard’. Op afkondigingsdatum vindt u de overige akten. Inzake FEDERALE fiscale wetgeving zie http://www.fisconetplus.be/
-
Hjalmar Poelzig
- Berichten: 1
Beste mensen,
Ik hoop dat niemand het erg vind dat ik op deze draad reageer, al is en een jaar oud. Ik kwam ze toevallig op google tegen, en omdat ik met een soortgelijke kwestie zit, had ik graag eens een juridische mening over gehoord, of dit conform de wetgeving is, of wat raad. Ik weet niet of het echt nodig is, maar ik heb de aanleiding tot mijn huidige probleemtoetand geschreven en voor wie het onaangenaam vind dit alles te moeten lezen, ik neem je het alleszins niet kwa lijk, sla gerust over maar kijk aub toch eens naar mijn huidige situatie de laatste alinea. Ik heb het in een kadertje geplaatst.
Tijdens de economische crisis van enkele jaren geleden werd ik werkloos en daarna liep ook een langdurige, vrij intense relatie stuk en door hevig verdriet overmand, wilde ik geen hulp zoeken, en geraakte ik op de sukkel.
Een tijd daarne stierf mijn vader. Hij was een chronisch alcoholist, de reden van de scheiding van mijn moeder , en had gauw een nieuwe vrouw, één die evenveel meedronk , maar dominant en ziekelijk jaloers. Zij had zelf een dochter en... ah, het komt er op neer dat wij uit het kader verdwenen, kwaaie herinneringen aan een mislukt huwelijk misschien., ik ga daar niet teveel over uit wijden, gewoon maar om even te schetsen,.Kort voor zijn dood had hij zijn testament opgesteld waarin hij zijn kinderen onterfde en alles aan een mij onbekende, aangetrouwde verre neef. Conform het Belgisch erfrecht ging het gedeelte dat de wet ons niet automatisch toeëigende, want men kan de kinderen en ouders niet meer volledig onterven. Het ging om een rijhuis die verkocht werd en waarvaan mijn zus en mijzelf elk het wettelijk bepaalde deel kregen.
Na het betalen van successierechten en notariskosten bleef van mijn deel 60,000€ over. Maar doordat ik de laatste jaren van hartpijn schulden gemaakt en enkele leningen vereffenen woud, hield ik nog een 40,000€ over. Ik ben toen een half jaar psychiatrische patiënt geweest, en daarna enkele maanden dolend, zonder een vast adres (van sept tot eind dec 2014).
Na mijn vertrekken uit de ziekenzorg, sinds dus oktober 2014 heb ik geen geld van de staat ontvangen en ook niet gewerkt. Ik was nog ziek maar doordat ik een afspraak van een controlearts gemist had (geen vast adres) en hebben ze mij vanzelfsprekend de ziekte-uitkering stopgezet. Ik ben toen in een apartement gegaan, nog steeds onder behandeling maar het is beperkt tot om de 2 weken een visite aan een psychiatrische arts.
Ik heb tot juni niet gewerkt, ik was nog ziek maar zonder uitkering, en heb van eigen geld geleefd. Ik heb zelf die beslissing genomen, niet te leven van de staat om zo te zeggen, maar van hetgene ik had gekregen, maar niet gegund Dat was misschien dom, ik had liever een vader gehad dan z'n geld. Ook wilde ik zo snel mogelijk weer een full-time job zoeken en terug mijn leven opbouwen. Men lichtte mij in dat in eerst mijn ziekteperiode administratief in orde moest brengen, dan op 8 september naar de controledokter en dan kon ik me gaan inschrijven als werkzoekende. Men zei aanvankelijk dat dat wel gauw geregeld zou zijn.
Echter, door 2 gemiste controles en administratieve rompslomp waaronder verklaringen van artsen, psych. ziekenhuis, vakbond bleef het maar duren. Van de erfenis bleef tegen september niets meer over. De controle-dokter had me gezegd dat ik me mocht inschrijven als werkzoekende. Ondertussen stuurden ze me naar het OCMW, daar ik op ziekte sta maar geen ziekte-uitkering ontvang. Een maatschappelijk assistente nam de zaak over van de mutualiteit.
Ik hoop dat niemand het erg vind dat ik op deze draad reageer, al is en een jaar oud. Ik kwam ze toevallig op google tegen, en omdat ik met een soortgelijke kwestie zit, had ik graag eens een juridische mening over gehoord, of dit conform de wetgeving is, of wat raad. Ik weet niet of het echt nodig is, maar ik heb de aanleiding tot mijn huidige probleemtoetand geschreven en voor wie het onaangenaam vind dit alles te moeten lezen, ik neem je het alleszins niet kwa lijk, sla gerust over maar kijk aub toch eens naar mijn huidige situatie de laatste alinea. Ik heb het in een kadertje geplaatst.
Tijdens de economische crisis van enkele jaren geleden werd ik werkloos en daarna liep ook een langdurige, vrij intense relatie stuk en door hevig verdriet overmand, wilde ik geen hulp zoeken, en geraakte ik op de sukkel.
Een tijd daarne stierf mijn vader. Hij was een chronisch alcoholist, de reden van de scheiding van mijn moeder , en had gauw een nieuwe vrouw, één die evenveel meedronk , maar dominant en ziekelijk jaloers. Zij had zelf een dochter en... ah, het komt er op neer dat wij uit het kader verdwenen, kwaaie herinneringen aan een mislukt huwelijk misschien., ik ga daar niet teveel over uit wijden, gewoon maar om even te schetsen,.Kort voor zijn dood had hij zijn testament opgesteld waarin hij zijn kinderen onterfde en alles aan een mij onbekende, aangetrouwde verre neef. Conform het Belgisch erfrecht ging het gedeelte dat de wet ons niet automatisch toeëigende, want men kan de kinderen en ouders niet meer volledig onterven. Het ging om een rijhuis die verkocht werd en waarvaan mijn zus en mijzelf elk het wettelijk bepaalde deel kregen.
Na het betalen van successierechten en notariskosten bleef van mijn deel 60,000€ over. Maar doordat ik de laatste jaren van hartpijn schulden gemaakt en enkele leningen vereffenen woud, hield ik nog een 40,000€ over. Ik ben toen een half jaar psychiatrische patiënt geweest, en daarna enkele maanden dolend, zonder een vast adres (van sept tot eind dec 2014).
Na mijn vertrekken uit de ziekenzorg, sinds dus oktober 2014 heb ik geen geld van de staat ontvangen en ook niet gewerkt. Ik was nog ziek maar doordat ik een afspraak van een controlearts gemist had (geen vast adres) en hebben ze mij vanzelfsprekend de ziekte-uitkering stopgezet. Ik ben toen in een apartement gegaan, nog steeds onder behandeling maar het is beperkt tot om de 2 weken een visite aan een psychiatrische arts.
Ik heb tot juni niet gewerkt, ik was nog ziek maar zonder uitkering, en heb van eigen geld geleefd. Ik heb zelf die beslissing genomen, niet te leven van de staat om zo te zeggen, maar van hetgene ik had gekregen, maar niet gegund Dat was misschien dom, ik had liever een vader gehad dan z'n geld. Ook wilde ik zo snel mogelijk weer een full-time job zoeken en terug mijn leven opbouwen. Men lichtte mij in dat in eerst mijn ziekteperiode administratief in orde moest brengen, dan op 8 september naar de controledokter en dan kon ik me gaan inschrijven als werkzoekende. Men zei aanvankelijk dat dat wel gauw geregeld zou zijn.
Echter, door 2 gemiste controles en administratieve rompslomp waaronder verklaringen van artsen, psych. ziekenhuis, vakbond bleef het maar duren. Van de erfenis bleef tegen september niets meer over. De controle-dokter had me gezegd dat ik me mocht inschrijven als werkzoekende. Ondertussen stuurden ze me naar het OCMW, daar ik op ziekte sta maar geen ziekte-uitkering ontvang. Een maatschappelijk assistente nam de zaak over van de mutualiteit.
Ik ben ondertussen compleet murw, en jullie die dit nog steeds lezen waarschijnlijk ook maar het komt er op neer dat ik:
- een leefloon moest aanvragen want ik had geen recht op ziekte-uitkering, maar wordt wel als arbeidsongeschikt beschouwd.
-door dat ik binnen de laatste 10 jaar een erfenis van 60,000€ ontvangen heb, krijg ik 500€ per maand leefloon. Dit ongeacht dat ik tijdens die periode geen leefloon noch werkloosheidsvergoeding, niets van staatswege dus, ontvangen heb en het laatste jaar geen ziektevergoeding maar op de erfenis geleefd (het half jaar ervoor wel maar gedurende die periode was ik op vrijwillige basis geïnterneerd in een psychiatrische instelling en ging de uitkering praktisch integraal op aan de maandelijkse verblijfkost daar.
-daar de huur van mijn bescheiden 1-slpk appartement 540€ bedraagt, was mijn reactie dat ik mij direct full-time werk moet zoeken. Ik kreeg te horen dat ik dat niet mag, daar dit een vervangingsinkomen is voor een ziekte-uitkering die wegens administratieve heibel hierboven zo goed en zo kwaad mogelijk geschetst. De controlearts van de mutualiteit heeft mij gezegd dat ik van hem mag full-time werk zoeken, mijn eigen arts ook, maar de assistente van het OCMW verzekerde me dat ik officieel nog op ziekte sta.
Er is mij al zoveel verschillende dingen gezegd geweest over de problemen die ziekteperiode terwijl ik gewoon wilde gaan werken. Ik ben compleet op, er is geen touw meer vast aan te knopen en straks sta ik opnieuw op straat en maak ik opnieuw schulden. "500€per maand en voor de rest moet je je plan maar trekken".
Wat zijn de gevolgen als ik me daar niets van aantrek en ga werken? Hoe kan ik anders leven? Om van te huilen echt, ik ben ten einde raad.