#1 , 13 okt 2008 20:38
Mijn ex-man wil na 15 jaar van onze dochter af. Zaak werd gepleit in 1ste aanleg, gewonnen door ons. Argumentatie: kind heeft reeds 15 jaar bezit van staat en ex-man kan niet bewijzen dat hij pas 1 jaar op de hoogte zou zijn van het feit dat Michèle zijn dochter niet zou zijn. Dit werd nooit bewezen door dna of ander zaken. Mijn ex-man zegt dat ik dit zelf heb gezegd, per telefoon. Vandaag beroepsaanvraag ontvangen van de vader van mijn kind. Wil de zaak toch nog bepleiten in hoger beroep. Zegt dat dit alles in strijd is met art. 8 van de rechten van de mens. Mijn dochter is opnieuw erg geschokt door dit nieuws, ze is bijna 17 en kan niet begrijpen dat haar papa haar wil dumpen na 15 jaar zonder problemen. Hij wil niet meer dat ze zijn naam draagt of tot zijn familie behoort, maar eigenlijk gaat het hier om het niet meer te hoeven betalen van alimentatie. Het meisje wil niets meer dat alles bij het oude blijft, of hij nu haar biologische vader is of niet. Ze wil ook niet meewerken aan een dna-test, daar ze vindt dat dit niet in haar belang is, maar enkel in het belang van haar papa. Ze wil haar huidige identeit behouden en de banden aanhouden met haar vader, in de hoop dat alles nog ok wordt. Ik ken mijn rechten, maar wat zijn de rechten van mijn dochter?