Dag iedereen, Het is mijn eerste bericht op dit forum en ik hoop dat iemand mij kan helpen.
Mijn vriend en ik hebben enorme problemen met zijn moeder.
Van dag 1 kan zijn moeder mij niet verdragen. Telkens we samen op bezoek waren moest zij mij vernederen en kleineren. Ik heb nooit iets van gezegd want het is nog altijd zijn moeder.Ik dacht dat het ging voorbij gaan omdat ze mss jaloers was...maar het verergerde.
(Mijn vriend heeft geen band met zijn moeder omdat ze hem vroeger verwaarloosde en hij is zelfs geplaatst geweest door de jeugdrechter in een ander gezin omdat ze niet voor hem kon zorgen omdat ze praktisch op café leefde en met verschillende mannen thuis kwam.)
Sinds wij nu een kindje hebben is het echt een hel geworden met haar.
Ze stalkt ons, bedreigd ons, en ze chanteerd ons. Gewoon omdat zij geen deel is van het gezin. (We bedoelen daarmee dat ze niet iedere dag zomaar over de vloer kan komen, wat ze voordat ik mijn vriend kende wel kon. Ze had zelfs een sleutel van het appartement om te komen kuisen.Maar nu dat haar zoon iemand heeft , heeft ze de sleutel moeten teruggeven.)
Ze heeft jaren op mijn kap gezeten en wil nu van mij af.
Ze wilt de kleine zien maar eist dat ik niet aanwezig zou zijn. En als ik dit niet doe dat ze bezoekrecht gaat eisen. Ze wil ook de moeder zijn van onze zoon!
Ze beweerd evenveel rechten te hebben als ik!
Dat mens heeft mij jaren gekleineerd en nu doet zij dat met mij???
We hebben dit dus niet gedaan. Ik ben zijn moeder en zij moet haar plaats weten. Ze zag dat we niet toegaven, dus ging ze een stapje verder.
Ze is mij beginnen stalken... Iedere keer ik naar buiten ging valde ze mij aan waar haar kleinkind bij was( dus alle mooie woorden dat je kan voorstellen) De kleine begon te wenen omdat hij bang werd en ik vroeg of ze niet anders wou spreken voor de kleine en voor de mensen want we stonden op straat. Ze werd daarop razend! Ze stond zelfs in mijn weg dat ik niet naar binnen kon vluchten met de kleine. Ze heeft mij bedreigd en gechanteerd als ik niet weg ga dat ze zelfmoord gaat plegen en dat alles mijn schuld zal zijn. (Ik ben iemand heel gevoelig dus kun je wel voorstellen hoe ik mij op dat moment voelde...) Ze ging dan naar mijn zoontje en zei tegen hem (hij is 2 jaar) Als oma niet meer leeft is het mama haar schuld!!!! Ze zei dat ze het goed had met haar zoon en dat ik een indringer was. Daarna is ze weg gegaan. Ik zakte bijna in elkaar. Mijn vriend kwam net van zijn werk en zag dat er iets gebeurd was, en ik vertelde hem alles.
Later...
Ze heeft dan laten blijken dat ze zelfmoord gepleegd had. Ze heeft's nacht haar rolluiken niet naar beneden gedaan dat de mensen die ze kent zouden denken dat er iets gebeurd was. De volgende ochtend kwam er een dame aan mijn deur die vroeg of ik iets van mijn schoonmoeder gehoord heb omdat ze met haar gebeld had en zei dat ze ruzie gemaakt heeft en dat ze het niet meer zag zitten. Je kunt U wel voorstellen hoe ik mij voelde. Na een hele dag heeft die dame naar de politie gebeld en zijn daar dan binnengekomen en mevrouw zat doodgewoon in haar zetel en zei dat ze van niks wist! Ik was geshockeerd . Ik ben de hele dag ziek geweest van ongerustheid.
Mijn vriend heeft zijn buik van vol en neemt de telefoon niet meer op als ze belt. Dus begon ze met dreigbrieven te schrijven naar ons. Ze kan het niet verkroppen dat haar zoon voor zijn gezin schermt dus begint ze nu ook tegen hem. Ze zegt tegen hem dat ze bezoekrecht eist voor haar kleinzoon omdat het de enige manier is om ons te kwetsen. Met haar verleden en hoe gevaarlijk ze nu is zijn wij doodsbang dat een rechter de kleine bij haar laat gaan. Ze heeft geen goede bedoelingen want ze gebruikt gewoon haar kleinzoon als wapen om ons te chanteren.
De laatste keer dat ik haar zag heeft ze gezegd dat als ze bezoekrecht kreeg dat ze mijn zoontje tegen mij gaat opzetten.
Ze heeft ook een grote hond die naar alle honden bijt maar vertikt het om hem een korf aan te doen omdat ze beweerd dat ze hem vertrouwd en hem op tijd te kunnen wegtrekken!?Ik mag er niet aan denken dat ik mijn kind kan verliezen!
Ze heeft ook nooit gewerkt in haar leven. Ze leeft van een werkloosheidsuitkering al al die jaren (hoe ze het doet weet ik niet) en dreigd ook dat als ze geen geld meer heeft ze naar het OCMW zal stappen en dat wij voor haar moeten opdraaien. Ze kan gaan werken maar gebruikt dit ook tegen ons nu dat ze gehoord heeft dat we een huis gaan kopen.
Ik versta echt niet wat wij verkeerd gedaan hebben om dat te verdienen.
Wij hebben geen klacht ingediend omdat we geen slapende honden wakker willen maken.Ze heeft met al haar bedreigingen nog niet naar de jeugdrechter gestapt.
We zijn doodbang voor de kleine zijn veiligheid en zijn leven.
ik ben ook te weten gekomen dat ze verschillende anti-depressiva neemt en kalmeermiddelen. We weten niet of ze nog drinkt of niet samen met medicatie. Er komen daar nu ook verschillende mannen die we niet kennen maar er heel raar en onverzorgd uitzien. Ik mag er niet aan denken dat ze aan mijn zoontje komen.
Ze heeft ook op de psychiatrische afdeling gezeten in het ziekenhuis. Ze is daar beland toen haar zoon voor de tweede keer uit het huis is geweest omdat hij het niet meer aankon.
Zo dat is mijn verhaal, wie kan ons raad geven?
Ik weet dat grootouders recht hebben om hun kleinkind te zien, en vind dit maar goed ook ,voor liefdevolle grootouders die goeie bedoelingen hebben...
Dank bij voorbaat