Relatie beëindigd na bekendmaking zwangerschap

[Trace7r]

Nu denkt iedereen, weer ne vent die zijn zwangere vriendin laat stikken...

Niet dus...

We kennen elkaar al ongeveer 1.5 jaar en het heeft een relatie geweest waar we elkaar echt in hebben moeten zoeken, echt een liefde/haat relatie...
Echter enkele maanden terug kwam eindelijk alles op zijn plooi, alles wat anders altijd oprecht gezegd werd maar telkens ondermijnd werd, werd nu door beide keihard vast genomen en zou een mooie toekomst worden.
We zijn geen tieners meer (zij 33 ik 40) dus van het ene komt het andere, zij heeft al enkele jaren een spiraal dus geen probleem...
Wat gebeurd er nu, ze wordt ziek en neemt antibiotica, met als gevolg, afgelopen week, ochtendmisselijkheid en...
Onverwachts maar uiteindelijk zouden we voor elkaar kiezen en zouden we dit gewoon bespreken en uiteraard na wijs beraad zouden we beslissen wat te doen...
Maar op een dag ben ik aan het werken en stuurt ze een bericht waarin ze zegt dat ze mij nooit meer wil zien, dat ik alles moet komen halen en de sleutels moet achterlaten...

Uiteraard heb ik uren, dagen geprobeerd ze tot reden te brengen, maar geen ontkomen aan waarop ik haar heb gezegd dat ze het kind moet laten weghalen als ZIJ mij buiten zet.

Hoe veel zeggenschap heb ik dan als vader over mijn ongeboren kind en kan zij mij dan zomaar de deur wijzen, wij woonden nog niet officieel samen of zo dus er staat niets op papier of zo...
Zoals gezegd, gewoon een stom toeval (antibiotica) met verstrekkende gevolgen...
Ik verwacht dat ze het laat weg halen omdat ze al 2 kinderen heeft en ze zelf ook hard geschrokken is van dat het zo plots gebeurde.
Maar in het geval dat ze het toch houd, wat recht heb ik dan als biologische vader en kan zij mij dan zomaar de deur wijzen en alle beslissingen zelf nemen?
Nog niet gesproken over wat als ze mij binnen enkele jaren wel ineens aanduid als biologische vader en ik ineens voor vanalles moet opdraaien terwijl ik het kind jaren niet heb gezien of zo...

Groeten Trace7r.

[JPV]

Uiteraard heb ik uren, dagen geprobeerd ze tot reden te brengen, maar geen ontkomen aan waarop ik haar heb gezegd dat ze het kind moet laten weghalen als ZIJ mij buiten zet.

ik denk dat dit zowel juridisch als moreel een van de slechtste zaken is die je kan zeggen.

je kan haar NIET verplichten tot een ingreep op haar lichaam. Jij bent uit vrije wil in bed gedoken met haar en moet zelf alle voorzorgen nemen om te vermijden dat je zwanger geraakt (= in het extreemste geval, als je 100% zeker wil zijn: geen vaginale penetratie). Alle andere daden houden een risico in, een risico dat je juridisch aanvaardt door je eigen daden.

Hoe veel zeggenschap heb ik dan als vader over mijn ongeboren kind en kan zij mij dan zomaar de deur wijzen, wij woonden nog niet officieel samen of zo dus er staat niets op papier of zo...

als je niet samenwoont, kan je ook geen samenwoonst afdwingen.

Zoals gezegd, gewoon een stom toeval (antibiotica) met verstrekkende gevolgen...
Ik verwacht dat ze het laat weg halen omdat ze al 2 kinderen heeft en ze zelf ook hard geschrokken is van dat het zo plots gebeurde.
Maar in het geval dat ze het toch houd, wat recht heb ik dan als biologische vader en kan zij mij dan zomaar de deur wijzen en alle beslissingen zelf nemen?
Nog niet gesproken over wat als ze mij binnen enkele jaren wel ineens aanduid als biologische vader en ik ineens voor vanalles moet opdraaien terwijl ik het kind jaren niet heb gezien of zo...

Groeten Trace7r.

Als biologische vader heb je in principe dezelfde rechten als een vader die na enkele maanden/jaren scheidt van de partner. In principe, want in de praktijk kan de eerste maanden je rol beperkt worden tot bezoekrecht in geval van het geven van borstvoeding. Daarna zal het contact langzaamaan hersteld worden tot in principe een gelijke verblijfsregeling mogelijk is. Zaken zoals "ze moet het kind maar laten weghalen" zijn niet direct de beste zaken die je kan zeggen voor een rechter in geval van discussie, laat dat duidelijk zijn. Natuurlijk, mocht je dit in een eerste opwelling gecshreven hebben, zal geen rechter daar zwaar aan tillen als het zich niet meer herhaalt.

Je kan je rechten als vader echter ook niet zomaar opgeven en later zwaaien met een briefje "overeenkomst dat ik geen papa ben".

[eylis]

enne, bent u gedomicilieerd op jullie adres? Onafgezien van het feit of jullie (wel of niet) wettelijk samenwoonden, bent u misschien gedomicileerd op dat adres?Want dan mag ze u gewoonweg niet zomaar buitenzetten.

[duma]

wat recht heb ik dan als biologische vader en kan zij mij dan zomaar de deur wijzen en alle beslissingen zelf nemen?

Geen tot u ook de wettelijke vader bent. U doet er dus best aan het kind zo snel mogelijk te erkennen. Dat kan reeds voor de geboorte, met toestemming van de moeder, of na de geboorte, via de rechtbank. U kan dan een DNA test afdwingen. Als de moeder die weiger en u voldoende bewijzen hebt die aantonen dat jullie een koppel vormende tijdens de verwekking, kunnen rechters dit zien als toegeven dat je de vader bent en gebeurt de erkenning zonder DNAtest.

Tot die tijd kan je niets afdwingen. Vanaf de moment dat je je kind erkent, ben je gelijkwaardig aan de moeder. Beide ouders hebben steeds dezelfde rechten en plichten, hebben steeds co-ouderschap. Dat betekent niets, maar ook niets minder dan het gezamenlijk gezag over de kinderen. Dit heeft elke ouder bij wet en zal slechts in zeer extreme gevallen afgenomen worden. Concreet betekent dat dat beide ouders steeds samen moeten beslissen over de belangrijke dingen in het leven van hun kind: verblijf, hobby, opvoeding, onderwijs, religie, hobby's, medische zaken, ... Wanneer ouders het over een van deze punten niet eens geraken, zal de familierechter in hun plaats een beslissing nemen.

Bij oneigheid over de verblijfsregeling, zal de familierechter bij voorkeur ook bilocatie uitspreken (ook week/week of verblijfsco-ouderschap genoemd). Slechts wanneer er sterke tegenindicaties zijn, kan de rechter anders vonnissen, maar dan moet hij dit steeds argumenteren. Tegenindicaties kunnen zijn: leeftijd kinderen, afstand woonplaats ouders (waarbij de ver weg verhuizende ouder meestal met de conservatieve regeling blijft zitten), verleden van misbruik, drugproblematiek, ...

Ik hoop dat jullie er samen toch uitgeraken, want ook de zwangerschap is iets moois om samen te beleven.

[Franciscus]

Domicilie is de administratieve regeling en geeft wettelijk aan waar u uw belangen hebt.
Maar verblijft u in UW vakantiehuis of voor een langere periode in een hotelkamer dat is dat volgens de grondwet ook uw onschendbare woning.
Dus als u op hetzelfde adres verblijft (tandenborstel -pyjama) dan is dat uw woonst ook al bent u daar niet ingeschreven en kan men u daar zomaar niet buiten zetten.