Hebben de medewerkers van de vertrouwenscentra kindermishandeling ook beroepsgeheim
i.v.m. zaken die 'daders' zouden bekennen aan hen (en dit tegenover bijvoorbeeld de ouders van het slachtoffer)?
En dit :
- wanneer het werkelijk om mishandeling gaat?
- wanneer het niet om mishandeling gaat, maar wel om lichamelijke letsels veroorzaakt door hun schuld?
In ons geval ging het om ons zoontje dat terugkwam van de crèche en bleek een schedelfractuur te hebben.
Omdat het verhaal van de crèche volgens de artsen geen schedelfractuur kon veroorzaken, werden wij - de ouders - verdacht
van kindermishandeling door o.a. het vertouwenscentrum.
De medewerkers van het vertrouwenscentrum gebruikten de crèche om informatie over ons in te winnen en werden helemaal
niet als mogelijke daders onderzocht.
Na enkele dagen mocht ons zoontje het ziekenhuis verlaten (een paar uur na ik gebeld had met de crèche en had aangedrongen of er echt niets anders gebeurd was dan wat ze hadden beweerd); en nog een paar dagen later werd ons gezegd dat er geen ongerustheid meer was om ons gezin.
(door iets wat we zouden gezegd hebben)
Door heel de gang van zaken (dat niet snel uitgelegd is) hebben we een klacht ingediend over het VK en ook gevraagd waarom de crèche nooit als verdacht werd beschouwd.
Het enige antwoord dat we kregen was dat het zeker geen mishandeling was (waarom????) en dat we zelf maar moesten bepalen of ons kind nog naar die crèche kon gaan.
Zou het kunnen dat de crèche het vertrouwenscentrum heeft ingelicht over wat er echt gebeurd is, en dat het vertrouwenscentrum dit niet mag (of niet wilt?)
vertellen aan ons? Of hebben zij geen beroepsgeheim over eventuele bekentenissen van 'daders'?