Hallo,
Vanavond gaan mijn vriend en ik langs bij de notaris voor info ivm ons huwelijk. Ons plan is om te trouwen met een huwelijkscontract. Wij willen ons zoveel mogelijk beschermen, voor moest er iets gebeuren tss één van ons twee. We zouden graag alles in de gemeenschap brengen. Ik heb twee kinderen uit een vorig huwelijk en mijn vriend heeft ook twee kinderen uit een vorig huwelijk. We zijn er quasi zeker van moest er één van ons beide overlijden, de strijd voor de erfenis zal losbreken, en dat er op dit ogenblik geen rekening zal gehouden worden met de diegene die overblijft.....
Hebben jullie tips voor het huwelijkscontract, of dingen waar we moeten opletten dat er zeker moet instaan ....Ik weet dat de notaris, en ik heb er vertrouwen in, ons daarbij zal helpen, maar hoe meer we weten, hoe beter...Ik ben eigenaar van een huis en mijn vriend heeft dan weer wat geld meer staan op de bank maar heeft geen eigendom.
Eens getekend ....is getekend.
mvg
Véro
- Jureca
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Er zal helemaal geen strijd zijn, aangezien de wet daarin duidelijk is.
Als u overlijdt, erven uw kinderen alles wat van u is en de heflt van een eventuele gemeenschap. De andere helft behoort toe aan de echtgenoot.
Als uw to-be-man overlijdt, erven zijn kinderen alles wat van hem is en de heflt van een eventuele gemeenschap. De andere helft behoort toe aan u.
Elke echtgenooot kan eventueel een testament opmaken waarbij hij 1/3e van zijn vermogen aan iemand anders kan nalaten: de langstlevende of derden.
De overlevende partenr, verkrijgt sowieso, gezien getrouwd, vruchtgebruik op die erfenis.
Dat houdt in dat die eeuwig in het huis waéarin jullie woonden (domicilie), mag blijven wonen, of het mag verhuren (en de huur ervan opstrijken)
Dat houdt ook in die de interesten op het geld verkrijgt.
Als u overlijdt, erven uw kinderen alles wat van u is en de heflt van een eventuele gemeenschap. De andere helft behoort toe aan de echtgenoot.
Als uw to-be-man overlijdt, erven zijn kinderen alles wat van hem is en de heflt van een eventuele gemeenschap. De andere helft behoort toe aan u.
Elke echtgenooot kan eventueel een testament opmaken waarbij hij 1/3e van zijn vermogen aan iemand anders kan nalaten: de langstlevende of derden.
De overlevende partenr, verkrijgt sowieso, gezien getrouwd, vruchtgebruik op die erfenis.
Dat houdt in dat die eeuwig in het huis waéarin jullie woonden (domicilie), mag blijven wonen, of het mag verhuren (en de huur ervan opstrijken)
Dat houdt ook in die de interesten op het geld verkrijgt.
Er zal helemaal geen strijd zijn, aangezien de wet daarin duidelijk is.
Als u overlijdt, erven uw kinderen alles wat van u is en de heflt van een eventuele gemeenschap. De andere helft behoort toe aan de echtgenoot.
Als uw to-be-man overlijdt, erven zijn kinderen alles wat van hem is en de heflt van een eventuele gemeenschap. De andere helft behoort toe aan u.
Elke echtgenooot kan eventueel een testament opmaken waarbij hij 1/3e van zijn vermogen aan iemand anders kan nalaten: de langstlevende of derden.
De overlevende partenr, verkrijgt sowieso, gezien getrouwd, vruchtgebruik op die erfenis.
Dat houdt in dat die eeuwig in het huis waéarin jullie woonden (domicilie), mag blijven wonen, of het mag verhuren (en de huur ervan opstrijken)
Dat houdt ook in die de interesten op het geld verkrijgt.
Is het dan niet zo, dat het gemeenschappelijk vermogen(roerende goederen),eerst in twee wordt gedeeld, en dat die helft dan in drie wordt gedeeld, twee derden voor de kinderen van de overledene en één derde voor de vrouw of man die overblijft ?
Neen, die extra een derde moet je bij testament expliciet vermelden; dan kan het wel, maar het is niet automatisch bij wet zo voorzien.
't is dus ieder de helft van de gemeenschappelijke dingen en bij overlijden wordt die helft van de overledene nagelaten aan diens twee kinderen.
De langst levende mag er wel voor de rest van zijn leven gebruik van maken en er de eventuele vruchten van opstrijken.
't is dus ieder de helft van de gemeenschappelijke dingen en bij overlijden wordt die helft van de overledene nagelaten aan diens twee kinderen.
De langst levende mag er wel voor de rest van zijn leven gebruik van maken en er de eventuele vruchten van opstrijken.
in feite is het zo dat bij een huwelijk van 2 personen met elk eigen kinderen (nieuw samengesteld gezin) de formule: het wettelijk stelsel, dus zonder huwelijkscontract wel degelijk een juiste en eerlijke verdeling garandeert bij erfenis. (zie posts Duma). Elke kind erft van zijn ouder.
Inderdaad, alles in de gemeenschap brengen aals er kinderen uit verschillene relaties zijn , kan eigenlijk niet. De eigen kinderen kunnen zich benadeeld voelen. Men kan bovendien nooit zo'n regeling treffen dat elk kind ( van de vier) evenveel gaat ontvangen uit de gezamenlijke erfenis. Zoals de wetgeving op dit moment is , gaat het wettelijk stelsel de beste regeling worden. Elke partner houdt zijn eigen vermogen. Daar komt e helft bij van de nieuwe gemeenschap. Ieder kind erft van zijn ouder, terwijl de partner het vruchtgebruik krijgt.
Wel eens denken aan de wet Valkeniers : de partner heeft enkel het vruchtgebruik van de gezinswoning. Al de rest van het eigen vermogen gaat direct naar de eigen kinderen.
Wel eens denken aan de wet Valkeniers : de partner heeft enkel het vruchtgebruik van de gezinswoning. Al de rest van het eigen vermogen gaat direct naar de eigen kinderen.
Ik heb gisteren gezien , ik ken morgen!
Toet-anch-Amon
Toet-anch-Amon
Het voorstel van de notaris klinkt als volgt.....wettelijk stelsel, inbreng van mijn woning en inbreng van de gelden van mijn vriend. Want het zit zo, sinds we 7 jaar samenwonen betalen we samen "mijn" lening af, enkele maanden geleden hebben we die lening geherfinancierd en een nieuwe lening afgesloten voor verbouwingen .....dat op beide namen. Het was wat vanzelfsprekend dat we nu zouden huwen en alles eens op papier zouden regelen ...
Inbreng in het huwelijk als er al kinderen waren, kan, maar dan pas maak je het moeilijk bij erfenis, aangezien dan nog gaat moeten uitgezocht worden wie wat had en welke kinderne nu recht hebben op wat.
Hoe je het ook draait of keert, het huis is van jou en wordt door je kinderen geërfd. Als jij dat inbrengt in de gemeenschap, is dat een vorm van je kinderen onterven. Als je overlijdt, gaat er gekeken worden naar de fictieve massa, waarin dat huis nog steeds volledig zit. Op die moment kan het dus goed zijn dat je man je kinderen gaat moeten betalen omdat hij de helft van het huis in zijn bezit heeft, wat méér is dan het vrije erfdeel.
Hetzelfde geldt uiteraard voor de gelden van je man. Die worden enkel vererfd door zijn kinderen en die voor de heflt aan jou geven, kan niet en zal problemen geven bij de erfenis. Hier is het dan nog eens moeilijker, want dat huis, is een huis, dat gaat nergens heen. Maar dat geld: voor wat werd dat ondertussen gebruikt? Waar is dat heen?
De kinderen hebben stééds recht op hun deel.
Waarom hou je het niet simpel en gewoon onder het wettelijk stelsel, zonder inbreng? Je man erft sowieso het vruchtgberuik op de woning, indien jullie daar de gezinswoning van maken. Je kinderen erven dan de blote eigendom. Zijn kinderen erven zijn geld, maar daar heb jij dan weer vruchtgebruik op.
Hoe je het ook draait of keert, het huis is van jou en wordt door je kinderen geërfd. Als jij dat inbrengt in de gemeenschap, is dat een vorm van je kinderen onterven. Als je overlijdt, gaat er gekeken worden naar de fictieve massa, waarin dat huis nog steeds volledig zit. Op die moment kan het dus goed zijn dat je man je kinderen gaat moeten betalen omdat hij de helft van het huis in zijn bezit heeft, wat méér is dan het vrije erfdeel.
Hetzelfde geldt uiteraard voor de gelden van je man. Die worden enkel vererfd door zijn kinderen en die voor de heflt aan jou geven, kan niet en zal problemen geven bij de erfenis. Hier is het dan nog eens moeilijker, want dat huis, is een huis, dat gaat nergens heen. Maar dat geld: voor wat werd dat ondertussen gebruikt? Waar is dat heen?
De kinderen hebben stééds recht op hun deel.
Waarom hou je het niet simpel en gewoon onder het wettelijk stelsel, zonder inbreng? Je man erft sowieso het vruchtgberuik op de woning, indien jullie daar de gezinswoning van maken. Je kinderen erven dan de blote eigendom. Zijn kinderen erven zijn geld, maar daar heb jij dan weer vruchtgebruik op.
Inbreng in het huwelijk als er al kinderen waren, kan, maar dan pas maak je het moeilijk bij erfenis, aangezien dan nog gaat moeten uitgezocht worden wie wat had en welke kinderne nu recht hebben op wat.
Hoe je het ook draait of keert, het huis is van jou en wordt door je kinderen geërfd. Als jij dat inbrengt in de gemeenschap, is dat een vorm van je kinderen onterven. Als je overlijdt, gaat er gekeken worden naar de fictieve massa, waarin dat huis nog steeds volledig zit. Op die moment kan het dus goed zijn dat je man je kinderen gaat moeten betalen omdat hij de helft van het huis in zijn bezit heeft, wat méér is dan het vrije erfdeel.
Hetzelfde geldt uiteraard voor de gelden van je man. Die worden enkel vererfd door zijn kinderen en die voor de heflt aan jou geven, kan niet en zal problemen geven bij de erfenis. Hier is het dan nog eens moeilijker, want dat huis, is een huis, dat gaat nergens heen. Maar dat geld: voor wat werd dat ondertussen gebruikt? Waar is dat heen?
De kinderen hebben stééds recht op hun deel.
Waarom hou je het niet simpel en gewoon onder het wettelijk stelsel, zonder inbreng? Je man erft sowieso het vruchtgberuik op de woning, indien jullie daar de gezinswoning van maken. Je kinderen erven dan de blote eigendom. Zijn kinderen erven zijn geld, maar daar heb jij dan weer vruchtgebruik op.
Ik vind het heel ingewikkeld, maar doe mijn best om alles te snappen.......als wij dan het geld van mijn man investeren in het huis ...... verbouwingen, een deel van de lening inkorten, dan wordt hij toch voor een stuk medeëigenaar, want de lening en de verbouwingen komen ook van 'zijn geld' . Ok, het is 'mijn huis' maar ook nog een groot stuk van de bank, als we dit samen afbetalen en doe daar investeringen in, dan wordt het logischerwijs ook een stuk het zijne ? Of niet ?
Het stuk waarvoor de lening nog openstaat en door jullie beide wordt afbetaald, is uiteraard van jullie beiden.
Het stuk dat jij al alleen hebt afbetaald is van jou. Daar van zou je dan nu de helft 'schenken' aan je man, terwiujl dat, bij overlijden, voor je kinderen is.
En het IS ook heel ingewikkeld. Ik heb in exact dezelfde situatie gezeten een paar jaar terug en toen heeft wanton ettelijke dagen nodig gehad om het aan mijn verstand te brengen.
Het stuk dat jij al alleen hebt afbetaald is van jou. Daar van zou je dan nu de helft 'schenken' aan je man, terwiujl dat, bij overlijden, voor je kinderen is.
En het IS ook heel ingewikkeld. Ik heb in exact dezelfde situatie gezeten een paar jaar terug en toen heeft wanton ettelijke dagen nodig gehad om het aan mijn verstand te brengen.
Het stuk waarvoor de lening nog openstaat en door jullie beide wordt afbetaald, is uiteraard van jullie beiden.
Het stuk dat jij al alleen hebt afbetaald is van jou. Daar van zou je dan nu de helft 'schenken' aan je man, terwiujl dat, bij overlijden, voor je kinderen is.
En het IS ook heel ingewikkeld. Ik heb in exact dezelfde situatie gezeten een paar jaar terug en toen heeft wanton ettelijke dagen nodig gehad om het aan mijn verstand te brengen.
Dat is het em juist, mijn deel (afbetaald en eigen) geld, is even groot als dat van mijn vriend nu, alleen hij heeft het niet in vastgoed maar in geld ..... Als hij zijn gelden in de gemeenschap brengt, dan schenkt hij mij ook zogezegd de helft ... op het einde van de zaak blijft het dan evenredig ...
hij heeft al een inbreng gedaan (van 40000 euro) om een bestaande lening in te korten, en nu hebben we samen een nieuwe lening voor mijn huis, hij moet zowiezo medeeigenaar worden ..., zeker als hij die lening wilt inbrengen voor zijn belastingen, nuja, ik weet dat je daar nu niet zozeer getrouwd voor hoef te zijn, maar het heeft voor hem toch een zekere zekerheid.....
Ik ga zeker uw theorie voorleggen aan de notaris, eens kijken wat hij ervan vind ....
bedankt voor de info !!!
Wanton gaat dat beter weten, maar misschien dat het dan beter is om niet te spreken over 'inbreng in de gemeenschap', maar effectief de inbreng van je man in die lening te laten akteren ofzo. Zodat er achteraf geen gezever is, waarbij dat uitgezocht moet worden 'vader heeft dat in de gemeenscap gebracht, maar dat geld moet nu terugkomen!', waar dan uiteindelijk wel de waarheid naar boven zal komen, maar de kinderen al zoveel ruzie hebben dat het niet meer goed komt. Ik bekijk het even heel pessimistisch, maar spijitg genoeg ook realistisch, wanneer het over erven gaat ...
Toch ook even in gedachten houden dat indien U sterft voor uw echtgenoot, en je hebt hem vb. alles voordien geschonken, uw kinderen niets erven van hun moeder. Ze erven niet van uw echtgenoot.
Andersom is dit dus ook het geval. Zijn kinderen kunnen van U niks erven. (tenzij U per testament hen een kindsgedeelte geeft, waarop ze dan heel veel successierechten zullen moeten betalen vermits U een "vreemde" bent).
Maar indien zijn geld gaat dienen om uw huis te renoveren, kan het misschien aangewezen zijn om zowel het huis als het geld in de gemeenschap te brengen. De te vererven helft (van het gerenoveerde huis) wordt dan als naakte eigendom aan de kinderen van de overledene toegezegd. Dit lijkt me het meest eerlijke.
Andersom is dit dus ook het geval. Zijn kinderen kunnen van U niks erven. (tenzij U per testament hen een kindsgedeelte geeft, waarop ze dan heel veel successierechten zullen moeten betalen vermits U een "vreemde" bent).
Maar indien zijn geld gaat dienen om uw huis te renoveren, kan het misschien aangewezen zijn om zowel het huis als het geld in de gemeenschap te brengen. De te vererven helft (van het gerenoveerde huis) wordt dan als naakte eigendom aan de kinderen van de overledene toegezegd. Dit lijkt me het meest eerlijke.