In uw posting van 21 oktober om 16u16 schrijft u dat uw ex u de roestemming geeft om met zijn nieuwe partner te communiceren, sterker nog, hij eist het bijna (hoewel eisen nooit goed is). Als uw ex u ooit zou betichten dat u hem niet op de hoogte brengt kan u deze mail altijd inbrengen.
Maar de TS hoeft zichzelf niet zo in te dekken. Als haar ex als een volwassen persoon blijft communiceren over hun kind, los van het feit of hij nu al dan niet een hekel heeft aan de topic starter, is al die onzin niet nodig. Fout ligt hier in mijn ogen niet bij de topic starter. Zij heeft geen enkele relatie ten opzichte van de nieuwe vriendin van de vader, en moet hier ook helemaal niet mee overeenkomen als ze dit niet wil.
En voorts, hoe gaat u controleren wie uw mails beantwoord? Als zij nu eens antwoord en gewoon zijn naam eronder zet?
Dit kan je inderdaad niet controleren. Als de mail van de account van de vader komt en ondertekend door de vader, moet de topic starter er van uitgaan dat het de vader is die de mail geschreven heeft. Had ze ivm de schoolfoto's dus een mail gehad met "Ik zou deze foto's willen bestellen en stort zoveel euro op uw rekening. Ondertekend... naam van de vader" en die kwam van de account van de vader, dan had de topic starter die bestelling wel gewoon laten doorgaan, denk ik.
Ik bekijk het vanuit de situatie van een kind dat zijn ouders ziet en hoort ruziën om iets wat het niet waard is.
Inderdaad, maar om te ruzieën moet je met twee zijn. Ook om zo'n situatie op te lossen moet je met twee zijn. Als de topic starter zich nu "de verstandigste" wil tonen en de communicatie toch via de nieuwe vriending doet, brengt ze zichzelf juridisch gezien in een zwakkere positie. Zie ook het antwoord van Franciscus.
Stel dat de vader en zijn nieuwe vriendin serieuze ruzie krijgen en uit elkaar gaan, zonder dat de topic starter hier van weet, en die "nieuwe ex-vriending" van de vader blijft mails sturen met valse afspraken omtrent de kinderen, wat dan?
Best is dat de topic starter alle nodige communicatie gewoon via mail naar de vader blijft sturen (verzonden berichten bewaren als bewijs, moesten er ooit problemen zijn), en als het om vragen gaat, er steeds bij vermelden dat ze enkel rekening houdt met antwoorden van de vader zelf, niet van een derde partij. Dus mails in de zin van: "Beste papa, is het OK als ik ons kind inschrijf voor die of die activiteit? Laat het weten indien je bezwaren zou hebben. Als ik niets hoor van u persoonlijk, ga ik er van uit dat je akkoord gaat. Met vriendelijke groeten." Alle antwoorden van de vriendin kan je negeren. Als de vader zelf geen bezwaar maakt, schrijf je het kind in. Punt.
Vader moet ook een beetje volwassenheid aan de dag leggen in het belang van zijn eigen kind, als je het mij vraagt. Ik kan er inkomen dat je een hekel krijgt / hebt aan iemand, maar een basiscommunicatie via mail moet toch nog lukken, niet? Ik kan me niet voorstellen dat ik het niet meer zou kunnen opbrengen om bepaalde praktische zaken ivm de kinderen via mail af te handelen met de mama van mijn kinderen, moesten wij ooit uit elkaar gaan.