Ik zal even 'kort' mijn verhaal schetsen.
in maart 2011 ben ik officieel gescheiden en het was / is een serieuze vechtscheiding.
Veel is er nog niet rond (huis is verkocht, maar het openstaande bedrag is na 1 jaar nog steeds niet verdeeld, maar dat is bijzaak)
Mijn ex heeft in eerste instantie 3 van de 4 jongste kinderen toegewezen gekregen 1 weekend op 2 ondanks dat er een gerechtelijke procedure liep tegen mijn ex voor het misbruik van zijn oudste dochter.
Er is uiteindelijk een maatschappelijk onderzoek gekomen en die vrouw heeft als conclusie gemaakt dat mijn ex niet in staat is de kinderen op te voeden en geen verantwoordelijkheidsgevoel heeft. (de kinderen kwamen er vaak toe bij een vader die dronken was waardoor mijn oudste zoon van toen 12 jaar voor zijn broertje van zusje van 4 en 6 moest zorgen).
Toen het maatschappelijk onderzoek afgerond was en het verslag opgemaakt werd (dat duurt enkele weken) kwam aan het licht na een weekend bij hun vader dat hij ook mijn jongste dochtertje misbruikt had van toen 7 jaar. Wij hebben de vrouw van het maatschappelijk onderzoek op de hoogte gebracht, maar het verslag was toen al rond en zou geen verschil uitmaken.
Deze vrouw oordeelde toen ook dat ook al had het parket mijn ex nog niet schuldig bevonden dat zij geen redenen zag of niet het oordeel had dat mijn dochter over het misbruik aan het liegen was (dat had ik haar ook al kunnen vertellen).
Uiteindelijk heeft het parket toch de zaak geseponeerd door gebrek aan bewijzen (wat NIET wil zeggen dat hij onschuldig is).
In ieder geval...mijn ex heeft door dat maatschappelijk onderzoek het vonnis van de rechtbank van eerste aanleg gekregen dat hij de kinderen enkel nog onder toezicht mocht zien.
Eén jaar later heb ik er nog niets van gehoord en zijn de kinderen dus ook zo lang niet meer bij hun vader geweest en heeft hij geen contact gezocht tot kerstmis...toen had hij een kerstkaartje gestuurd voor de 4 kinderen.
De bui voelde ik al hangen en 2 weken geleden heb ik van de jeugdrechtbank een uitnodiging gekregen. Mijn ex wil weer bezoekrecht. om de 2 weken en de helft van de vakanties wil hij de 3 jongste kinderen bij zich (van de oudste nog steeds geen sprake).
Ik maak me dus zorgen. Mijn dochtertje slaapt bijna niet meer en de jongste is ook helemaal niet in zijn normale doen. (ze hadden het gehoord wat niet de bedoeling was. Ik wilde liever niets vertellen). De oudste zoon van ondertussen 14 weigert te gaan en wil dit ook gerust bij de jeugdrechter gaan vertellen (wat zijn goed recht is en ik denk niet dat er iemand hem kan verplichten van te gaan).
Waar moet ik me aan verwachten? De kinderen waren op hun plooi gekomen en ik had ze in jaren niet zo gelukkig en gerust gezien en nu begint heel de ellende opnieuw.
Tuurlijk heeft een vader het recht zijn kinderen te zien, maar hij is geen vader. Iemand die dronken is waar zijn kinderen bij zijn, deze verplicht tot van alles en nog wat en die ze bovendien nog niet eens deftig in bad kan steken of propere kleren aan kan doen (ik heb dit allemaal via de rechter moeten afdwingen wat ik gewoon ronduit schandalig vind dat ik een rechter een vader moet laten verplichten van de kinderen andere kleren aan te doen, een propere onderbroek, hun haren te kammen. Van de jongste dochter die zo graag lang haar wilde en had heeft hij gewoon de haren laten afknippen door een student haartooi, omdat dat niets kostte. Ik ben naar de kapper kunnen gaan, omdat het werkelijk zo slecht gedaan was en het schandalig was. Mijn dochtertje was er werkelijk het hart van in. Ondertussen heeft ze weer mooie lange haren en voor haar was dat dan ook weer dadelijk een grote zorg. Dat ze haar haren moest laten knippen. Ze vroeg me of ze bij de oude papa (zo noemen ze mijn ex. Mijn vriend is hun papa voor hen) weer alleen op zijn kamer moest. Of ze weer die dingen moest doen (ze heeft het zo lang zo goed gedaan en ze was eindelijk weer dat vrolijke kind. Nu loopt ze al weer dagen met buikpijn rond (zonder medische oorzaak), eet ze bijna niet meer (terwijl ze altijd een supergoede eetlust had). De jongste van nu 6.5 jaar wordt 's nachts wenend en brullend wakker met zogezegd buikpijn (eveneens zonder medische reden)
Ik ben zo bang voor de kinderen en absoluut niet van plan ze te brengen. Onder geen enkel vonnis. Hij had bezoekrecht onder toezicht, maar heeft daar geen gebruik van willen maken.
Wat kan ik doen?
Waar moet ik me aan verwachten?
Hoe kan ik mijn kinderen beschermen?
HELP ME AUB!