co-ouderschap

[anda]

hallo,ik heb en zoon die in nov 2jaar word en en dochter van 5 maanden.
voor mijn zoon is er en regeling van zaterdagochtend tot maandagavond om de 14 dagen en in de andere week 2 afzonderlijke dagen van 9 tot 19 uur voor mijn dochter is er nog geen regeling daar hij ze nog niet heeft herkend maar dat wel wil doen deze maand
daar de regeling van mijn zoon in nov terug voorkomt zijn we terug gaan bemiddelen maar dat ging niet
hij wil alleen maar horen van co-ouderschap vanaf nov. en voor de kleinste zo snel mogelijk en natuurlijk voor de school in sep tussenin
we wonen 30 km van elkaar maar wel elk aan de andere kant van en grote stad (file)
ik vind co-ouderschap veel te vroeg dat kan je zoen jonge kinderen toch niet aandoen.
hoe kan ik hier onderuit tot aan de lage school bv.(co-ouder en de school tussenin)
ik heb alles over voor mijn kinderen heeft iemand hiermee ervaring hoe je deze wet toch voor en paar jaar kan omzeilen.
Met mijn ex valt niet te praten hij zegt alleen maar dat is mijn recht,mijn recht,mijn recht.
Ik weet dat ik mij er zal moeten aan verwacht als hij dat echt wil maar er moet toch ergens iets zijn om dit enkele jaren uit tesparen of teminste de school in mijn dorp te krijgen.
Wie kan mij helpen

[eylis]

de wet kan je niet voor een paar jaar omzeilen..het is zelfs zo als je dat zou proberen dit het uiteindelijke vonnis zelfs negatief zou beinvloeden.
co-ouderschap hebben jullie sowieso: dat is de gezamelijke ouderlijke autoriteit over jullie kinderen.
Verblijfsco-ouderschap is het afwisselend verblijf bij beide ouders.
als één van de ouders dit vraagt zal een jeugdrechter moeten onderzoeken of dit toegestaan kan worden;Beide ouders hebben niet alleen recht op omgang, maar wél degelijk ook recht om hun kind op te voeden. en daar hebben de kinderen ook recht op (als beide ouders nog elven) Indien de rechter vonnist dat het niet kan: zal hij daar een duidelijke reden voor moeten formuleren.
dus probeer te wennen aan het idee dat de papa niet alleen zijn kinderen mag zien, maar ook een rol wil/kan en moet spelen, in hun leven.
Onderoek voor jezelf waarom je je hiertegen verzet. Praat met enkele ervaringsdeskundigen over goede verblijfsregelingen voor jonge kinderen. Men weet al heel veel over wat een kind aankan en wat ideaal is.

Wat ik je zelf hierover kan vertellen: Jullie kinderen zijn inderdaad jong, maar het voordeel is ook dat ze dan ook makkelijker kunnen wennen aan het "tweehuizen"leven.
bij jonge kinderen wordt vaak een progressieve meegroeiregeling voorgesteld.
De regeling voor je zoon (van 2 jaar) is momenteel wel een redelijke. Vanaf het 1e kleuterklasje zou daar al eens een extra (namid)dag bij kunnen komen per week.
Als dat goed gaat, vanaf 4-5 jaar een week/weekregeling.
Je dochterje zou in de huidige regeling wekelijks een dagje naar haar papa kunnen.
Vanaf 2 jaar stapt ze dan in de regeling zoals de broer nu.
Omdan mee te evolueren naar een week/weekregeling als ze 4 à 5 jaar zijn.
Vergis je niet in wat een kind aan kan en ook prettig kan vinden. Probeer je angst wat te objectiveren en niet te projecteren op je kindern.
De kinderen in een andere school inschrijven, kan en zal je niet alleen beslissen (wet van de co-ouderschap) de vader kan zich gewoon verzetten tegen een verandering van school. Dit moet je samen overleggen.
overigens als jullie evolueren naar een week-weekverblijf van de kinderen is het wel het eerlijkst dat de school zich ongeveer in het midden van beide woningen bevindt.

[anda]

dank je voor je hulp,ik weet dat ik mij er zal moeten bij neerleggen ook al is het tegen de natuur in. Maar het probleem is dat mijn ex mijn zoon op zijn 2 jaar al co ouder wil en mijn dochter het liefst ook. en daar heb ik het moeilijk mee je kan van en moeder toch niet verlangen dat die akkoord gaat dat ze en kind van 2 en en baby van misschien 6 maanden en hele week niet kan zien.er valt met hem niet te praten over en regeling van minder dagen achter elkaar.hij zegt dat hij op de rechtbank op 2,5 jaar co ouderschap krijgt en zo zal het dan ook zijn. hij woond nu terug thuis en weet nog niet waar hij volgend jaar gaat wonen nog thuis of ergens iets huren maar toch wil hij nu al aan te rechtbank en school tussenin vragen ik ben niet van plan om te verhuizen heel mijn familie woond in mijn dorp.Ik denk dat het toch beter zou zijn dat de kinderen worden ingeschreven in de school in mijn dorp omdat hij toch nog niet weet waar hij gaat wonen.Ik snap ook niet wat de redenering van de rechtbank is dat en school tussenin in het belang van het kind goed zou zijn waar hebben deze kleine kinderen dan vrienden.de éne week bij moeder misschien vrienden op straat (als ze daar nog mogen bijhoren als ze niet op de zelfde school zitten en er volgende week weer niet bij zijn)de andere week bij papa ( zelfde verhaal)en dan op school wie gaat na de schooluren nogmaals over en het weer rijden om bij en vrienden te gaan spelen en dan hebben we het nog niet over sport,jeugdbeweging of gewoon met je fiets naar oma ,nichtje ....zou het misschien en oplossing zijn als de rechtbank en school tussenin heeft gekozen dat ik dan naar daar verhuis (ik wil echt dat ik woon waar mijn kinderen later naar school gaan)of kan mijn ex dan terug naar de rechtbank gaan en weer en school tussenin vragen.

[Franciscus]

Ik versta niet waarom u als moeder andere rechten zou hebben als een vader.
Wat moet een vader dan doen als de moeder overleden is. De kinderen bij een andere vrouw afgeven omdat deze er 'beter' voor kan zorgen.
Waar een rechter wel naar zal luisteren is feit dat ouders 'dicht' bij elkaar wonen. Daar moeten beiden dan misschien wat water in hun wijn doen.
Het zijn ook ZIJN kinderen.
Misschien zou het goed zijn dat u eens met een familiaal therapeut gaat praten om inzicht te krijgen in uw eigen beweegredenen.
Uw houding is zo negatief dat, wanneer u zo naar de rechtbank stapt, het door u gewenste resultaat wel eens heel hard zou kunnen tegenvallen.
Is dit hard wat ik hier schrijf... zeker maar denk eens als u de vader zou zijn en uw ex zou er alles aan doen om te beletten dat uw kinderen bij u kunnen zijn.
U kan boos op hem zijn maar jullie kinderen zijn in dat verhaal geen pasmunt.

[duma]

Ik vrees dat Fransiscus enigszins gelijk heeft. Ik lees bij jou dezelfde dingen die de ex van mijn man dacht en dat is haar in de rechtszaak héél hard tegengevallen. Een vrouw is niet meer waard dan een man. Een moederhart niet meer dan een vaderhart. Beide zijn ouder, beide zien hun kinderen graag, beide willen hun kinderen opvoeden en zien opgroeien. Waarom zou je ex zijn kind van zes maanden wél een hele week én zelfs meer moeten missen?
Man man heeft nu bi-locatie en de jongste was nog geen 6 maanden toen dat begon (de oudste was nog net geen 2). Let dus inderdaad op met de gedachte dat een moeder meer is dan een vader. Sommige rechters kunnen daar echt niet mee lachen, met alle gevolgen van dien (Mijn man wou initieel opbouwende bilocatie (want een baby van 5 maanden, dat zou toch nooit toegestaan worden), maar heeft dus meer owv haar gedrag).

Om op je laatste vraag te antwoorden: Als jullie samen geen beslissing kunnen nemen over de school, zal de rechter een beslissing nemen. Als het een school tussenin wordt en jij verhuist, zal de rechter niet nog eens een andere school toekennen. Hij zal de motieven van je ex wel doorzien + een kind van school laten veranderen doen ze enkel om échte zwaarwichtige redenen. Scholen tussen woonplaatsen in, wordt de laatste tijd trouwens minder en minder gedaan. De rechter geeft meestal de voorkeur aan een school in één van beide woonplaatsen. Mijn man en zijn ex hebben uiteindelijk samen besloten voor de woonplaats van de mama. Ik hoop dat jullie er ook onderling uit geraken.

[anda]

ja, misschien kom ik zeer negatief over maar als me samen nog niet wil praten over en regeling waar is dan het echte vaderschapsgevoel. of als ik bv. vraag of mijn zoon al heeft gegeten als hij hem terug breng krijg ik als antwoord dat dat mijn zaken niet zijn,hoe kan je in godsnaam met zo iemand co-ouder goed vinden het gaat hier wel over en baby en en kleuter die zelf nog niet kunnen praten.maar alle, dat van de school is toch al goed nieuws, als de rechter en school tussenin kiest zal ik zelf dan maar naar die plaats verhuizen.

[Lucke]

Spijtig genoeg delen niet alle rechters deze mening en worden (in de meeste gevallen) vaders serieus benadeeld.
Heb toch wel andere ervaringen in de rechtbank en zo een zaken slapen onnodig lang aan.....

[Mariette]

ja, misschien kom ik zeer negatief over maar als me samen nog niet wil praten over en regeling waar is dan het echte vaderschapsgevoel. of als ik bv. vraag of mijn zoon al heeft gegeten als hij hem terug breng krijg ik als antwoord dat dat mijn zaken niet zijn,hoe kan je in godsnaam met zo iemand co-ouder goed vinden het gaat hier wel over en baby en en kleuter die zelf nog niet kunnen praten.maar alle, dat van de school is toch al goed nieuws, als de rechter en school tussenin kiest zal ik zelf dan maar naar die plaats verhuizen.

Als de kinderen nu in de school van het dorp gaan waar de hele familie woont, dan neem ik aan dat de rechter die school zal prefereren. Vermits de vader nog geen nieuwe domicilie heeft kan hij zich best aanpassen en zelf in het zelfde dorp blijven wonen.

In dat geval zijn er al amper problemen met de schoolkeuze en moet je niet speciaal verhuizen.

Heeft vader ook voorzieningen gepland voor kinderopvang van zulke kleine kindjes? Crèche? naschoolse opvang van de peuter- of kleuterklas?
Dit zijn misschien wel praktische dingen, maar als men beiden full time werkt is het wel nodig daar goed over na te denken. Eerst de kinderen willen en ze dan maar dumpen bij de grootouders is niet altijd de meest goede oplossing: ook de grootouders worden ouder of wensen de kinderen slechts een paar dagen op te vangen. Een goede regeling qua opvang is daarom steeds aangewezen.

[eylis]

Practische filosofie: als ouder scheiden (mét kinderen) zouden ze in het achterghoofd enkele basisregels moeten houden om te kunnen slagen in goed (verblijfs) co-ouderschap:
- zolang de kinderen nog de basisschool volgen gaan we niet verder uit elkaar wonen dan 30 km: en dan houden we de school in het midden.
- hoe dichter we bij elkaar blijven wonen hoe meer we kunnen kiezen voor een school dichterbij de ene of de ander woonst
- als we nieuwe relaties aanknopen maken we duidelijk aan de nieuwe partner dat we tot de kinderen groter zijn in deze buurt blijven wonen.
- specifieke raad voor de mama's: gun de papa's na een "traditionele relatie" (waar de mama's alle verzorging/opvang en opvoeding voor zich namen) de tijd om te leren de opvoedkundige taken op zich te nemen, de kinderen te verzorgen etc.

[anda]

het probleem is dat de vader eigelijk de kinderen niet wil maar de grootmoeder,dus hij wil helemaal niet dichter bij komen wonen.En dat de grootmoeder en grootvader ouder worden staan ze nu nog helemaal niet mee stil denk ik nu gaat het alleen maar over zo veel mogelijk afpakken en als het later niet meer gaat of uitkomt zal ik ze terug meer krijgen zeker(alle dat hoop ik dan he,dat ze ze dan niet aan hun lot overlaten)dus opvang is er genoeg.Ik hoop alleen maar dat ik de school klaar krijg in mijn eigen dorp????
Er moeten toch achterpoortjes zijn zoals in elke wetgeving in Belgie

[eylis]

moesten er al zijn anda, zouden we ze je hier niet mogen/kunnen vertellen héé anda...Het is niet de bedoeling dat we onwettige dingen aanraden.
Maar ik kan je verzekeren, ze zijn er echt niet.

[anda]

nu was ik aan het denken,daar ik in mijn eigen woning woon en hij nog bij zijn ouders kan ik dan op de rechtbank voorstellen dat te kinderen in mijn woning blijven wonen en wij week -week wisselen. Mits en bijdrage van zijn kant natuurlijk.Dan kunnen ze in het dorp naar school gaan ,op 1 plaats vrienden maken,op 1 plaats naar en jeugdbeweging gaan,sport alle! en echte thuis hebben.Of kunnen ze dat weer niet opdragen aan hem dit zou toch het beste zijn voor de kinderen.Hij heeft voor dat wij uit elkaar zijn gegaan samen met mij in dit huis gewoond en de kinderen zijn hier geboren.

[Mariette]

nu was ik aan het denken,daar ik in mijn eigen woning woon en hij nog bij zijn ouders kan ik dan op de rechtbank voorstellen dat te kinderen in mijn woning blijven wonen en wij week -week wisselen. Mits en bijdrage van zijn kant natuurlijk.Dan kunnen ze in het dorp naar school gaan ,op 1 plaats vrienden maken,op 1 plaats naar en jeugdbeweging gaan,sport alle! en echte thuis hebben.Of kunnen ze dat weer niet opdragen aan hem dit zou toch het beste zijn voor de kinderen.Hij heeft voor dat wij uit elkaar zijn gegaan samen met mij in dit huis gewoond en de kinderen zijn hier geboren.

Dit is een edelmoedige actie, maar houdt geen stand. Ik ken verschillende ex-koppels die ermee begonnen, maar snel eindigden.

Wat als:
- één van beiden, of beiden een nieuwe vaste partner hebben? gaat die mee over en weer verhuizen?
- wie zorgt voor de inhoud van de ijskast? of wordt dit elke week meegenomen?
- wie onderhoudt het huis?
- op welke manier organizeer je de fiscaliteit?
- Waar gaat de andere ouder wonen als ht zijn/haar week niet is? extra appartement huren?

Hoelang ga je dit volhouden? tot de kinderen meerderjarig zijn? Wat gebeurt er als ze naar het middelbaar onderwijs gaan?

Kinderen passen zich zeer snel aan: door de werkzaamheden van mijn vader, en een moeder die trouw als ze was telkens mee verhuisde heb ikzelf heel mijn lagere school in vier verschillende scholen gezeten. Verhuisd midden in het schooljaar.... het leerde me vooral om snel nieuwe vrienden te maken en open te staan voor anderen. Niet dat ik dit zou aanraden aan iedereen trouwens.

Wat is er trouwens mis aan dat uw ex-partner gewoon een woning zoekt in de buurt waar jullie samen woonden?

[anda]

hij wil niet in mijn buurt komen wonen dat is te gemakkelijk voor MIJ

[lucgescheiden]

Anda,
Wanneer u hier komt zoeken naar een mogelijkheid om jullie kinderen hun vader te ontzeggen,
kan ik uw ex geen ongelijk geven om uit uw buurt te blijven.

Fransicus en Eylis stelden u duidelijk hoe u zich menselijker wijs dient op te stellen.

Lucke liet u duidelijk verstaan dat er rechters genoeg bestaan die ingaan tegen dergelijke menselijkheid, wat ik volmondig kan bevestigen.
Let wel zij doen dit straffeloos.... U NIET!