Hallo,
Ben op zoek naar wat meer info over het kunnen aanpassen van een een bezoekregeling voor mijn zoontje.
Momenteel heb ik hem om de 14 dagen een weekend en de helft van de schoolvakanties. Nu zou ik graag co ouderschap willen week/week.
Zal de reden mss wat verduidelijken. Nu zo'n 2 jaar geleden vertelt mijn toenmalige vriendin dat ze iemand anders heeft leren kennen en dat ze met hem verder wil. Ik ga tijdelijk terug naar mijn moeder wonen en mag savonds nog wel komen opdraven om op onze zoon te komen passen (toen 2.5 jaar) zodat zij naar haar nieuwe vriend kan gaan. Nadien wordt er onderling een regeling getroffen dat ik om de 14 dagen bezoekrecht heb en de helft van de schoolvakanties en wanneer het haar goed uitkomt. En een allimentatie van 150 eur. Nadien wordt dit via de rechtbank geregeld. Zij was ondertussen in een appartementje gaan wonen van een sociale verhuurmaatschappij dat ze via via had kunnen verkrijgen, ik had ondertussen ook een appartement gevonden.
Aangezien ik brandweerman ben van beroep kon ik op die moment niet week/week voor mijn zoon zorgen aangezien ik 12u shifts draai zowel dag/nacht. En er ook regelmatig extra shifts deed om de schulden waar mijn ex me had mee laten zitten te kunnen betalen. Nu ben ik al 1.5 jaar samen met mijn nieuwe vriendin die nu ook 3maand zwanger is en waar ik een totale andere relatie mee heb dan met mijn ex. Geen geroep en getier en gedreig meer. nu werk ik max 3shifts van 12u per week en mijn vriendin werkt ook in een flexibel ploegensysteem. Ik wil mijn zoon meer bij ons de relatie tss mijn vriendin en mijn zoon is echt geweldig en heb altijd last om hem zondagavond terug af te geven. Zeker nu hij de laatste weken zegt dat hij papa mist en meer bij ons wil zijn. Vorige zondag stond ik zelf met de tranen in mijn ogen toen hij weer eens niet mee wou naar zijn moeder en me aan mijn been had vastgeklampt. Kan ik hieraan iets doen?
Alvast bedankt.
-
PapavanMilan
Topic Starter - Berichten: 2
- Jureca
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
-
verdrietig moedertje
- Berichten: 2
kijk eens naar mijn bericht, gisteren gepost als verdrietig moedertje, bij wijziging EOT!
Jouw shifts op het werk veranderen, jouw relatie verandert, jouw vriendin is zwanger, dus nu moet zomaar de oude regeling veranderd worden en moet het kind meer bij de échte moeder worden weggehaald?
Zijn dat zaken die je niet hadden kunnen voorzien toen je de regeling tekende? Ik zit in de omgekeerde situatie, met een leuke ex die om die reden ook de regeling wil laten aanpassen, de zaak is nu voor de jeugdrechtbank...
Kon je dit twee jaar geleden niet voorzien? Je had toen toch wel vermoeden dat je niet alleen zou blijven en er mss nog kids zouden komen en dat je op een dag van werk zou wisselen?
Schande - net zoals mijn ex - dat je dit na twee jaar wil wijzigen uit eigenbelang! maar wij moeders zitten idd met zo's wispelturige exen die niet anders willen dan je nadien pesten door de kinderen van je af te nemen en veel geld uit je zakken kloppen doordat we naar een advocaat moeten gaan om voor ons kind te vechten. maar dan spreken we nog niet over het kind van zo een jonge leeftijd dat niet beseft wat een wijziging van de regeling inhoudt.
in elk geval zal ik voor mijn dochter vechten ...
trouwens om een EOT te wijzigen moet het gaan om nieuwe omstandigheden BUITEN DE WIL VAN DE PARTIJEN die de teostand van de kinderen ingrijpend wijzigen.
Is er één van de redenen die jij aanhaalt buiten de wil? nieuwe vriendin? zwangerschap? kind missen? shift die veranderen?
Ik ben ook benieuwd naar de reacties en ervaringen van anderen
ik ervaar het als levens - ook dat van mij - die verpest worden doordat mensen zich niet aan gemaakte afspraken kunnen houden...jammer
Jouw shifts op het werk veranderen, jouw relatie verandert, jouw vriendin is zwanger, dus nu moet zomaar de oude regeling veranderd worden en moet het kind meer bij de échte moeder worden weggehaald?
Zijn dat zaken die je niet hadden kunnen voorzien toen je de regeling tekende? Ik zit in de omgekeerde situatie, met een leuke ex die om die reden ook de regeling wil laten aanpassen, de zaak is nu voor de jeugdrechtbank...
Kon je dit twee jaar geleden niet voorzien? Je had toen toch wel vermoeden dat je niet alleen zou blijven en er mss nog kids zouden komen en dat je op een dag van werk zou wisselen?
Schande - net zoals mijn ex - dat je dit na twee jaar wil wijzigen uit eigenbelang! maar wij moeders zitten idd met zo's wispelturige exen die niet anders willen dan je nadien pesten door de kinderen van je af te nemen en veel geld uit je zakken kloppen doordat we naar een advocaat moeten gaan om voor ons kind te vechten. maar dan spreken we nog niet over het kind van zo een jonge leeftijd dat niet beseft wat een wijziging van de regeling inhoudt.
in elk geval zal ik voor mijn dochter vechten ...
trouwens om een EOT te wijzigen moet het gaan om nieuwe omstandigheden BUITEN DE WIL VAN DE PARTIJEN die de teostand van de kinderen ingrijpend wijzigen.
Is er één van de redenen die jij aanhaalt buiten de wil? nieuwe vriendin? zwangerschap? kind missen? shift die veranderen?
Ik ben ook benieuwd naar de reacties en ervaringen van anderen
ik ervaar het als levens - ook dat van mij - die verpest worden doordat mensen zich niet aan gemaakte afspraken kunnen houden...jammer
Probeer in eerste instantie je voorstel van week/week onderling met de moeder te bespreken. Wijs haar op het feit dat Milan er alle belang aan heeft dat jullie overeenkomen, maar ook dat je vastberaden bent en dat je het spijtig zou vinden om de beslissing in handen te leggen van de jeugdrechter waardoor er energie verloren zou gaan in een strijd. De Jeugdrechter moet, volgens de wet, uitzoeken of een gelijk verdeeld omgangsrecht mogelijk is op verzoek van één van de ouders. Dit heeft NIETS met gewijzigde omstandigheden te maken, maar met het feit dat Milan recht heeft op BEIDE ouders. Probeer echter weg te blijven van de Justitie. Los van het feit of ze mogelijks goed of slecht uitspreken, moet jij en de moeder voorkomen dat er een STRIJD ontstaat. Dat is het belang van Milan. Als je er in lukt om een compromis met de moeder te vinden dan heb jij al een superdaad gedaan voor je zoontje. Daarnaast is het belangrijk om in de tussentijdse situatie Milan duidelijk te maken dat je dingen voor hem wil veranderen, de regels zijn nu zo en het is belangrijk dat die nageleefd worden.Zeker nu hij de laatste weken zegt dat hij papa mist en meer bij ons wil zijn. Vorige zondag stond ik zelf met de tranen in mijn ogen toen hij weer eens niet mee wou naar zijn moeder en me aan mijn been had vastgeklampt. Kan ik hieraan iets doen?
@verdrietig moedertje: de papavanMilan houdt zich aan de afspraken, wil een week/week regeling en denkt aan de belangen/rechten van zijn zoontje...als dat levens verpesten is..heb ik GROTE bedenkingen rond jouw intenties en "vechten voor je dochter"ik ervaar het als levens - ook dat van mij - die verpest worden doordat mensen zich niet aan gemaakte afspraken kunnen houden...jammer
"The world is a dangerous place to live; not because of the people who are evil, but because of the people who don't do anything about it." Albert Einstein
-
PapavanMilan
Topic Starter - Berichten: 2
Jouw shifts op het werk veranderen, jouw relatie verandert, jouw vriendin is zwanger, dus nu moet zomaar de oude regeling veranderd worden en moet het kind meer bij de échte moeder worden weggehaald?
Dus de echte vader mag zijn zoon dan niet bij hem hebben volgens u? Blijkbaar is het nog steeds de gewoonte dat de vader enkel plichten heeft en geen rechten volgens sommige. Dat vind ik triestig de dag van vandaag.
Jouw shifts op het werk veranderen, jouw relatie verandert, jouw vriendin is zwanger, dus nu moet zomaar de oude regeling veranderd worden en moet het kind meer bij de échte moeder worden weggehaald?
Dus de echte vader mag zijn zoon dan niet bij hem hebben volgens u? Blijkbaar is het nog steeds de gewoonte dat de vader enkel plichten heeft en geen rechten volgens sommige. Dat vind ik triestig de dag van vandaag.
Je bent niet de enige die daar zo over denkt.Bepaalde zaken kun je NIET voorspellen.Wat verdrietig moedertje ook mag zeggen.Zij is een vrouw die krijgt sowieso meer rechten dan een man.Wordt het NIET EENS HOOG TIJD om wetboek uit de middeleeuwen eens 2011 klaar te maken.
Trouwens,verdrietig moedertje?Waarom heb je die naam gekozen?Een beetje medelijden wekken?Dat je verdrietig bent dat kan ik begrijpen,maar doe niet alsof de ex altijd de schuldige is.Het feit dat jouw geval zich voor de rechtbank bevind is een teken dat je zelf ook geen water bij de wijn wil doen.Het is makkelijk de schuld altijd in een ander zijn schoenen te schuiven,zeker bij een echtscheiding,maar doen alsof je een arm sukkelaartje ben omdat je ex HOOPT een ander "recht" te krijgen,gaat er bij lij echt niet in...
Echt,sommige mensen denken dat de wereld enkel en alleen om hun draait...
Ik heb een regeling die volgens het vonnis iedere week zondag is,maar hebben JAREN geleden afgesproken dat ons kind om de 2 weken bij mij komt voor een weekend.Ben intussen verhuisd,woon nu 175km verder.is natuurlijk nu niet zo makkelijk om de 2 weken mijn dochter te gaan halen ook aangezien ik de vaste nacht doe en dus pas zaterdagochtend thuis kom...Grof gezegd ben ik blij dat vedrietig moedertje niet mijn ex is,anders kon ik dus ieder weekend 750 km rijden...Maar benzine betalen dat zal ook niet gebeuren zekers??
Mijn ex vrouw is wel begripvol en begrijpt dat het een situatie is die IK ZELF NIET in de hand heb...Als ik sommige vrouwen hier bezig zie...
om alle discussie even in een wettelijk perspectief te plaatsen:
de huidige wetgeving gaat er van uit dat verblijfsco-ouderschap standaard kan als er 1 van de ouders om vraagt; De rechter moet dan, als hij dat niet wil toestaan héél duidelijk en gefundeerd kunnen formuleren waarom niet. (vroeger kon hij gewoon zeggen: het is niet in het blenag van het kind en daarmee was de kous af..)
dus bij nieuwe vonnissen gaat men (zie de wetteksten hieromtrent) veel meer uit van het BELANG van de opvoedkundige steun én emotionele ontwikkeling die BEIDE OUDERS moeten kunnen geven. (Akuma: de nieuwe wet betreft co-ouderschap is wel degelijk aangepast!!)
Veel mensen (ouders) hebben die mentaliteitswijziging nog niet mee: maar in de ideale situatie wordt je opgevoed door je beide ouders (als ze er nog zijn)
En wetenschappelijke studies bewijzen het:
Héén en weer reizen tussen twee ouders (verblijfsco-ouderschap) is practisch wel even wennen, maar heeft geen schadelijke invloed op de ontwikkeling van het kind.
Het blijvend vechten en trekken van ouders (o.m. over het niet willen toestaan van verblijfsco-ouderschap- hééft wel schadelijke invloed op de ontwikkeling van een kind.
En als verblijfsco-ouderschap in een filosofie wordt toegepast in een sfeer van acceptatie van het belang van elkaars rol in de opvoeding, dan kunnen (tijdelijke) wijzigingen samen overlegd worden. Levenslopen veranderen, en als de ene ouder tegenslag heeft (ziekenhuisopname, jobverandering etc...) wel dan moet daar in alle rust over gepraat worden.
dus neen verdrietig moedertje: een vader die zijn rol als vader wil opnemen, neemt het kind niet van zijn moeder af.
Onze kinderen zijn niet van ons...
de huidige wetgeving gaat er van uit dat verblijfsco-ouderschap standaard kan als er 1 van de ouders om vraagt; De rechter moet dan, als hij dat niet wil toestaan héél duidelijk en gefundeerd kunnen formuleren waarom niet. (vroeger kon hij gewoon zeggen: het is niet in het blenag van het kind en daarmee was de kous af..)
dus bij nieuwe vonnissen gaat men (zie de wetteksten hieromtrent) veel meer uit van het BELANG van de opvoedkundige steun én emotionele ontwikkeling die BEIDE OUDERS moeten kunnen geven. (Akuma: de nieuwe wet betreft co-ouderschap is wel degelijk aangepast!!)
Veel mensen (ouders) hebben die mentaliteitswijziging nog niet mee: maar in de ideale situatie wordt je opgevoed door je beide ouders (als ze er nog zijn)
En wetenschappelijke studies bewijzen het:
Héén en weer reizen tussen twee ouders (verblijfsco-ouderschap) is practisch wel even wennen, maar heeft geen schadelijke invloed op de ontwikkeling van het kind.
Het blijvend vechten en trekken van ouders (o.m. over het niet willen toestaan van verblijfsco-ouderschap- hééft wel schadelijke invloed op de ontwikkeling van een kind.
En als verblijfsco-ouderschap in een filosofie wordt toegepast in een sfeer van acceptatie van het belang van elkaars rol in de opvoeding, dan kunnen (tijdelijke) wijzigingen samen overlegd worden. Levenslopen veranderen, en als de ene ouder tegenslag heeft (ziekenhuisopname, jobverandering etc...) wel dan moet daar in alle rust over gepraat worden.
dus neen verdrietig moedertje: een vader die zijn rol als vader wil opnemen, neemt het kind niet van zijn moeder af.
Onze kinderen zijn niet van ons...
Als het papavanMilan een troost mag zijn (maar tegelijk ook mega-triestig voor het kind): hoe meer moeder de kinderen van vader weghoudt, hoe meer de kinderen tot vader aangetrokken zullen zijn en hoe verder ze verwijderd zullen worden van moeder. Vooral als je als vader niéts verkeerds over moeder zegt, maar de kinderen gewoon het gevoel geeft dat je ze graag ziet. Een moeder die de kinderen met (figuurlijk) geweld weghoudt van vader, wordt door de kinderen toch aangevoeld als negatief en dominant. Moeder snijdt in haar eigen vlees.
hmmm, je verwijst naar de wetteksten, maar we zouden het wel moeten zien in de VONNISSEN!....dus bij nieuwe vonnissen gaat men (zie de wetteksten hieromtrent) veel meer uit van het BELANG van de opvoedkundige steun én emotionele ontwikkeling die BEIDE OUDERS moeten kunnen geven. (Akuma: de nieuwe wet betreft co-ouderschap is wel degelijk aangepast!!)...
het is een theoretische benadering, maar we zien nog niet veel verschil!
't is een kwestie van de Jeugdrechter te overtuigen? Die blijven zoeken naar één of ander pietluttig detail bij de vader en dat is dan de motivatie om terug naar het oude cliché te komen.......
Veel mensen (ouders) hebben die mentaliteitswijziging nog niet mee: maar in de ideale situatie wordt je opgevoed door je beide ouders (als ze er nog zijn)
En wetenschappelijke studies bewijzen het:
Héén en weer reizen tussen twee ouders (verblijfsco-ouderschap) is practisch wel even wennen, maar heeft geen schadelijke invloed op de ontwikkeling van het kind....
Je moet de mensen niet de illusie geven dat die wetgeving veel veranderd heeft. Voor enkele gevallen , maar fundamenteel is er in de praktijk niets gewijzigd. Temeer dat de jeugdrechtbanken ook nog is overlast worden en dat ten koste van de kwaliteit van het werk.
De meest onlogische zaken voor iemand met gezond verstand is normaal voor justitie. In begin is het teleurstellend, dan wordt het frustrerend, op de duur als je er lang genoeg in gezogen bent maar toch afstand begint te nemen is het gewoon hillarisch..
Kortom..je blijft er gewoon beter weg want het werkt gewoon niet. De oplossing voor je kinderen moet je onderling zoeken en niet in een verknoeid huis.
"The world is a dangerous place to live; not because of the people who are evil, but because of the people who don't do anything about it." Albert Einstein
“Art.374.§ 1.Wanneer de ouders niet samenleven, blijven zij het ouderlijk gezag gezamenlijk uitoefenen...In elk geval bepaalt de rechter de wijze waarop het kind wordt gehuisvest en de plaats waar het in het bevolkingsregister wordt ingeschreven als hebbende aldaar zijn hoofdverblijf. § 2...Ingeval de rechtbank echter van oordeel is dat de gelijkmatig verdeelde huisvesting, niet de meest passende oplossing is, kan zij evenwel beslissen om een ongelijk verdeeld verblijf vast te leggen. De rechtbank oordeelt in ieder geval bij een met bijzondere redenen omkleed vonnis, en rekening houdend met de concrete omstandigheden van de zaak en het belang van de kinderen en de ouders..”(Burgerlijk Wetboek).
De bevoegde rechter is hier de jeugdrechter van de verblijfplaats van het kind. De zaak wordt ingeleid met een verzoekschrift op tegenspraak. Kopieer daartoe de tekst van art.1034ter Gerechtelijk Wetboek en gebruik deze als invulformulier mits omzetting in briefvorm. U kan hierin uw bewijsstukken inventariseren en toevoegen. Dit kan in principe zonder advocaat.
De bevoegde rechter is hier de jeugdrechter van de verblijfplaats van het kind. De zaak wordt ingeleid met een verzoekschrift op tegenspraak. Kopieer daartoe de tekst van art.1034ter Gerechtelijk Wetboek en gebruik deze als invulformulier mits omzetting in briefvorm. U kan hierin uw bewijsstukken inventariseren en toevoegen. Dit kan in principe zonder advocaat.
Ga naar Belgische wetgeving in JUSTEL-databanken van Belgisch Staatsblad. Klik voor WetBOEKEN achter ’Juridische aard’. Op afkondigingsdatum vindt u de overige akten. Inzake FEDERALE fiscale wetgeving zie http://www.fisconetplus.be/
“Art.374.§ 1.Wanneer de ouders niet samenleven, blijven zij het ouderlijk gezag gezamenlijk uitoefenen...In elk geval bepaalt de rechter de wijze waarop het kind wordt gehuisvest en de plaats waar het in het bevolkingsregister wordt ingeschreven als hebbende aldaar zijn hoofdverblijf. § 2...Ingeval de rechtbank echter van oordeel is dat de gelijkmatig verdeelde huisvesting, niet de meest passende oplossing is, kan zij evenwel beslissen om een ongelijk verdeeld verblijf vast te leggen. De rechtbank oordeelt in ieder geval bij een met bijzondere redenen omkleed vonnis, en rekening houdend met de concrete omstandigheden van de zaak en het belang van de kinderen en de ouders..”(Burgerlijk Wetboek).
De bevoegde rechter is hier de jeugdrechter van de verblijfplaats van het kind. De zaak wordt ingeleid met een verzoekschrift op tegenspraak. Kopieer daartoe de tekst van art.1034ter Gerechtelijk Wetboek en gebruik deze als invulformulier mits omzetting in briefvorm. U kan hierin uw bewijsstukken inventariseren en toevoegen. Dit kan in principe zonder advocaat.
Wat verstaat men onder bewijsstukken inventariseren?Een ingesproken bericht op gsm dat kind niet graag meer bij moeder is,en liever bij vader blijft?Van horen zeggen dat ze liever bij vader is?Jongens toch,Belgische wetgeving trekt op gene ...ALs ik morgen naar de rechtbank stap en zeg dat ik mijn kind bij mij wil hebben omdat dat IN HET BELANG VAN HET KIND is,gaat de moeder een beetje staan dreigen en dan sta je daar met je dagvaarding,omdat kind NIET DURFT TOEGEVEN dat ze eigenlijk liever bij de papa is.
DAT IS MISBRUIK VAN LOYALITEIT!...gaat de moeder een beetje staan dreigen en dan sta je daar met je dagvaarding,omdat kind NIET DURFT TOEGEVEN dat ze eigenlijk liever bij de papa is.
in het belang van het kind: is juist het kind niet in de situatie brengen dat het "moet kiezen". Een kind wil niet kiezen, en de rechter (zou) mag dat in eerste instantie ook niet doen. Die zou, zolang er onenigheid is, dus ook risico tot misbruik van loyaliteit, gelijk verdeeld omgangsrecht moeten oordelen. Want als die het kind DAN overlaat aan één ouder die slechte intenties heeft..is het kind een vogel voor de kat en is er een groot risico tot misbruik van loyaliteit en oudervervreemding. m.a.w. Psychologische mishandeling.
Trouwens...elk kind dat tegen de rechter zegt dat het liever bij 1 ouder is dan bij een ander geeft een teken dat er iets mis is. Rechters zouden op z'n minst moeten kijken of er door ONGELIJK verdeeld ouderschap geen misbruik is gemaakt.
Van zodra er signalen zijn dat het kind bang is van één ouder om het fijn te vinden bij een ander, moet er ingegrepen worden. een kind moet niet TOEGEVEN. Een kind moet NIET KIEZEN....beide ouders zijn een stukje van het kind... als de rechter al 1 ouder afbreekt, breekt het ook al een stuk het kind....Rechters weten veel over wetten en regeltjes..maar over kinderen???
"The world is a dangerous place to live; not because of the people who are evil, but because of the people who don't do anything about it." Albert Einstein
DAT IS MISBRUIK VAN LOYALITEIT!...gaat de moeder een beetje staan dreigen en dan sta je daar met je dagvaarding,omdat kind NIET DURFT TOEGEVEN dat ze eigenlijk liever bij de papa is.
in het belang van het kind: is juist het kind niet in de situatie brengen dat het "moet kiezen". Een kind wil niet kiezen, en de rechter (zou) mag dat in eerste instantie ook niet doen. Die zou, zolang er onenigheid is, dus ook risico tot misbruik van loyaliteit, gelijk verdeeld omgangsrecht moeten oordelen. Want als die het kind DAN overlaat aan één ouder die slechte intenties heeft..is het kind een vogel voor de kat en is er een groot risico tot misbruik van loyaliteit en oudervervreemding. m.a.w. Psychologische mishandeling.
Trouwens...elk kind dat tegen de rechter zegt dat het liever bij 1 ouder is dan bij een ander geeft een teken dat er iets mis is. Rechters zouden op z'n minst moeten kijken of er door ONGELIJK verdeeld ouderschap geen misbruik is gemaakt.
Van zodra er signalen zijn dat het kind bang is van één ouder om het fijn te vinden bij een ander, moet er ingegrepen worden. een kind moet niet TOEGEVEN. Een kind moet NIET KIEZEN....beide ouders zijn een stukje van het kind... als de rechter al 1 ouder afbreekt, breekt het ook al een stuk het kind....Rechters weten veel over wetten en regeltjes..maar over kinderen???
Klopt gelijk een bus wat je allemaal zegt,jammer genoeg strookt dit niet met de realiteit.Zelf meegemaakt dat mijn dochter laat blijken dat ze liever bij mij komt wonen(deels ook wel omdat ze hier meer op haar gemak is,wegens 1 zoontje nog en bij haar thuis zijn er nog 3,soms 4 andere kinderen,dus ik besef maar al te goed dat dat laten blijken dat ze liever bij ons is deels gemakzucht is)en mama was zo lief om tegen onze dochter te zeggen dat als ze voor mij zou kiezen dat ze haar dochter niet meer is en dat ze haar nooit meer wilt zien.Daar sta je dan als vader die het goed met zijn dochter voorheeft....
rechters zitten soms zelf met hun handen in het haar mb deze materie... het zijn eigenlijk salomonsoordelen die ze moeten vellen. En waarom? Omdat (zoals ik al eerder zei) sommige ouders nog niet begrijpen dat een kind door beiden opgevoed kan en moet worden. En bovendien hun relationeel probleem niet kunnen isoleren van hun relatie tov de kinderen.
Maar goed: hier een tip: soms kan je een rechter ook helpen
Als je in zo'n strijd om verblijfsc-ouderschap zit, waar dus één ouder niet wil dat de kinderen ook bij de andere ouder verblijven. En waar de ene ouder de kinderen emotioneel ook bewerkt om "te kiezen". Als ouder voel je snel aan dat een kind gemanipuleerd wordt: want een kind wil altijd loyaal zijn aan beide ouders. Dus als het "kiesgedrag" gaat vertonen kan je er van uitgaan dat er meer aan de hand is.
Wel in dat geval vraag je aan je advocaat (als de zaak dus al loopt) dat zij/hij een expertise aanvraagt met o.m. de HAPtest waar beide ouders en de kinderen gemeten worden op HAP (hostile agressive parenting).
Dat is een zeer betrouwbare test waaruit blijkt in welke mate één of twee ouders dit toepassen én de mate waarin de kinderen hier door beïnvloed zijn.
In dat geval vertrouwt de rechter de inschatting van de psycvhologische impact toe aan specialisten. Hij kan deze informatie meenemen in zijn vonnis.
Je kan aan je advocaat dan ook vragen om bij vaststelling van HAP te eisen dat beide ouders én de kinderen samen systeemtherapie moeten volgen.
Ouders die HAP toepassen moeten zichzelf dan RECHT in de ogen zien: en dat is vaak een héél onthutsende confrontatie met zichzelf...
Maar goed: hier een tip: soms kan je een rechter ook helpen
Als je in zo'n strijd om verblijfsc-ouderschap zit, waar dus één ouder niet wil dat de kinderen ook bij de andere ouder verblijven. En waar de ene ouder de kinderen emotioneel ook bewerkt om "te kiezen". Als ouder voel je snel aan dat een kind gemanipuleerd wordt: want een kind wil altijd loyaal zijn aan beide ouders. Dus als het "kiesgedrag" gaat vertonen kan je er van uitgaan dat er meer aan de hand is.
Wel in dat geval vraag je aan je advocaat (als de zaak dus al loopt) dat zij/hij een expertise aanvraagt met o.m. de HAPtest waar beide ouders en de kinderen gemeten worden op HAP (hostile agressive parenting).
Dat is een zeer betrouwbare test waaruit blijkt in welke mate één of twee ouders dit toepassen én de mate waarin de kinderen hier door beïnvloed zijn.
In dat geval vertrouwt de rechter de inschatting van de psycvhologische impact toe aan specialisten. Hij kan deze informatie meenemen in zijn vonnis.
Je kan aan je advocaat dan ook vragen om bij vaststelling van HAP te eisen dat beide ouders én de kinderen samen systeemtherapie moeten volgen.
Ouders die HAP toepassen moeten zichzelf dan RECHT in de ogen zien: en dat is vaak een héél onthutsende confrontatie met zichzelf...
Rechter zitten met hun handen in hun haar omdat ze al veel te veel werk hebben, dus ze nemen gewoon niet genoeg de tijd om zelfs de evidente gevallen deftig te kunnen oordelen.rechters zitten soms zelf met hun handen in het haar mb deze materie... het zijn eigenlijk salomonsoordelen die ze moeten vellen. En waarom? Omdat (zoals ik al eerder zei) sommige ouders nog niet begrijpen dat een kind door beiden opgevoed kan en moet worden. En bovendien hun relationeel probleem niet kunnen isoleren van hun relatie tov de kinderen.
Maar goed: hier een tip: soms kan je een rechter ook helpen
Wat het HAP verhaal betreft....als je met een psychologisch verslag komt, in opdracht van het parket, waar men concludeert dat de moeder HAP doet, dat er psychologische mishandeling is en dat er letterlijk van oudervervreemding sprake is. Bovenop heeft de moeder in eerste instantie een gevangenisstraf van 6 maanden aan haar been. Dan vinden rechters dat nog niet erg genoeg om een vader op z'n minst "de kans" te geven, omdat ze dan tegen hun eigen eerdergemaakte oordeel ingaan. Hun eigen fouten rechtzetten is niets voor rechters. Blijven volharden in de boosheid en het kwaad? HAP of geen HAP...
"The world is a dangerous place to live; not because of the people who are evil, but because of the people who don't do anything about it." Albert Einstein
ovan,ja er zijn zware voorbeelden van rechtspraak in het kader van HAP.
Maar in de positieve voorbeelden (en ik heb er toch al een paar mogen zien)
wordt de HAPvaststelling niet beoordeeld als een misdrijf:maar een psychisch probleem dat opgelost moet worden.Dat kan precies als er snel genoeg wordt gereageerd als een ouder het vermoed: dus niet na jaren en de HAPgevolgen al "misdadige" vormen aanneemt. Hoe vroeger ouders samen in therapie gaan, hoe efficienter de schade nog geremedierd kan worden én de HAP-plegende ouder nog het licht kan zien.
De case die jij aanhaalt: HAPtest in opdracht van het parket is waarschijnlijk zo'n zwaar geval.
Daarom post ik mijn ervaring hier: zogauw een ouder verblijfsco-ouderschap aanvecht op basis van vrij vage argumenten (de kinderen gaan niet graag...envandat) en de kinderen kiesgedrag beginnen te vertonen: dan is mijn raad: zo snel mogelijk ZELF de HAPtesten aanvragen: dat geeft de recher bovendien zicht op je open houding dat je ook jezelf aan deze test wil onderwerpen.
In canada werkt het gerecht heel nauw samen met psychologische deskundigen om precies HAPcases te remedieren en niet in de "misdadige" hoek te duwen. De plegende ouder is niet gebaat met gevangenisstraf, maar met therapie.
De gevangesnisstraf culpabiliseert bovendien weer de situatie weer helemaal, waardoor het kind weer in een kiespositie wordt gedwongen.
Systeemtherapie: lees er eens wat over. Het verheldert een boel over wat we doen en waarom binnen een familie
Maar in de positieve voorbeelden (en ik heb er toch al een paar mogen zien)
wordt de HAPvaststelling niet beoordeeld als een misdrijf:maar een psychisch probleem dat opgelost moet worden.Dat kan precies als er snel genoeg wordt gereageerd als een ouder het vermoed: dus niet na jaren en de HAPgevolgen al "misdadige" vormen aanneemt. Hoe vroeger ouders samen in therapie gaan, hoe efficienter de schade nog geremedierd kan worden én de HAP-plegende ouder nog het licht kan zien.
De case die jij aanhaalt: HAPtest in opdracht van het parket is waarschijnlijk zo'n zwaar geval.
Daarom post ik mijn ervaring hier: zogauw een ouder verblijfsco-ouderschap aanvecht op basis van vrij vage argumenten (de kinderen gaan niet graag...envandat) en de kinderen kiesgedrag beginnen te vertonen: dan is mijn raad: zo snel mogelijk ZELF de HAPtesten aanvragen: dat geeft de recher bovendien zicht op je open houding dat je ook jezelf aan deze test wil onderwerpen.
In canada werkt het gerecht heel nauw samen met psychologische deskundigen om precies HAPcases te remedieren en niet in de "misdadige" hoek te duwen. De plegende ouder is niet gebaat met gevangenisstraf, maar met therapie.
De gevangesnisstraf culpabiliseert bovendien weer de situatie weer helemaal, waardoor het kind weer in een kiespositie wordt gedwongen.
Systeemtherapie: lees er eens wat over. Het verheldert een boel over wat we doen en waarom binnen een familie