ik ben momenteel 6 maanden zwanger van mijn eerste kindje. het was onverwacht maar voor mij wel welkom, de vader wou meteen abortus maar dat wou ik niet omdat ik een kind niet het leven ga afnemen omdat het onverwacht is.
Nu de vader van mijn kindje heeft mij laten zitten. Hij wil wel het kindje erkennen maar dit enkel wanneer het kindje zijn achternaam krijgt.
Ik wil het kindje mijn achternaam geven, omdat het tegenwoordig vrij in keuze is, zeker door het feit dat wij niet getrouwd zijn en ook niet wettelijk samenwonen. We wonen niet eens samen. Ik woon alleen in een huisje met 2 slaapkamers en hij woont bij zijn vader.
We komen op alle vlakken onderling overeen, bezoektijden, onderhoudsgeld enz...
Maar waar we niet overeenkomen is de achternaam. Hij zegt dat hij het kindje niet erkend als het niet zijn achternaam krijgt. En hij zegt erbij dat ik dan erkenning weiger want als ik het zijn achternaam geef dan erkent hij wel. Nu als ik het mijn achternaam geef en hij gaat naderhand naar de rechter dan voor erkenning dan kan ik opdraaien voor alle kosten zegt hij
ik hoor van vrienden dat het een verhaal zonder einde is
maar ik wil dat het kind zijn vader kent en hij mag het van mij erkennen maar alleen krijgt het kind mijn achternaam.
wat kan ik doen en hoe sta ik weiger ik erkenning of is het mijn woord tegen zijn en wie wint dan als het voor de rechter komt.
Iemand ervaring mee of kennis van ?
- Jureca
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
een link ter info (het onderste is van toepassing):ik ben momenteel 6 maanden zwanger van mijn eerste kindje. het was onverwacht maar voor mij wel welkom, de vader wou meteen abortus maar dat wou ik niet omdat ik een kind niet het leven ga afnemen omdat het onverwacht is.
Nu de vader van mijn kindje heeft mij laten zitten. Hij wil wel het kindje erkennen maar dit enkel wanneer het kindje zijn achternaam krijgt.
Ik wil het kindje mijn achternaam geven, omdat het tegenwoordig vrij in keuze is, zeker door het feit dat wij niet getrouwd zijn en ook niet wettelijk samenwonen. We wonen niet eens samen. Ik woon alleen in een huisje met 2 slaapkamers en hij woont bij zijn vader.
We komen op alle vlakken onderling overeen, bezoektijden, onderhoudsgeld enz...
Maar waar we niet overeenkomen is de achternaam. Hij zegt dat hij het kindje niet erkend als het niet zijn achternaam krijgt. En hij zegt erbij dat ik dan erkenning weiger want als ik het zijn achternaam geef dan erkent hij wel. Nu als ik het mijn achternaam geef en hij gaat naderhand naar de rechter dan voor erkenning dan kan ik opdraaien voor alle kosten zegt hij
ik hoor van vrienden dat het een verhaal zonder einde is
maar ik wil dat het kind zijn vader kent en hij mag het van mij erkennen maar alleen krijgt het kind mijn achternaam.
wat kan ik doen en hoe sta ik weiger ik erkenning of is het mijn woord tegen zijn en wie wint dan als het voor de rechter komt.
Iemand ervaring mee of kennis van ?
http://www.belgium.be/nl/familie/kinder ... erkenning/
Dat heb ik al reeds gevonden, en ben me bewust hiervan, wat zo ook is. maar sinds kort kan je de achternaam kiezen en aangezien we niet getrouwd zijn en hij naargelang ik hoor niet veel om het kindje geeft wil ik het mijn achternaam geven. ook omdat ik hem niet vertrouw, toen we nog samen waren moest ik alles al kopen van mijn geld, ik moest het kraamgeld aanvragen en kindergeld want dat zag hij niet zitten, de eerste maanden van na de geboorte wil hij het kindje niet komen bezoeken, ik ga namelijk bv geven ze zeiden me dat het kindje dan niet een weekend naar hem kan en daar hij is zich bewust van. maar hij wil dan het kindje ook niet komen bezoeken omdat hij dan langer dan een paar minuten in mijn buurt moet zijn.
hij komt toch voor het kindje en niet voor mij dus als hij dat al niet wil.
ik ben mij bewust dat als hij het erkend dat het zijn achternaam kan krijgen maar ik kan het ook mijn achternaam geven.
hij komt toch voor het kindje en niet voor mij dus als hij dat al niet wil.
ik ben mij bewust dat als hij het erkend dat het zijn achternaam kan krijgen maar ik kan het ook mijn achternaam geven.
kimpeltje, volg je buikgevoel 
je weet dat je op hem niet kan vertrouwen... Je hebt voor alles je plan moeten trekken als het er op aan kwam. En dan zou je je kind nog zijn naam geven?
Ik denk dat het zelfs in je voordeel is dat het kind niet door hem erkend wordt.
Als later blijkt dat de vader (als hij wat rijper is) regelmatig en goed contact met het kind wil, dan kan dat nog altijd.
Je hebt beslist je kindje op de wereld te zetten. Hou zelf de touwtjes in handen, dit maakt een heleboel beslissingen veel eenvoudiger: jij kan ze dan ook in alle rust nemen....
je weet dat je op hem niet kan vertrouwen... Je hebt voor alles je plan moeten trekken als het er op aan kwam. En dan zou je je kind nog zijn naam geven?
Ik denk dat het zelfs in je voordeel is dat het kind niet door hem erkend wordt.
Als later blijkt dat de vader (als hij wat rijper is) regelmatig en goed contact met het kind wil, dan kan dat nog altijd.
Je hebt beslist je kindje op de wereld te zetten. Hou zelf de touwtjes in handen, dit maakt een heleboel beslissingen veel eenvoudiger: jij kan ze dan ook in alle rust nemen....
-
roderidder
- Berichten: 2946
- Contacteer: Website
Je hebt blijkbaar vrienden met kennis van zakenik hoor van vrienden dat het een verhaal zonder einde is ... Iemand ervaring mee of kennis van ?
Wil je een verhaal zonder einde nog voor het leven van jullie kind goed en wel van start gaat? alhoewel goede start
RR
-
roderidder
- Berichten: 2946
- Contacteer: Website
Waaruit blijkt dat?Hou zelf de touwtjes in handen, dit maakt een heleboel beslissingen veel eenvoudiger: jij kan ze dan ook in alle rust nemen....
RR
jah soms denk ik dat het beste is dat hij het niet erkend maar wat dan ?
velen vinden mij dan een slechte moeder want als hij niet erkend dan wilt dat voor mij even veel zeggen als zeggen dat hij geen kinderen heeft en dan krijgt hij geen bezoekrecht het kind zal dan wel weten hoe het zit met de echte vader als het er achter vraagt later
voor een kindje zorgen, dat kan ik wel ik heb langs alle kanten steun, heb opleidingen daar over gehad op school. ik weet wat beste is en wat niet goed is. en hij kijkt alleen maar naar zijn pc en zijn vrije tijd.
ik wil de vader van mijn kindje niet afbreken hier he maar ik denk dat het op sommige vlakken beter is hem niet te laten erkennen jah maar een kindje heeft ergens ook een vader nodig
een ding waar ik maar niet uitkom ik wil het niet de vader afnemen maar ik wil ook niet dat de vader alles voor het zeggen heeft en mij chanteerd met
dat hij weigert te erkennen wanneer ik het mijn achternaam geef en dat hij alleen erkent als ik het op zijn naam zet
wa is da dan voor een vader?
velen vinden mij dan een slechte moeder want als hij niet erkend dan wilt dat voor mij even veel zeggen als zeggen dat hij geen kinderen heeft en dan krijgt hij geen bezoekrecht het kind zal dan wel weten hoe het zit met de echte vader als het er achter vraagt later
voor een kindje zorgen, dat kan ik wel ik heb langs alle kanten steun, heb opleidingen daar over gehad op school. ik weet wat beste is en wat niet goed is. en hij kijkt alleen maar naar zijn pc en zijn vrije tijd.
ik wil de vader van mijn kindje niet afbreken hier he maar ik denk dat het op sommige vlakken beter is hem niet te laten erkennen jah maar een kindje heeft ergens ook een vader nodig
een ding waar ik maar niet uitkom ik wil het niet de vader afnemen maar ik wil ook niet dat de vader alles voor het zeggen heeft en mij chanteerd met
dat hij weigert te erkennen wanneer ik het mijn achternaam geef en dat hij alleen erkent als ik het op zijn naam zet
wa is da dan voor een vader?
-
roderidder
- Berichten: 2946
- Contacteer: Website
Maar daarmee zeg je niet dat de toekomstige papa niet weet dat:ik weet wat beste is en wat niet goed is. en hij kijkt alleen maar naar zijn pc en zijn vrije tijd.
dat hij weet wat het beste is en wat niet goed is.
Mogen we aannemen dat de toekomstige vader van het kind juist zo goed als U, ook weet wat het beste is en wat niet goed is?
Ik ken hem niet, maar weet inmiddels wat hij in zijn vrije tijd zoal doethij kijkt alleen maar naar zijn pc en zijn vrije tijd. ... wa is da dan voor een vader?
RR
Beste,
ik ben in dezelfde situatie geweest als jij nu bent en dit is hoe ik het aangepakt heb
1. op 28 weken zwangerschap ben ik naar de advocaat gestapt en werd meneer aangeschreven betreffende zijn "intenties tot erkenning"
2. Toen bij de bevalling bleek dat hij niet zinnens was zijn verantwoordelijkheid op te nemen (werd hem 2 keer via officieel schrijven gevraagd toen het kind geboren was) zijn we naar de rechtbank 1e aanleg gestapt voor de aanduiding van een voogd Ad hoc voor de kleine en hebben toen de procedure voor het bewijs van afstamming opgestart bij de rechtbank 1e aanleg ...dit alles tussen feb en april 2007
3. in februari 2008 bekwam ik een opgelegde DNA test die uitwees wat iedereen al lang wist...vaderschap stond vast
4. in april 2009 viel dan het vonnis dat het wettelijk "vader'" maakte van onze zoon en dit werd ook bijgeschreven op de geboorteakte enz
Meneer werd veroordeeld tot het betalen van al de gerechtelijke kosten gezien zijn houding
5. In sep 2009 gingen we dan naar de vrederechter voor allimentatie aangezien hij zijn verantwoordelijkheid niet opnam
6. Deze maand viel daar een vonnis en werd hij nogmaals veroordeeld tot het betalen van alle gerechtelijke kosten.
Het kind draagt mijn naam en hij heeft geen bezoeks of omgangsrecht
ik ben in dezelfde situatie geweest als jij nu bent en dit is hoe ik het aangepakt heb
1. op 28 weken zwangerschap ben ik naar de advocaat gestapt en werd meneer aangeschreven betreffende zijn "intenties tot erkenning"
2. Toen bij de bevalling bleek dat hij niet zinnens was zijn verantwoordelijkheid op te nemen (werd hem 2 keer via officieel schrijven gevraagd toen het kind geboren was) zijn we naar de rechtbank 1e aanleg gestapt voor de aanduiding van een voogd Ad hoc voor de kleine en hebben toen de procedure voor het bewijs van afstamming opgestart bij de rechtbank 1e aanleg ...dit alles tussen feb en april 2007
3. in februari 2008 bekwam ik een opgelegde DNA test die uitwees wat iedereen al lang wist...vaderschap stond vast
4. in april 2009 viel dan het vonnis dat het wettelijk "vader'" maakte van onze zoon en dit werd ook bijgeschreven op de geboorteakte enz
Meneer werd veroordeeld tot het betalen van al de gerechtelijke kosten gezien zijn houding
5. In sep 2009 gingen we dan naar de vrederechter voor allimentatie aangezien hij zijn verantwoordelijkheid niet opnam
6. Deze maand viel daar een vonnis en werd hij nogmaals veroordeeld tot het betalen van alle gerechtelijke kosten.
Het kind draagt mijn naam en hij heeft geen bezoeks of omgangsrecht
moeilijk gaat ook
-
VAN BELLE Jean Marc
- Berichten: 29
- Locatie: Bellegoed, Bellegem
Prachtige opsommig!
Dit is gerecht zoals het hoort. Een kindje maken en dan er van onderuit hoort niet.
Intussen ben jij moeder, en heb je alle rechten.
Let wel op, soms is er een vader die zijn kind wel wil zien, en dan krijgt hij soms dezelfde 'straf' en dan klopt het niet helemaal. Maar net daarom spreekt je zin erbij 'wegens de onwil van de vader' boekdelen!
Prachtig post op dit forum!!
Dit is gerecht zoals het hoort. Een kindje maken en dan er van onderuit hoort niet.
Intussen ben jij moeder, en heb je alle rechten.
Let wel op, soms is er een vader die zijn kind wel wil zien, en dan krijgt hij soms dezelfde 'straf' en dan klopt het niet helemaal. Maar net daarom spreekt je zin erbij 'wegens de onwil van de vader' boekdelen!
Prachtig post op dit forum!!
Als ik achteruit ga, is het om een aanloop te nemen.
Als u het niet doet, doe ik het wel.
Ik ben op mijn best als ik zwijg. Nooit dus.
Als je van je eigen vrouw niet tevreden bent, waarom zou zij dan tevreden moeten zijn met haar man?
Als u het niet doet, doe ik het wel.
Ik ben op mijn best als ik zwijg. Nooit dus.
Als je van je eigen vrouw niet tevreden bent, waarom zou zij dan tevreden moeten zijn met haar man?
-
ongelukbelaagd
- Berichten: 522
Ik begrijp de vader van jullie kindje wel.
Moesten jullie samen zijn, dan was er sowieso een natuurlijke link tussen hem en jullie zoon.
Nu zijn jullie uit elkaar en wil hij toch die band hebben door jullie zoon zijn achternaam te geven.
Jij weet beter dan wie ook hoe zijn vader werkelijk is. Ik kan alleen uit je postings halen dat je hier niet sympathiek overkomt en waarschijnlijk ook niet bij de rechter!
- "mijn kind" of "het kind"
- "hij kan niet langer dan een paar minuten in mijn buurt komen"
- "ik weet wat het beste is en wat niet goed is"
Je komt nu over als een moeder die alleen-zeggenschap wil over jullie kind. Bedenk wel goed dat ook als de vader de achternaam niet draagt maar het kind wel erkent, ook rechten heeft die jij misschien niet wil afgeven. De vader mag dan mee beslissen naar welke school jullie kind gaat, mag ook beslissen dat je niet op vakantie mag met jullie kind wanneer hij normaal bezoekrecht heeft etc...
Het is niet mooi dat hij een voorwaarde stelt aan die erkenning, maar het is zeker niet abnormaal.
"wie wint dan als het voor de rechter komt"
--> hier zullen zeker geen winnaars uit komen. Alle 3 partijen zullen verliezers zijn, ook jullie kind!
Ik weet niet waarom hij nu toch erkenning wil over jullie kind terwijl hij wou dat je een abortus moest laten doen. Ik weet ook niet waarom hij een abortus wou. Het feit dat hij je heeft laten zitten, niet bij je in de buurt wil komen maar toch jullie kind wil erkennen, geeft me negatieve gedachten over jou.
Probeer dit buiten de rechtbank te houden. Stel jezelf in zijn plaats en denk eens aan wat jij zou willen als je hem was. Denk je dan nog hetzelfde, dan moet een derde partij beslissen. Tenzij de vader zich nog bedenk...
Proficiat met jullie kindje en veel geluk met jullie beslissingen!
Moesten jullie samen zijn, dan was er sowieso een natuurlijke link tussen hem en jullie zoon.
Nu zijn jullie uit elkaar en wil hij toch die band hebben door jullie zoon zijn achternaam te geven.
Jij weet beter dan wie ook hoe zijn vader werkelijk is. Ik kan alleen uit je postings halen dat je hier niet sympathiek overkomt en waarschijnlijk ook niet bij de rechter!
- "mijn kind" of "het kind"
- "hij kan niet langer dan een paar minuten in mijn buurt komen"
- "ik weet wat het beste is en wat niet goed is"
Je komt nu over als een moeder die alleen-zeggenschap wil over jullie kind. Bedenk wel goed dat ook als de vader de achternaam niet draagt maar het kind wel erkent, ook rechten heeft die jij misschien niet wil afgeven. De vader mag dan mee beslissen naar welke school jullie kind gaat, mag ook beslissen dat je niet op vakantie mag met jullie kind wanneer hij normaal bezoekrecht heeft etc...
Het is niet mooi dat hij een voorwaarde stelt aan die erkenning, maar het is zeker niet abnormaal.
"wie wint dan als het voor de rechter komt"
--> hier zullen zeker geen winnaars uit komen. Alle 3 partijen zullen verliezers zijn, ook jullie kind!
Ik weet niet waarom hij nu toch erkenning wil over jullie kind terwijl hij wou dat je een abortus moest laten doen. Ik weet ook niet waarom hij een abortus wou. Het feit dat hij je heeft laten zitten, niet bij je in de buurt wil komen maar toch jullie kind wil erkennen, geeft me negatieve gedachten over jou.
Probeer dit buiten de rechtbank te houden. Stel jezelf in zijn plaats en denk eens aan wat jij zou willen als je hem was. Denk je dan nog hetzelfde, dan moet een derde partij beslissen. Tenzij de vader zich nog bedenk...
Proficiat met jullie kindje en veel geluk met jullie beslissingen!
-
VAN BELLE Jean Marc
- Berichten: 29
- Locatie: Bellegoed, Bellegem
Ik bied hier mijn excuses aan en besef door je repliek dat ook ik overhaast geoordeeld heb.
We horen immers inderdaad maar een kant, en wat je stelt lijkt mij inderdaad ok omdat je op kleine woorden let die veel betekenen.
Heb net ook een klant die een buitenechtelijk kind gemaakt heeft en eerst abortus wou, maar daar op terug kwam. Intussen krijgt hij van alles naar zijn hoofd, terwijl ze toch met twee waren bij het verleiden van elkaar en de vrouw tenslotte toestond dat ze gepenetreerd werd.
Ik trek mijn conclusie als voorbarig in. Excuses en dank voor je directe repliek, ook al komt die niet zo geliefd over.
Ik hoop dat na de emotie inderdaad het verstand de bovenhand neemt.
Een kind wil tenslotte meestal twee ouders, bij voorkeur de natuurlijke en dus een vaderlijke vader en een moederlijke moeder.
Denk aan het kind, als je daar in die fase al echt toe in staat bent (we denken dikwijls te denken aan het kind, maar onze generatie heeft een zeer groot IK-gehalte in vergelijking met vroegere generaties). Mezelf inbegrepen.
We horen immers inderdaad maar een kant, en wat je stelt lijkt mij inderdaad ok omdat je op kleine woorden let die veel betekenen.
Heb net ook een klant die een buitenechtelijk kind gemaakt heeft en eerst abortus wou, maar daar op terug kwam. Intussen krijgt hij van alles naar zijn hoofd, terwijl ze toch met twee waren bij het verleiden van elkaar en de vrouw tenslotte toestond dat ze gepenetreerd werd.
Ik trek mijn conclusie als voorbarig in. Excuses en dank voor je directe repliek, ook al komt die niet zo geliefd over.
Ik hoop dat na de emotie inderdaad het verstand de bovenhand neemt.
Een kind wil tenslotte meestal twee ouders, bij voorkeur de natuurlijke en dus een vaderlijke vader en een moederlijke moeder.
Denk aan het kind, als je daar in die fase al echt toe in staat bent (we denken dikwijls te denken aan het kind, maar onze generatie heeft een zeer groot IK-gehalte in vergelijking met vroegere generaties). Mezelf inbegrepen.
Als ik achteruit ga, is het om een aanloop te nemen.
Als u het niet doet, doe ik het wel.
Ik ben op mijn best als ik zwijg. Nooit dus.
Als je van je eigen vrouw niet tevreden bent, waarom zou zij dan tevreden moeten zijn met haar man?
Als u het niet doet, doe ik het wel.
Ik ben op mijn best als ik zwijg. Nooit dus.
Als je van je eigen vrouw niet tevreden bent, waarom zou zij dan tevreden moeten zijn met haar man?