Hallo,
Ik zou graag co-ouderschap willen maar mijn ex wil niet , ik heb mijn ex gedagvaard vorige week , zij kwam af dat ik zwaar depressief ben en drugs gebruik en het kind te jong is voor 50/50 (week week regeling), ben naar dokter geweest om drugtest en hij was negatief (gebruik geen drugs) en van depressie is geen sprake . Ik heb een attest voor gelegt bij de rechter . Allemaal leugens van haar ! kind wordt 10 mei 2010, 2 jaar !
Zou ik een 50/50 regeling kunnen krijgen ? Kan zeker voor mijn dochter zorgen , ik en mijn ex werken enkel in het weekend 2X 12 uur gelijk met Full-time werk, wij zijn in de week vrij !
dank u voor een antwoord alvast !
- Jureca
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
-
Rebel-with-a-cause
- Berichten: 1216
De wet over gezagsco-ouderschap van 1995 heeft een voorkeur voor gezagsco-ouderschap.
De wet bepaalt dat ouders - die samenwonen, apart wonen, gehuwd zijn, gescheiden zijn of nooit gehuwd waren - samen de belangrijke beslissingen moeten nemen
Als de ouders niet onderling overeenkomen beslist een rechter over het gezag van een kind. Dan moet hij bij voorkeur gezagsco-ouderschap beslissen. Wanneer de rechter een andere gezagsregeling beslist, moet hij motiveren waarom gezagsco-ouderschap voor deze ouders tegen het belang van hun kind is.
De ouder die het gezag eenzijdig wil uitoefenen, moet de rechter overtuigen dat gezagsco-ouderschap door bijzondere omstandigheden tegen het belang van het kind is. En dat het in het belang van het kind is dat hij of zij en niet de andere ouder, het gezag uitoefent.
De wet bepaalt dat ouders - die samenwonen, apart wonen, gehuwd zijn, gescheiden zijn of nooit gehuwd waren - samen de belangrijke beslissingen moeten nemen
Als de ouders niet onderling overeenkomen beslist een rechter over het gezag van een kind. Dan moet hij bij voorkeur gezagsco-ouderschap beslissen. Wanneer de rechter een andere gezagsregeling beslist, moet hij motiveren waarom gezagsco-ouderschap voor deze ouders tegen het belang van hun kind is.
De ouder die het gezag eenzijdig wil uitoefenen, moet de rechter overtuigen dat gezagsco-ouderschap door bijzondere omstandigheden tegen het belang van het kind is. En dat het in het belang van het kind is dat hij of zij en niet de andere ouder, het gezag uitoefent.
Wacht eens even, alweer die hardnekkige begripsverwarring...
co-ouderschap gaat NIET over waar het kind verblijft: als je wil dat je kind om beurt 50/50 bij beide ouders verblijft heet dat
VERBLIJFSCO-OUDERSCHAP: (of BILOCATIE) dat wordt op wens van één van de ouders altijd door de rechter onderzocht.
CO-OUDERSCHAP is altijd de regel en dat gaat over het ouderlijk gezag dat steeds SAMEN uitgeoefend wordt, zelfs al woont het kind voortdurend bij één ouder.
Dus papa: jij bedoelt VERBLIJFSCO-ouderschap. De rechter moet verplicht onderzoeken of het kan en als hij vindt dat het NIET kan moet ie daar een goede reden voor formuleren.
sterkte
co-ouderschap gaat NIET over waar het kind verblijft: als je wil dat je kind om beurt 50/50 bij beide ouders verblijft heet dat
VERBLIJFSCO-OUDERSCHAP: (of BILOCATIE) dat wordt op wens van één van de ouders altijd door de rechter onderzocht.
CO-OUDERSCHAP is altijd de regel en dat gaat over het ouderlijk gezag dat steeds SAMEN uitgeoefend wordt, zelfs al woont het kind voortdurend bij één ouder.
Dus papa: jij bedoelt VERBLIJFSCO-ouderschap. De rechter moet verplicht onderzoeken of het kan en als hij vindt dat het NIET kan moet ie daar een goede reden voor formuleren.
sterkte
-
roderidder
- Berichten: 2946
- Contacteer: Website
De rechter is inderdaad verplicht bij gebrek aan akkoord onderzoek te verrichten naar de voorrang van de mogelijkheid om de huisvesting van het kind op een gelijkmatige manier tussen de ouders vast te leggen van zodra 1 ouder (met ouderlijk gezag) een 50/50 regeling vraagt. (de bilocatiewet)
Gisteren kwam prof. dr. Kruk spreken in Brussel voor een hele horde mensen die zich bezighouden met het scheidingsgebeuren. Op zijn slide 3 met titel Nieuwe ondezoeksbevindingen staat
"Bevinding #1
... en kinderen die een dergelijke regeling hadden, (noot: evenveel tijd bij beide ouders), vertoonde de beste relaties met beide ouders na scheiding. bron: (Fabricus, Family Relations, 2003)"
Uit de samenvatting van eerste IPOS onderzoeksresultaten: "Voor kinderen doet de verblijfsregeling er echter niet toe. Hun kwaliteit van leven hangt niet samen met een type verblijfsregeling, maar wel met de kwaliteit van de relatie die ze hebben met beide ouders."
Als het gaat over de leeftijd van het kind. In het heel kort: Een jong kind hecht zich even sterk aan de vader als aan een moeder. Uit onderzoek (Lamb) blijkt een klein meetbaar verschil in het voordeel van de moeders als het kind jonger is dan 2. Onnodig te zeggen mij dunkt dat dit (klein meetbaar verschil) in het voordeel is van de vaders als het kind ouder is dan 2 jaar.
Wat je de rechter m.i. duidelijk moet maken is dat het gedrag van de moeder eigenlijk een aanval is op de veilige hechtingsband van het kind. Voor het latere belang van de levenskwaliteit van het kind, is die hechtingsband in straffe taal gezegd net zo belangrijk als zuurstof voor het kind. Dat pak je dus niet af, maar je zorgt ervoor dat je kind ongeremt kan ademen.
prof. Frederik Swennen kwam op een ander symposium over die bilocatiewet vorige week nog met een idee dat meer aandacht bij de rechters (of diegene die hen advizeren en dat zijn o.a. de parketmagistraten) en zijn boodschap was dat men uitdrukkelijk in een vonnis laten opnemen dat het kind in een POS (Problematische OpvoedingsSituatie) bevind bij ouder A (en dus geen POS bij ouder B) als ouder A de relatie kind-ouder B, frustreert, obstructie voert, vijanschappelijk ouderschap voert.
RR
Gisteren kwam prof. dr. Kruk spreken in Brussel voor een hele horde mensen die zich bezighouden met het scheidingsgebeuren. Op zijn slide 3 met titel Nieuwe ondezoeksbevindingen staat
"Bevinding #1
... en kinderen die een dergelijke regeling hadden, (noot: evenveel tijd bij beide ouders), vertoonde de beste relaties met beide ouders na scheiding. bron: (Fabricus, Family Relations, 2003)"
Uit de samenvatting van eerste IPOS onderzoeksresultaten: "Voor kinderen doet de verblijfsregeling er echter niet toe. Hun kwaliteit van leven hangt niet samen met een type verblijfsregeling, maar wel met de kwaliteit van de relatie die ze hebben met beide ouders."
... zij kwam af dat ik zwaar depressief ben en drugs gebruik en het kind te jong is voor 50/50 (week week regeling)
Als het gaat over de leeftijd van het kind. In het heel kort: Een jong kind hecht zich even sterk aan de vader als aan een moeder. Uit onderzoek (Lamb) blijkt een klein meetbaar verschil in het voordeel van de moeders als het kind jonger is dan 2. Onnodig te zeggen mij dunkt dat dit (klein meetbaar verschil) in het voordeel is van de vaders als het kind ouder is dan 2 jaar.
Wat je de rechter m.i. duidelijk moet maken is dat het gedrag van de moeder eigenlijk een aanval is op de veilige hechtingsband van het kind. Voor het latere belang van de levenskwaliteit van het kind, is die hechtingsband in straffe taal gezegd net zo belangrijk als zuurstof voor het kind. Dat pak je dus niet af, maar je zorgt ervoor dat je kind ongeremt kan ademen.
prof. Frederik Swennen kwam op een ander symposium over die bilocatiewet vorige week nog met een idee dat meer aandacht bij de rechters (of diegene die hen advizeren en dat zijn o.a. de parketmagistraten) en zijn boodschap was dat men uitdrukkelijk in een vonnis laten opnemen dat het kind in een POS (Problematische OpvoedingsSituatie) bevind bij ouder A (en dus geen POS bij ouder B) als ouder A de relatie kind-ouder B, frustreert, obstructie voert, vijanschappelijk ouderschap voert.
RR
En om sterke argumenten te hebben tijdens de procedure (tegen de aantijgingen dat je depressief bent etc) : neem zelf contact op met een psychiater en vraag hem je te testen en een rapport te schrijven hoe je er mentaal aan toe bent. Laat je ook grondig onderzoeken door de huisarts en vraag 'm ook een rapport te schrijven over je algemene gezondheidstoestand.
Ook mooie bewijzen zijn: persoonlijke getuigenissen (op papier en ondertekend) van kennissen die jou samen met je kindje dagelijks meemaken.
Ook mooie bewijzen zijn: persoonlijke getuigenissen (op papier en ondertekend) van kennissen die jou samen met je kindje dagelijks meemaken.
-
roderidder
- Berichten: 2946
- Contacteer: Website
1) In Belgie is het op dit moment zo dat de PSY dit niet eens mag diagnostiseren
het gaat dus niet op bij een PSY kantoor binnen te stappen en een papier (diagnoze) te vragen iets in de aard ... dokter schrijf eens een bewijs dat ik niet gek ben.
2) Een rechter houd daar doorgaans geen fluit rekening mee. Als de rechter daadwerkelijk iets over de medische toestend wenst te weten dan stelt de rechter zelf een onafhankelijke gerechtsdeskundige aan.
3) nobody's perfect of... aan iedereen mankeert iets
Dus wat je zeker niet mag doen is kerngezond (wel in een emotioneel heel woelige periode getekend door verlies en rouw) en totaal onwetend ergens binnen stapt en met een diagnoze buiten komt dat je iets mankeert (al is dat iets anders dan van wat men U beticht) Als dat gaat over een gebroken been tot daar aan toe, maar hier gaat het over psychologische toestanden. Een defect of afwijking van de hersenen die je gemoedstoestand regelt.
Stel U voor: een onbekende toont U een papier met drie namen en drie handtekeningen dat hij geen drugs gebruikt. Wat is dat papier waard voor U?
voor de volledigheid
kan je hier de visie van prof. dr. Kruk terugvinden
http://www.f4j.be/doc/pdf/020701_Scheid ... fmoord.pdf en hier een opiniestuk over de problematiek hoe je zwaar depressief kan geraken http://www.f4j.be/doc/doc07/070427_Met_ ... rkhof.html
en hier een artikel over IPOS (zie ook het artikel over de risicogroep inzake zelfmoord aan de rechterkant en ja papa die hier post behoort tot die risicogroep)
http://www.gva.be/she/jij-en-je-gezin/a ... ren-2.aspx
De onzekerheid van zo een proces is ontzettend belastend. Dit kan ook terugvinden in het IPOS onderzoek en dat is één van de redenen dat er destijds een bilocatiewet diende te komen: http://www.f4j.be/doc/pdf/041203_Welzij ... t_kind.pdf
Opvallend detail: Prof. Ann Buysse die aan de kar trok voor IPOS had zich uitgesproken tegen die bilocatiewet.
RR
het gaat dus niet op bij een PSY kantoor binnen te stappen en een papier (diagnoze) te vragen iets in de aard ... dokter schrijf eens een bewijs dat ik niet gek ben.
2) Een rechter houd daar doorgaans geen fluit rekening mee. Als de rechter daadwerkelijk iets over de medische toestend wenst te weten dan stelt de rechter zelf een onafhankelijke gerechtsdeskundige aan.
3) nobody's perfect of... aan iedereen mankeert iets
Dus wat je zeker niet mag doen is kerngezond (wel in een emotioneel heel woelige periode getekend door verlies en rouw) en totaal onwetend ergens binnen stapt en met een diagnoze buiten komt dat je iets mankeert (al is dat iets anders dan van wat men U beticht) Als dat gaat over een gebroken been tot daar aan toe, maar hier gaat het over psychologische toestanden. Een defect of afwijking van de hersenen die je gemoedstoestand regelt.
Een juridisch bewijs is iets anders dan dat hé. Als ik 100 euro geef aan iedereen die een handtekening zet dat hij/zij (of een onschuldig kind) dat het gezien heeft dat U mij mishandeld heeft en 400 euro schadevergoedng van U eis , dan kan het zijn dat ik 300 euro kwijt ben voor het proces maar dat betekend nog niet dat ik Uw 400 euro schadevergoeding lichter kan maken en U kan belasten met een veroordeling voor mishandeling.Ook mooie bewijzen zijn: persoonlijke getuigenissen (op papier en ondertekend) van kennissen die jou samen met je kindje dagelijks meemaken.
Stel U voor: een onbekende toont U een papier met drie namen en drie handtekeningen dat hij geen drugs gebruikt. Wat is dat papier waard voor U?
voor de volledigheid
kan je hier de visie van prof. dr. Kruk terugvinden
http://www.f4j.be/doc/pdf/020701_Scheid ... fmoord.pdf en hier een opiniestuk over de problematiek hoe je zwaar depressief kan geraken http://www.f4j.be/doc/doc07/070427_Met_ ... rkhof.html
en hier een artikel over IPOS (zie ook het artikel over de risicogroep inzake zelfmoord aan de rechterkant en ja papa die hier post behoort tot die risicogroep)
http://www.gva.be/she/jij-en-je-gezin/a ... ren-2.aspx
De onzekerheid van zo een proces is ontzettend belastend. Dit kan ook terugvinden in het IPOS onderzoek en dat is één van de redenen dat er destijds een bilocatiewet diende te komen: http://www.f4j.be/doc/pdf/041203_Welzij ... t_kind.pdf
Opvallend detail: Prof. Ann Buysse die aan de kar trok voor IPOS had zich uitgesproken tegen die bilocatiewet.
RR
-
Rebel-with-a-cause
- Berichten: 1216
De wet gaat ervan uit dat ouders best zelf een regeling uitwerken die voor hen en hun kind/eren haalbaar is. De wet spoort ouders aan om samen zelf een verblijfsregeling te regelen.
Is verblijfsco-ouderschap verplicht? Neen.
De regeling kan net zo goed een regeling met een hoofdverblijf bij één ouder zijn als een verblijfsco-ouderschap.
Als ouders zelf niet tot een akkoord komen, moet de rechter de knoop doorhakken.
De wet bepaalt dat de rechter elke situatie apart moet inschatten en moet motiveren waarom hij de regeling die hij oplegt, de beste oplossing vindt.
Indien één van de ouders dit vraagt, moet de rechter de mogelijkheid van 'gelijk verdeeld verblijf' of verblijfsco-ouderschap onderzoeken maar hij is niet verplicht dit op te leggen.
Met andere woorden: stel een verzoek op aan de rechter om verblijfs-co-ouderschap te verkrijgen.
Is verblijfsco-ouderschap verplicht? Neen.
De regeling kan net zo goed een regeling met een hoofdverblijf bij één ouder zijn als een verblijfsco-ouderschap.
Als ouders zelf niet tot een akkoord komen, moet de rechter de knoop doorhakken.
De wet bepaalt dat de rechter elke situatie apart moet inschatten en moet motiveren waarom hij de regeling die hij oplegt, de beste oplossing vindt.
Indien één van de ouders dit vraagt, moet de rechter de mogelijkheid van 'gelijk verdeeld verblijf' of verblijfsco-ouderschap onderzoeken maar hij is niet verplicht dit op te leggen.
Met andere woorden: stel een verzoek op aan de rechter om verblijfs-co-ouderschap te verkrijgen.
Maar wat de rechter sedert kort WEL verplicht is...
Als hij de bilocatie NIEt toestaat moet hij in zijn vonnis een gegronde en gefundeerde reden daarvoor geven. (Wat vroeger vaak nooit gebeurde, een rechter zei gewoon neen en dat was het dan maar...)
Wijze rechters laten tegenwoordig een goed sociaal onderzoek doen bij de papa. (hoe zijn de omstandigheden om een kind te huisvesten) en wees daar ook niet bang van: de medewerkers proberen je goede intenties vooral te zien, niet dat het een beetje rommelig is
Sommige rechters stellen ook een profesionele psychologische expertise aan, zodat hun vonnis gedocumenteerd en gestaafd wordt door een (wetenschappelijk/medisch) onderzoek.
Partners die zich om "wraak"redenen verzeten tegen de bilocatieregeling vallen dan meestal ook stil met dat soort pesterijen...
Als hij de bilocatie NIEt toestaat moet hij in zijn vonnis een gegronde en gefundeerde reden daarvoor geven. (Wat vroeger vaak nooit gebeurde, een rechter zei gewoon neen en dat was het dan maar...)
Wijze rechters laten tegenwoordig een goed sociaal onderzoek doen bij de papa. (hoe zijn de omstandigheden om een kind te huisvesten) en wees daar ook niet bang van: de medewerkers proberen je goede intenties vooral te zien, niet dat het een beetje rommelig is
Sommige rechters stellen ook een profesionele psychologische expertise aan, zodat hun vonnis gedocumenteerd en gestaafd wordt door een (wetenschappelijk/medisch) onderzoek.
Partners die zich om "wraak"redenen verzeten tegen de bilocatieregeling vallen dan meestal ook stil met dat soort pesterijen...
-
roderidder
- Berichten: 2946
- Contacteer: Website
Kijk vanavond naar novaTV Nederland. Hoe de problematiek belicht wordt weet ik niet, maar tracht de mechanisme's daarachter te herkennen.
http://www.novatv.nl/page/detail/uitzen ... ccesvol%3F
De kans zal waarschijnlijk enorm verschillen naargelang het rechtelijk arrondisement (lees hangt af van de eerste rechter waar je terrecht komt)
Om toch iets concreets te zeggen zodat je een houvast hebt:
Ongeacht de leeftijd van het kind heb je als ouder 1 kans op 4 dat een bilocatie wordt gevraagd en toegewezen.
RR
http://www.novatv.nl/page/detail/uitzen ... ccesvol%3F
De kans zal waarschijnlijk enorm verschillen naargelang het rechtelijk arrondisement (lees hangt af van de eerste rechter waar je terrecht komt)
Om toch iets concreets te zeggen zodat je een houvast hebt:
Ongeacht de leeftijd van het kind heb je als ouder 1 kans op 4 dat een bilocatie wordt gevraagd en toegewezen.
RR
-
roderidder
- Berichten: 2946
- Contacteer: Website
Waar haal je dat? Zie die novatv link waar dit niet het geval is.Partners die zich om "wraak"redenen verzeten tegen de bilocatieregeling vallen dan meestal ook stil met dat soort pesterijen...
Als voorbeeld: parlementaire vraag dd.27/05/09 onder nr. 690 Kamer van Volksvetegenwoordigers antwoord van Stefaan De Clerck : niet naleven van het omgangsrecht 17414 klachten in 2007 en 18040 in 2008 (Brussel niet inbegrepen nl.>>1937 klachten in 2007 en 4138 in 2008) ... "uit deze analyze bleek dat er op 10 januai 2009 welgeteld 10 zaken 'niet naleven van omgangsrecht' uit de jaren 2007 en 2008 reeds gevonist waren"
Als je een "profesionele psychologische expertise" laat doen, heb je dan een "wetenschappelijk onderzoek"?Sommige rechters stellen ook een profesionele psychologische expertise aan, zodat hun vonnis gedocumenteerd en gestaafd wordt door een (wetenschappelijk/medisch) onderzoek.
RR
ogenblikje roderidder; ik bedoel met "...partners die zich om "wraak"redenen verzetten tegen bilocatieregeling...": als de ene partner bij een scheiding (voordat er sprake is van een rechtzaak, laat staan een uitgesproken vonnis) à priori stelt dat de kinderen niet in een bilocatieregeling mogen stappen en waardoor de andere partner dus een zaak moet aanvatten om de bilocatieregeling te verkrijgen bij rechtsspraak.
Het gaat dus niet om "niet naleven van omgangsrecht" (nà het uitgesproken vonnis)
enne bij een psychologisch onderzoek door psychiater spreekt men toch van een medisch verantwoord, dus wetenschappelijk onderzoek?
Een psycholoog darentegen kan inderdaad geen medisch verantwoorde uitspraken doen.
Het gaat dus niet om "niet naleven van omgangsrecht" (nà het uitgesproken vonnis)
enne bij een psychologisch onderzoek door psychiater spreekt men toch van een medisch verantwoord, dus wetenschappelijk onderzoek?
Een psycholoog darentegen kan inderdaad geen medisch verantwoorde uitspraken doen.
-
roderidder
- Berichten: 2946
- Contacteer: Website
Een kus van een wetenschapper is geen wetenschappelijke kus. Wetenschappelijk onderzoek heeft controle mechanisme's en normen om kwaliteit te waarborgen in vb. rapporteren, openheid, peer revieuw ed. Als een psychiater je onderzoekt (of zelfs een wetenschapper) dan is dat nog GEEN wetenschappelijk onderzoek.
Zoek de vonnissen maar eens op waar er bilocatie (of omdraaien van de hoofdverblijfplaats) wordt gehonoreerd juist om de door U aangehaalde "wraakmotieven" te lijf te gaan zeker als het kind 2 jaar is.
Hopelijk hebt U begrepen wat novatv U heeft laten zien...
wordt allicht vervolgd. Als wraak het motief is tegen een 50/50 regeling voor een 2 jarige, dan misbruik deze kleuter maar rekening houdend met het verleden, dan deze kan je daar moeilijk naast kijken: moeders wil is wet
De bilocatiewet heeft de mentaliteit willen wizigen, en is daar slechts gedeeltelijk in geslaagd.
Laat het mij zo stellen: een vader is voor een kind net zo belangrijk als een moeder. Voor een kind is het opbouwen van goede relaties met zijn beide ouders heel belangrijk. Dit begrijpen magistraten+advocaten doorgaans niet.
RR
ervaring leert mij dat een ouder die verzet tegen een 50/50 verblijfsregeling van zijn/haar kind(eren) om "wraak"redenen of vb. onverwerkte scheidingsemoties, egostisch/unilateraal karakter, overbezorgd, ... , deze kinderen misbruiken en juist allerlei tijdrovende onderzoeken tracht uit te lokken zonder tot standkoming van een gelijk verdeeld verblijf zodat er een feitelijke situatie onstaat waarbij de papa's vaak door het stof moeten (de ouder met minder goede kwaliteiten). Wat je dan krijgt is dat de rechter vaststelt dat ouders niet goed overeenkomen en dat de magistraten (onterecht overigens) menen dat men voor een 50/50 regeling de ouders goed moeten kunnen communiceren.ogenblikje roderidder; ik bedoel met "...partners die zich om "wraak"redenen verzetten tegen bilocatieregeling..."
Zoek de vonnissen maar eens op waar er bilocatie (of omdraaien van de hoofdverblijfplaats) wordt gehonoreerd juist om de door U aangehaalde "wraakmotieven" te lijf te gaan zeker als het kind 2 jaar is.
Hopelijk hebt U begrepen wat novatv U heeft laten zien...
wordt allicht vervolgd. Als wraak het motief is tegen een 50/50 regeling voor een 2 jarige, dan misbruik deze kleuter maar rekening houdend met het verleden, dan deze kan je daar moeilijk naast kijken: moeders wil is wet
De bilocatiewet heeft de mentaliteit willen wizigen, en is daar slechts gedeeltelijk in geslaagd.
Laat het mij zo stellen: een vader is voor een kind net zo belangrijk als een moeder. Voor een kind is het opbouwen van goede relaties met zijn beide ouders heel belangrijk. Dit begrijpen magistraten+advocaten doorgaans niet.
RR
-
roderidder
- Berichten: 2946
- Contacteer: Website
1) Welk zijn de argumenten ter zitting geweest en wat staat er in de conclusies? Wat wordt er door beide ouders gevorderd?Zou ik kans maken voor verblijf-co ouderschap 50/50 regeling ?
2) Voor welke rechter heb je de moeder gedaagd?
3) Waarom heb je de zaak voor een rechter gebracht?
RR
Mag ik toch een positieve toekomstnoot laten klinken?
Roderidder: je hebt het over de problemen met het bilocatiegegeven in het verleden tot nu.[/b
Maar toch begint er een frisse wind te waaien in het Recht
Ik merk dat er rechters zijn die inzien dat de bilocatiewet vaak de "wrakende" ouder beloont en dat het kind daar dan zware schade van ondervind die vaak leidt tot psychiatrische pathologieen.
Er zijn dus rechters die hier iets aan willen doen (binnen het wettelijk kader) .. Zo zijn er die hun inspiratie in Canada halen:
In Canada neemt een rechter (in geval van omgangsrecht of bilocatie die wordt aangevochten) steeds een psychiater in de arm die test of er sprake is van PAS (Pariental Alienation Syndrome) waarmee er effectief gemeten wordt hoe de ouder het kind negatief beinvloedt (en dus psychologisch eigenlijk mishandelt)
Het vonnis heeft dan twee kanten: uitspraak over de verblijfsregeling gekoppeld aan verplichte therapie van de "wrakende" ouder. De bilocatie wordt dan zelfs tijdelijk geheel verblijf bij de "lijdende" ouder en de "wrakende" ouder wordt begeleid als het kind bij haar/hem verblijft zodat er gewerkt kan worden aan de mogelijke HAP (Hostile Agressive Parenting) die de ouder op het kind uitoefent.(en dat dus voor eens en altijd te stoppen)
Ik heb mogen merken dat er Rechters zijn die binnen de Begische rechtpleging proberen deze nieuwe methodes toe te passen(binnen wat er natuurlijk mogelijk is...
Vanuit mijn eigen omgeving heb ik concreet meegemaakt dat de rechter onderzocht of een ouder echt wel gegronde redenen had om zich te kanten tegen de bilocatieregeling (en dat hij echt snel door...)
Wanneer hij dus vaststelde dat het om puur pesterijen ging, zei hij dat niet luidop maar sprak uit dat er een psychologische expertise moest komen van de ouders en de kinderen waarmee hij zich zou documenteren om de verblijfsregeling uit te spreken.
enne die test, ik kan het aanraden
In geval van SAP of HAP valt de "dader" echt door de mand, of laten we zeggen:
die komt zichzelf tegen...
Dus tip voor papa: verzoek je advocaat om een maatschappelijk onderzoek aan te vragen (dan komen ze bij jou thuis kijken hoe het er aan toe gaat)
én vraag een psychologische expertise voor beide partijen. De rechter kan de conclusies alleen maar meenmenen in zijn besluiten.
En de HAP-ouder? die moet dringend leren communiceren (zegde d rechter
courage!
Roderidder: je hebt het over de problemen met het bilocatiegegeven in het verleden tot nu.[/b
Maar toch begint er een frisse wind te waaien in het Recht
Ik merk dat er rechters zijn die inzien dat de bilocatiewet vaak de "wrakende" ouder beloont en dat het kind daar dan zware schade van ondervind die vaak leidt tot psychiatrische pathologieen.
Er zijn dus rechters die hier iets aan willen doen (binnen het wettelijk kader) .. Zo zijn er die hun inspiratie in Canada halen:
In Canada neemt een rechter (in geval van omgangsrecht of bilocatie die wordt aangevochten) steeds een psychiater in de arm die test of er sprake is van PAS (Pariental Alienation Syndrome) waarmee er effectief gemeten wordt hoe de ouder het kind negatief beinvloedt (en dus psychologisch eigenlijk mishandelt)
Het vonnis heeft dan twee kanten: uitspraak over de verblijfsregeling gekoppeld aan verplichte therapie van de "wrakende" ouder. De bilocatie wordt dan zelfs tijdelijk geheel verblijf bij de "lijdende" ouder en de "wrakende" ouder wordt begeleid als het kind bij haar/hem verblijft zodat er gewerkt kan worden aan de mogelijke HAP (Hostile Agressive Parenting) die de ouder op het kind uitoefent.(en dat dus voor eens en altijd te stoppen)
Ik heb mogen merken dat er Rechters zijn die binnen de Begische rechtpleging proberen deze nieuwe methodes toe te passen(binnen wat er natuurlijk mogelijk is...
Vanuit mijn eigen omgeving heb ik concreet meegemaakt dat de rechter onderzocht of een ouder echt wel gegronde redenen had om zich te kanten tegen de bilocatieregeling (en dat hij echt snel door...)
Wanneer hij dus vaststelde dat het om puur pesterijen ging, zei hij dat niet luidop maar sprak uit dat er een psychologische expertise moest komen van de ouders en de kinderen waarmee hij zich zou documenteren om de verblijfsregeling uit te spreken.
enne die test, ik kan het aanraden
In geval van SAP of HAP valt de "dader" echt door de mand, of laten we zeggen:die komt zichzelf tegen...
Dus tip voor papa: verzoek je advocaat om een maatschappelijk onderzoek aan te vragen (dan komen ze bij jou thuis kijken hoe het er aan toe gaat)
én vraag een psychologische expertise voor beide partijen. De rechter kan de conclusies alleen maar meenmenen in zijn besluiten.
En de HAP-ouder? die moet dringend leren communiceren (zegde d rechter
courage!