#2 , 03 dec 2005 12:33
het huis:
de ene partner kan de andere niet verwijten stiekem afspraken te maken met een makelaar, als hij/zij het zelf ook doet. Zeg dat ze beiden die contacten per direct moeten stopzetten, desnoods via een wederzijdse aangetekende brief, en dan ??n gezamenlijke notaris moeten aanstellen. Die komt dan het huis schatten, en d?t is de referentie. Beiden kunnen dan oordelen of die schatting in orde is, en dan kan de ene partner de andere uitkopen. Voordeel: slechts 1% registratierechten op het bedrag van de uitkoopsom.
als ??n van beiden de schatting te laag vindt kan hij de schatting van de notaris betwisten = dan wordt het een rechtszaak = dan is het huis volgend jaar nog niet verkocht.
als ??n van beiden de schatting te hoog vindt: tja, dan kan hij de andere partner proberen te overtuigen om minder te aanvaarden, maar die is niet verplicht om daarop in te gaan. Dan wordt het een gedwongen verkoop.
oei: niet-gehuwden kopen vaak in tontieme = dan moet de andere partner er eigenlijk mee akkoord gaan.
Besluit: met alle respect voor dit forum: dit is een vraag voor de notaris = stuur ze naar de notaris die de aankoopakte verleden heeft.
Als een makelaar commissie of contractbreuk eist kan men dat weigeren omdat hij, als makelaar, wist dat het over een scheiding ging, en hij er dan van moest uitgaan dat er achterbakse zaken zouden kunnen gebeuren (de makelaar had dus beide handtekeningen moeten vragen).
het (vermeend) geweld:
tja, en heeft zij misschien een paar jaar geleden niets iets heel beledigends tegen hem gezegd? Of heeft zij nooit eens te veel zout op zijn eten gedaan? Of de spinazie drie keer opnieuw opgewarmd?
feit is dat er toen geen (straf)klacht is ingediend zodat het nu niet meer bruikbaar is. Ten eerste waren ze niet gehuwd (= dan zijn er geen juridische gevolgen, want het burgerlijk wetboek spreekt over "de echtgenoot"). En ten tweede is er nadien verzoening geweest = het feit dat ze na dat (vermeend) geweld samen zijn gebleven.
blijkbaar is die opmerking of dat (vermeend) geweld van een paar jaar geleden een gevolg van de vele persberichten, krantenadvertenties, mails en wet ik veel die pers, politie en vrouwenbewegingen deze dagen verspreiden. Spijtig genoeg blijft het daarbij = komen ze met geen enkele concrete oplossing voor de dag. De reden waarom ze het dan doen? Volgens Artikel 223 ?3 kan een gehuwde man het huis uitgezet worden als de vrouw zegt dat hij wel eens gewelddadig zou kunnen worden = hoe meer men erin slaagt om mannen als gewelddadig af te schilderen, hoe meer rechters dat artikel gaan toepassen. Ook al is het fundamenteel oneerlijk, want er wordt een man gestraft zonder dat hij schuldig is gevonden.
en tenslotte: voor je vriendin is 223.3 niet bruikbaar, want er staat "de echtgenoot/echtgenote", en niet partners of ouders.