In beroep, of niet

[Anna Sofia]

Hoi,


korte achtergrondinfo:
Kinderen zijn 7 en 9.
Kinderen zijn 4 op 5 weekends bij mij. Vrijdag afhalen van school, maandag terugbrengen naar school.
Ieder de helft van de vakanties.
Mijn ex heeft zonder mijn toestemming de oudste naar een andere school gedaan, wat maakt dat ik 2 uur onderweg ben op maandagochtend en nooit op tijd op mijn werk ben.
Maatschappelijk onderzoek is al gebeurd daar wij 2 jaar naar de jeugdrechtbank zijn geweest. Daarin staat: "het ene ouderlijke milieu is niet beter dan het andere" (mijn ex beweerde dat ik een slechte moeder was en niet omzag naar de kinderen).
Mijn ex hield zich nooit aan het vonnis van de vrederechter, en nu ook al niet aan het vonnis van de jeugdrechtbank.


Nu ben ik dus terug met mijn advocaat gaan praten (bespreking van het vonnis).
Het vonnis is volledig naar mijn ex zijn voordeel. Hij is zelfs niet op de vingers getikt voor alle PV's die ik heb waarbij hij mij het omgangsrecht met de kinderen heeft ontzegd. Ook niet op de vingers getikt omdat hij op eigen houtje een andere school heeft gekozen.
Ook ben ik nu met het vonnis verplicht elke maandag twee uur te rijden voor de scholen.
Het enige dat ik heb gekregen in het vonnis is een idioot schouderklopje "het siert de moeder dat zij zo haar best doet voor de kinderen". (wat een lachterje hé)

Nu heeft mijn advocaat gezegd dat we in beroep kunnen gaan, alsnog de volledige regeling om te wisselen. Daar het maatschappelijk onderzoek ze enkel bij hem heeft laten wonen omdat het gewoon zo al was.
Mijn advocaat zou 100% achter mij staan als ik in beroep zou gaan.
Maar ik sta er twijfelachtig tegenover. Weer rechtbank gaan, weer een kostenplaatje om u tegen te zeggen waarschijnlijk. En een 50/50 kans (volgens advocaat).
Vertrouwen in het rechtssysteem heb ik ook niet echt meer, daar ik met allerhande bewijzen ben komen opdagen bij de jeugdrechter (mijn ex had geen bewijzen om zijn argumenten te staven), en daar gewoonweg niet naar gekeken is.

Iemand die een gelijkaardig incident voor heeft gehad?
Iemand die mij er raad in kan geven?
Hoe werkt in beroep gaan?
Wat zou ik moeten doen om alsnog de verblijfsregeling veranderd te zien?


Alvast bedankt.

[duma]

Ik zou nooit gaan om het volledig te laten omgooien, want de kans dat dat lukt is verre van 50/50.
Wél zou ik gaan voor een gelijk verdeeld verblijf, zijnde week/week. Tenzij er zware tegenindicaties zouden zijn dat dit niet in het belang van de kinderen is, moet de rechter dit toekennen als een ouder erom vraagt.
Als hij dit niet toekent, moet hij dit argumenteren.

Wat je moet doen, is zeker elke keer als je de kinderen niet meekrijgt een PV laten opmaken.
Dit om enerzijds te bewijzen dat het wel degelijk zo is (beweren kan namelijk iedereen -) wat voor jou bewijs is, is dat daarom voor de rechter niet) en anderzijds om je eis in de rechtbank kracht bij te zetten.

Vragen:
- waarom heeft je ex het kind van school veranderd? wist jij dit op voorhand? is er overleg geweest?
- waarom zit ook de jongste niet op die school: 7 en 9, dus beide nog lagere school. hij moet zelf dan toch ook lang onderweg zijn als hij voor één kind in jouw buurt moet zijn en voor de andere 2 uurs daar uit de buurt. Kan je dat wat meer uitleggen?
- is er iemand verhuisd na de scheiding? Zoja, wie, naar waar en hoe ver is dat?

[Anna Sofia]

Bilocatie is geen optie, daar we te ver uit elkaar wonen.
Ik ben verder weg gaan wonen. Ik en mijn ex zijn daarin overeengekomen (toen we dat nog konden) dat ik dan zou instaan voor het vervoer. Wat ik fair genoeg vind. Ik woon nu 40 minuutjes van zijn thuis.

Mijn ex heeft de oudste van school veranderd omdat hij vond dat hij naar het bijzonder onderwijs moest. Ik en de leerkracht (van het gewone onderwijs) waren het er over eens dat het zou baten om eerst het jaar te dubbelen, en dan te bekijken of bijzonder onderwijs nodig is. Want zakken kan je altijd, terug naar omhoog gaan niet. Toch heeft mijn ex, zonder mijn medeweten, zonder overleg, hem naar het bijzonder onderwijs gebracht. Ik heb van zijn moeder (mijn exschoonmoeder) moeten horen dat hij van school veranderd was, en dit op 3 september (2012).
Natuurlijk schuilt de school achter de statement dat zij ervan mogen uitgaan dat dit in onderlinge toestemming was. Maar toch wisten zij dat er geen communicatie was tussen mij en mijn ex, daar hij dat zelf heeft gezegd bij de inschrijving (heeft de school mij dan nog zelf verteld).
In plaats om voor het bijzonder onderwijs te kiezen dat tussen onze gemeenten ligt, kiest mijn ex voor een bijzonder onderwijs dat verder weg ligt. Pure pesterijen natuurlijk, want het bijzonder onderwijs dat tussen ons in ligt is zelfs hoger aangeschreven, heeft betere recensies en heeft ook busvervoer naar zijn thuis (én ook naar mij, wat nu niet is).

Ik heb dus inderdaad toegestemd om het vervoer te doen, maar dit wel toen ze beiden nog op dezelfde school zaten. Niet om nog eens een half uur verder door te rijden en zo nog meer van mijn werk verwijderd te zijn.

Mijn ex rijdt zelf niet naar de school van de oudste. Daar het om bijzonder onderwijs gaat is er busvervoer. Ik kan hier geen gebruik van maken omdat ik te ver woon. En ook omdat de schoolbus hem komt ophalen om 7 uur 's ochtends in de woonplaats van mijn ex.


Bedankt voor uw antwoord.

[duma]

Aangezien jij de persoon bent die verder weg bent gaan wonen, zijn rechters meestal niet geneigd om het verblijf in jouw voordeel uit te spreken.

Echter, zoals jij het hier uitlegt doet de vader allerminst aan co-ouderschap (samen nemen beslissingen, degelijke communicatie).
Hoewel ik de kans op slagen niet hoog acht, zou ik het in jouw geval toch ook proberen.
Verzamel bewijzen en blijf feitelijk.

Veel succes.

[Anna Sofia]

Ik weet dat verder gaan wonen inderdaad niet in mijn voordeel speelt. Ik heb altijd wel alle vervoer gedaan, maar enkel sinds de rechtzaak is dat ook effectief bewezen. De tijd daarvoor, toen er niets op papier stond, heeft mijn ex natuurlijk het verhaal anders gedraaid.

De vader doet inderdaad amper aan co-ouderschap. Ik heb ondertussen veel bewijzen, maar die bewijzen hebben bij de jeugdrechtbank ook niet veel uitgehaald lijkt mij. Daarom ben ik "bang" om in beroep te gaan.
Ook zijn ik en mijn advocaat altijd bij de feiten gebleven... Ik heb mijn advocaat heel duidelijk gemaak dat het verleden er niet veel meer toe doet voor mij, en ik vooral een goede oplossing wil voor iedereen. Doch stuiten wij telkens op zogazegde voorvallen uit het verleden (die niet met bewijzen gestaafd kunnen worden).

Bedankt voor uw reactie.

[JPV]

Mijn ex heeft de oudste van school veranderd omdat hij vond dat hij naar het bijzonder onderwijs moest. Ik en de leerkracht (van het gewone onderwijs) waren het er over eens dat het zou baten om eerst het jaar te dubbelen, en dan te bekijken of bijzonder onderwijs nodig is. Want zakken kan je altijd, terug naar omhoog gaan niet. Toch heeft mijn ex, zonder mijn medeweten, zonder overleg, hem naar het bijzonder onderwijs gebracht. Ik heb van zijn moeder (mijn exschoonmoeder) moeten horen dat hij van school veranderd was, en dit op 3 september (2012).
Natuurlijk schuilt de school achter de statement dat zij ervan mogen uitgaan dat dit in onderlinge toestemming was. Maar toch wisten zij dat er geen communicatie was tussen mij en mijn ex, daar hij dat zelf heeft gezegd bij de inschrijving (heeft de school mij dan nog zelf verteld).
In plaats om voor het bijzonder onderwijs te kiezen dat tussen onze gemeenten ligt, kiest mijn ex voor een bijzonder onderwijs dat verder weg ligt. Pure pesterijen natuurlijk, want het bijzonder onderwijs dat tussen ons in ligt is zelfs hoger aangeschreven, heeft betere recensies en heeft ook busvervoer naar zijn thuis (én ook naar mij, wat nu niet is).

Voor alle duidelijkheid: je kan een kind niet op eigen houtje naar het bijzonder onderwijs inschrijven. Zonder twijfel zal er dus een advies van het CLB en eventueel de school (niet noodzakelijk gelijk aan het advies van de leerkracht) geweest zijn om hem te sturen naar bijzonder onderwijs (zie: http://onderwijs.vlaanderen.be/verslag- ... -onderwijs" onclick="window.open(this.href);return false;) . Het CLB is dé expert op dit vlak, dus het lijkt me redelijk te stellen dat een rechter die zullen volgen en dus de inschrijving in bijzonder onderwijs goed te keuren.

Kan je even, eventueel in pm, de woonplaats van de papa en de 2 adressen van de scholen laten weten? (kan belangrijk zijn om nog een reden aan te geven waarom een bepaalde school niet mogelijk was)

[Anna Sofia]

Dat kan zeker gebeurd zijn, met het CLB, doch zonder mijn weten dan wel.
Ik heb zelf alle informatie gaan halen bij de scholen, beide scholen (na de feiten natuurlijk wel). Er is geen enkele reden waarom de school in het midden niet zou gegaan hebben. Het type onderwijs klopt ook, evenals het busvervoer naar beide woningen. Alleen heeft de school in het midden veel meer ervaring op het vlak waar het nodig is, en is de huidige school een opstartende school (waarin, wel begrijpelijk, veel mankementen zijn maar dat wil niet zeggen dat ik mijn zoon naar een minder goede school zou moeten sturen).
Ik ben echt niet uit op mijn ex te pesten, of het hem moeilijk te maken.
Maar een degelijke regeling voor iedereen zou wel zo aangenaam zijn

Bedankt voor uw reactie.