@ovan - uw verhaal klinkt mij zeer bekend in de oren.
De twee oudste kinderen van 3 wonen nu bij mij. Telkens liet de ex het tot een 'crisis' komen vooraleer ze dan het kind in kwestie buiten zette en van mij eiste dat ik ze onmiddellijk kwam halen. Als vader die enkel het beste voor de kinderen wil, dan doe je dit telkens weer...en dat weet die moeder natuurlijk (beter dan jij zelf).
In mijn geval moest ik lijdzaam toezien hoe de kinderen in zombies veranderden: totaal onverschillig werden, de schoolresultaten die zienderogen achteruitgaan, enz... Wanneer de oudste bij - midden in het schooljaar - mij kwam wonen had hij nog amper 50% op zijn schoolrapport, meerdere 'buizen', en had hij zogezegd totaal geen aanleg voor bijvoorbeeld wiskunde...Binnen het jaar dat hij bij mij woonde transformeerde hij in een model-leerling met uitstekende resultaten. Nu, 2 jaar later, volgt hij een wetenschappelijke A met 8 uur wiskunde en behoort tot de 'besten' van de klas... Het clb vorige school zag voor hem geen toekomst in ASO... Toen een jaar later de tweede zoon bij mij kwam wonen heeft zich een nagenoeg gelijkaardig scenario voorgedaan. Toen ik bij de tweede de crisis zag aankomen, ergens rond mei en voorstelde de problemen te anticiperen dan werd ik door iedereen weggelachen. Uiteindelijk moest het weer eerst tot een crisis komen vooraleer hij - opnieuw midden het schooljaar - onmiddellijk MOEST naar mij komen. Een gelijkaardig verhaal is zich aan het voltrekken met de derde zoon... opnieuw wordt ik hiermee uitgelachen en is er "geen enkel probleem".
De jeugdrechter zegt mij twee maand geleden nog "wat wilt ge, het is normaal dat de kinderen daarvan afzien, ge had dat eerder moeten bedenken voor dat ge scheidt, ge wilt allemaal kinderen maar niemand voelt zich daarna verantwoordelijk..." en stelt vorige week dat er "geen probleem is met de jongste...", maar heeft het dossier zelfs niet bekeken...
De ex draait de feiten in haar voordeel..."de vader manipuleert de kinderen, zet ze tegen mij op", en op mijn commentaar dat het de kinderen helpt wanneer je ze opvolgt en betrokkenheid toont is het antwoord.."ik leer ze zelfstandig zijn, wil hun handje niet vasthouden, en ze voorbereiden op het harde leven nadien..."...
Ondertussen en ondanks de verwijten blijven ikzelf en de partner waarmee ik een nieuw samengesteld gezin vorm ons hard inzetten om de kinderen WEL op te voeden, en wij en de kinderen zelf zien WEL de resultaten.
Gebroken Klomp.
fb-pagina
http://www.facebook.com/profile.php?id=100003468050109" onclick="window.open(this.href);return false;
blog
http://gebrokenklomp.wordpress.com/" onclick="window.open(this.href);return false;
