scheiden door Monsters

[ovan]

Deze filmpjes werden ons voorgeschoteld bij een oudersessie.
het is mooi hoe de realteit wordt voorgesteld in zowel de animatiefilm als het kortfilmpje.

Animatiefilmpje : "Die Kleine und das Biest"
Kortfilmpje: De Breuklijn

Ook al is onze situatie anders...ik werd er wel stil van omdat ik besef dat vele kinderen hier aan blootgesteld worden.
De moeder van mijn dochter was hier gewoon mee aan het lachen.....

[Vandebos]

En dit helpt hoe exact op JF?

[ovan]

En dit helpt hoe exact op JF?

veel! heel veel! en vooral hier!

Het feit dat die vraag gesteld wordt, wijst m.i. juist op het belang van zoiets te posten op JF.

mvg

Ovan

[Lucke]

En dit helpt hoe exact op JF?

Wat bedoel je hiermee Vandebos?
Die filmpjes kaarten op een goede manier het probleem aan.
Een probleem dat nog steeds onder stoelen en banken gestoken wordt!!

Als er aan deze problemen gewerkt wordt dan hoeven dure en lange rechtzaken niet zo vaak meer voor te komen.
Past dus wel degelijk op het JF.

[Vandebos]

Begrijp me niet verkeerd, zelfs na meer dan dertig jaar katapulteert vooral "de breuklijn" me ogenblikkelijk en onverbiddelijk terug in mijn eigen jeugdervaring. (tot wenens toe.) Maar ik blijf met één fundamentele vraag zitten waar niemand een antwoord op kan geven:

Welk is de meetbare waarde voor kinderen van ouders die niet verder samen kunnen en/of willen leven en dit toch doen "omwille van de kinderen"? Welke rolmodellen, gezinswaarden, familiale warmte draagt men als volwassene over op die kinderenals men hen, albeit onbewust, telkens opnieuw en opnieuw weer met het feit confronteert dat papa en mama enkel samenblijven en constant in onmin leven voor hun "goed"?
Wat met gezinnen, zoals in mijn eigen ervaring, waar één van de ouders die titel "ouder" in feite niet verdient (denk aan de vrij erop los neukende zuipende abusief geweldadige "ouder", een niet zo onbeduidend kleine groep als men soms wil laten uitschijnen)?

Tenzij je dat als kind hebt ervaren kan je je niet voorstellen wat een verlossing een scheiding kan zijn, hoe ongelofelijk bevrijdend het kan zijn te "grokken" (in het diepste van je ziel, jezelf, te beseffen) dat je niet meer wakker hoeft te blijven om te horen aan het openen en sluiten van de voordeur of je die nacht best in of onder je bed slaapt, om niet nog maar eens de ene ouder de andere de trap te horen, of godbetert, te zien, af te schoppen, om je twee jaar jongere zusje, die nog te klein is om ook maar te beseffen wat er gebeurt (je kan het zelf maar nauwelijks bevatten) eindeloos te moeten troosten, samen met haar letterlijk en figuurlijk weg te vluchten in fantasiewerelden.

Dàt is waarom ik die vraag stel. Alle begrip en respect voor ouders die vechten voor hun kinderen maar bij een scheiding zijn er geen winnaars en zullen de kinderen altijd, altijd de grootste verliezers van allemaal zijn. Maar dat verhaal gaat ook op voor die gezinnen die enkel voor hun kinderen samenblijven. Verkeren jullie echt in de illusie dat kinderen fundamenteel niet voelen dat hun papa en mama niet zijn zoals die andere ouders van hun vriendjes en vriendinnen?

Weet je wat nuttig zou zijn? Een wetgeving op echtscheiding die een aantal basisgedragspunten, basisrechten en vereisten vastlegt, die de partij die deze rechten met de voeten treedt of na onafhankelijke arbitrage wordt aangeduid als de storende factor in de vechtscheiding onaanvechtbare sancties oplegt.
Worden kinderen door beide ouders als pasmunt in een scheiding gebruikt? Plaatsing bij pleegouders herzienbaar na 24 maanden. (zij zijn al slachtoffer voor de rest van hun leven, dat geeft hen op zijn minst nog een kans op stabiliteit, op ervaren wat een gezinsleven echt wil zeggen)
Dat is wat ontbreekt in dit wetstelsel, bescherming van de enige onschuldigen in het gehele proces, de enige echte slachtoffers. Als volwassenen in eer en geweten niet over hun eigen ego heen het belang van hun kind kunnen vooropstellen dient hen simpelweg dat voorrecht ontnomen te worden.

Deze films, hoe juist ze ook mogen wezen, zullen in 99% van de gevallen enkel misbruikt worden door beide partijen en het zullen enkel de kinderen, die erin worden afgebeeld en de hoofdrol spelen, zijn die er weer het slachtoffer van worden.

Voeg aan je post een aantal filmpjes toe van alcohol verslaafde ouders, een vreemdgaande partner, de geweldena(a)r(es), de bevoorrechte goedverdiener die een scheiding een decennium rekt om de andere partij te kloten, met andere woorden benader echtscheiding uit AL zijn facetten in die post en ik maak hem plakkend, prioritair, daarop geef ik je mijn woord.

Nu, nu verdwijnt hij, als een zoveelste bijna poging, na enige dagen uit beeld tussen de zovele honderden andere posts.

[lucgescheiden]

Ik kan me volmondig aansluiten bij deze benadering.
Er bestaan meerdere vormen van kindermishandeling en oudervijandschap... en die worden idd niet allen weergegeven.
Het ontbreekt in onze wetgeving idd aan de noodzakelijke wetten om onze kinderen hiertegen te beschermen.

Het is idd noodzakelijk om deze in totaliteit in beeld te brengen.
Om wetgevers er op te kunnen wijzen waar het schoentje wringt, en hen te kunnen aanzetten tot betere wetsartikels.

[ovan]

...Het ontbreekt in onze wetgeving idd aan de noodzakelijke wetten om onze kinderen hiertegen te beschermen....

en dit is dus waarom " DIT WEL EXACT HELPT" op JF

m.a.w. Hoe maak je MENSEN iets duidelijk over dingen die ONTBREKEN?

[ovan]

Begrijp me niet verkeerd, ...

Doe ik niet... ik begrijp je heel goed....en nog beter na je "alleszeggende" post.
Je ziet wat beelden doen met mensen

.....Maar ik blijf met één fundamentele vraag zitten waar niemand een antwoord op kan geven:
Welk is de meetbare waarde voor kinderen van ouders die niet verder samen kunnen en/of willen leven en dit toch doen "omwille van de kinderen"? Welke rolmodellen, gezinswaarden, familiale warmte draagt men als volwassene over op die kinderenals men hen, albeit onbewust, telkens opnieuw en opnieuw weer met het feit confronteert dat papa en mama enkel samenblijven en constant in onmin leven voor hun "goed"?
Wat met gezinnen, zoals in mijn eigen ervaring, waar één van de ouders die titel "ouder" in feite niet verdient (denk aan de vrij erop los neukende zuipende abusief geweldadige "ouder", een niet zo onbeduidend kleine groep als men soms wil laten uitschijnen)?....

Wel...het antwoord op die één vraag is/zijn er niet...je bent afhankelijk van die menselijk factoren om dit te kunnen plaatsen... jij, ik, en zoveel anderen worden gegrepen door die beelden, begrijpen de essentie en komen tot tot de vragen waar idd niemand een pasklaar antwoord op heeft....omdat er ook zijn die met die beelden gewoon lachen, ....en hebben idd ook de titel "ouder"

[Vandebos]

Wees gerust, dit is geen alleszeggende post... Een alleszeggende post zou proberen de haat te omschrijven die later volgt als je als jong volwassene beseft wat je levenslang ontnomen is. Die zou het mentaal aanvaarden beschrijven bereid te zijn te gaan zitten voor de gevolgen als je die ouder nog éénmaal tegenkomt en hem ditmaal als volwassene kan confronteren, die zou duizenden kleine dingen des levens beschrijven die iedere keer opnieuw een bewust mentaal verzetten van een knop vergen wat voor anderen natuurlijk komt... Ik vrees dat de webmaster onvoldoende vrije ruimte op zijn servers heeft om dat manifest te bevatten.

Maar dit forum is er niet om een beleid te helpen sturen of bepalen, dit forum is er in feite om de juridische gevolgen van het huidige beleid te helpen verteren, te helpen begrijpbaar te maken.

In een ideale wereld zou je hier posters vinden die langskomen voor ze besloten hebben te scheiden en nog ergens een kans zien in hun relatie. Daar zou je effect kunnen hebben, hier zal een dergelijke video soms zelfs geïnterpreteerd worden als een extra draai aan het mes.

[roderidder]

... zelfs na meer dan dertig jaar katapulteert vooral "de breuklijn" me ogenblikkelijk en onverbiddelijk terug in mijn eigen jeugdervaring. (tot wenens toe.) ... Voeg aan je post een aantal filmpjes toe van alcohol verslaafde ouders, een vreemdgaande partner, de geweldena(a)r(es), de bevoorrechte goedverdiener die een scheiding een decennium rekt om de andere partij te kloten, met andere woorden benader echtscheiding uit AL zijn facetten in die post en ik maak hem plakkend, prioritair, daarop geef ik je mijn woord. ... Nu, nu verdwijnt hij, als een zoveelste bijna poging, na enige dagen uit beeld tussen de zovele honderden andere posts.

OK deal !

Of beter laten we hier zelf eens een complete kortfilm maken! Wat hebben we nodig... ?
1) een goed scenario * uiteraard met inbreng van JF-leden
2) acteurs + locatie om de (kort)film in te blikken van ruwweg 10 minuten of ietje meer
3) ... denk dat dit misschien wel het voornaamste is, behalve een flinke portie doorzettingsvermogen en nog 1001 andere dingen

Laten we zeggen dat eenieder die wil meewerken laat ons zeggen 1 uur/week eraan spendeerd en tegen de zomer of zo 2 a 3 dagen opname.
uiteraard omdat we hier op het JF met velen zijn kan je ook een "beetje" bijdrage bij iedere stap van het productieproces

Het doel en het criterium is duidelijk genoeg

Code: Selecteer alles

met andere woorden benader echtscheiding uit AL zijn facetten in die post en ik maak hem plakkend, prioritair

De kortfilm zou liefst antwoord moeten geven op zoveel mogelijk van je/algemene vragen inzake van ouders die niet goed weten wat doen... of waar ze voor staan of waar ze mee bezig zijn.

Samenblijven of uit elkaar gaan? (de rode draad van de film)

Heeft dit idee draagvlak?


RR

[roderidder]

* een voorlopig overzicht:

Deze filmpjes werden ons voorgeschoteld bij een oudersessie. ... Ook al is onze situatie anders...ik werd er wel stil van omdat ik besef dat vele kinderen hier aan blootgesteld worden.

Die filmpjes kaarten op een goede manier het probleem aan.
Een probleem dat nog steeds onder stoelen en banken gestoken wordt!!
Als er aan deze problemen gewerkt wordt dan hoeven dure en lange rechtzaken niet zo vaak meer voor te komen.
Past dus wel degelijk op het JF.

Er bestaan meerdere vormen van kindermishandeling en oudervijandschap... en die worden idd niet allen weergegeven.
Het ontbreekt in onze wetgeving idd aan de noodzakelijke wetten om onze kinderen hiertegen te beschermen. Het is idd noodzakelijk om deze in totaliteit in beeld te brengen. Om wetgevers er op te kunnen wijzen waar het schoentje wringt, en hen te kunnen aanzetten tot betere wetsartikels.

Welk is de meetbare waarde voor kinderen van ouders die niet verder samen kunnen en/of willen leven en dit toch doen "omwille van de kinderen"? Welke rolmodellen, gezinswaarden, familiale warmte draagt men als volwassene over op die kinderenals men hen, albeit onbewust, telkens opnieuw en opnieuw weer met het feit confronteert dat papa en mama enkel samenblijven en constant in onmin leven voor hun "goed"?
Wat met gezinnen, zoals in mijn eigen ervaring, waar één van de ouders die titel "ouder" in feite niet verdient (denk aan de vrij erop los neukende zuipende abusief geweldadige "ouder", een niet zo onbeduidend kleine groep als men soms wil laten uitschijnen)?... met andere woorden benader echtscheiding uit AL zijn facetten...

Wees gerust, dit is geen alleszeggende post... Een alleszeggende post zou proberen de haat te omschrijven die later volgt als je als jong volwassene beseft wat je levenslang ontnomen is. ...In een ideale wereld zou je hier posters vinden die langskomen voor ze besloten hebben te scheiden en nog ergens een kans zien in hun relatie. Daar zou je effect kunnen hebben, hier zal een dergelijke video soms zelfs geïnterpreteerd worden als een extra draai aan het mes.

In Nederland bestaat iets gelijkaardigs... "Zingen in het donker". Het zit weldoordacht in elkaar en hun boodschap is verheven tot kunst.
De producent van de film daagde vorig jaar in Genk in een volle filmzaal de kijkers uit... zoek de dader!
kindermishandeling+intrafamiliaalgeweld in beeld gebracht en vrij compleet van begin tot einde maar na de film kwamen geen antwoorden wie de dader was...
zie ook : http://www.caricevanhouten.com" onclick="window.open(this.href);return false; >> klik op kijken en luisteren>>kortfilm en dan "zingen in het donker"
of een intervieuw over de film in DWDD http://www.youtube.com/watch?v=GBak6M0xdKY" onclick="window.open(this.href);return false; en wie er niet genoeg kan van krijgen de titelsong: http://www.youtube.com/watch?v=bAOLBQUL ... re=related" onclick="window.open(this.href);return false;

RR

[lucgescheiden]

RR stel dat u uw droom kan waarmaken;
dan zit u daar met uw productie, niet wetend hoe dit aan uw doelgroep aan te brengen...

Vergelijk het met: een product op de markt brengen om alcoholverslaving te behandelen.
Uw doelgroep is onbereikbaar gezien hun verslaving.
Uw doelgroep heeft geen tijd om nog maar belangstelling te tonen voor uw product, drinken is nml. het enige dat telt.
Uw doelgroep gelooft zelfs niet eens dat zij een probleem hebben, de ontkenning blijft.
En krijgt u hen na veel moeite uw product toch voorgeschoteld, dan lachen zij het weg.

Ik vrees dat het uw film niet anders zal vergaan!

Het idee van Vandebos om tot een heus manifest te komen, van wat er wezelijk misloopt, en
een forum sturen om samen tot een correctere juridische benadering te komen, is volgens mij dan weer: wel haalbaar!
Wat er misloopt kan je destileren uit de verschillende draden, waarbij tal van bedenkingen reeds voorradig staan en kunnen helpen bij het sturen van de debatten, om alzo
tot het opstellen van een manifest met nieuwe wetsvoorstellen te komen.

Vergelijk het met: hoe open source software wordt opgebouwd, waarbij ieders ervaringen kunnen bijdragen tot een beter product.

[roderidder]

Beste Lucgescheiden

Zoals U vandaag kan lezen in het GVA artikel van expert John De Wit en citeer
"Momenteel moet een slachtoffer van partnergeweld ofwel zelf naar een vluchthuis voor mishandelde vrouwen gaan, ofwel zelf bij de vrederechter een uithuiszetting van haar man vragen. Het duurt echter enige tijd vooraleer daarover is beslist en ondertussen blijft de man in huis. In een crisissituatie kan dat problemen geven. Daarom moet het parket volgens de unanieme Senaatscommissie onmiddellijk een verbod voor maximum tien dagen kunnen opleggen."

Vrouwelijke (scheidende)monsters worden dus verzwegen in hun bestaan. De mannelijke dienen gestigmatizeerd, gecriminaliseerd en gemarginalizeerd te worden, tenminste dat versta ik er in grote lijnen uit.
Het is maar om aan te geven dat ook Uw doelgroep allicht blind zal zijn. Misschien bestaat er al zo een manifest, verdrag van slachtoffers, etc.
Het is de som van alle druppels op een hete plaat die mischien een beetje invloed hebben.
Op een forum kan normaliter 1-ieder binnen de grenzen van de forumregels zijn stand- of uitgangspunten verdedigen.
Hier op het JF kan je dus laagdrempelig, kosteloos informeren over je juridisch problemen.

dit forum is er in feite om de juridische gevolgen van het huidige beleid te helpen verteren, te helpen begrijpbaar te maken.

De wetgeving is op zich goed en kan uiteraard altijd beter. Het probleem is de mentaliteit binnen justitie, met andere woorden de interpretatie en de toepassing van de wetten.
Dit is een uitgangspunt dat m.i. de nodige focus verdient.

‘Fundamenteel moet het gerecht met een tussenkomst in een zaak altijd de bedoeling hebben de rust achteraf te herstellen. De betrokkenen moeten verder kunnen met hun leven. De situatie moet beter worden dan ze was voor het gerecht zich moeide, niet slechter.’
Met andere woorden men moet de kwaliteit ook eens leren meten en bijsturen waar nodig

RR

http://www.gva.be/nieuws/binnenland/aid ... eweld.aspx" onclick="window.open(this.href);return false;

[lucgescheiden]

Als uw 'Vrouwelijke (scheidende)monsters' worden verzwegen, wilt dit mijn inziens zeggen dat de wetgeving op zijn minst onvolledig is,
dus zeker niet goed.
Indien deze onvolledig blijft, dan kan er ook nooit een interpretatie en/of toepassing geschieden dat tot een 'correct' vonnis leidt.
Mijn inziens, laat uw redenering de hond in eigen staart bijten, om uiteindelijk zichzelf op te peuzelen.

Wilt u uw doelgroep verplaatsen van de monsters naar justitie, dan vrees ik voor nog veel minder weerklank.

Alles begint bij de politiekers die wetten opstellen en goedkeuren, wilt u iets bereiken, dan zal dit uw doelgroep moeten zijn.
Ik wil u daarbij nogmaals uitdagen om alle vader-discriminerende wetten onder de loep te nemen, opdat
u kan achterhalen hoe deze tot stand kwamen.

Leg daar even de werkingspunten van het comité voor gelijke kansen naast sinds de oprichting.
Het besluit kan dan zijn dat dergelijk manifest idd bestaat, maar
enkel in de vorm zoals uitgeschreven, en georganiseerd door, jawel, de vrouwenbewegingen.
En ja, vrouwen vormen nu eenmaal een groot kiezers-aantal, iets waar de politiek niet rond kan, waardoor
u terug bij start belandt.

Het enige wat u mijn inziens vermag is: dit manifest oprakelen, en de hiaten hierin aankaarten.