Deze weg is het normale rechtssysteem volgen.Nog een bijkomend gegeven: Hoe komt SNB Reac als privaat organisatie aan die informatie dat je iets hebt gekocht die mogelijks namaak is?
Het product komt binnen bij de douane, de Douane stelt namaak vast -> strafbaar feit -> moet het parket inlichten - > parket beslist of personen moeten worden vervolgd of niet. Indien ja, komt de zaak openbaar en kunnen burgerlijke partijen een schadeclaim indienen.
Als ik me niet vergis valt alles in het strafdossier tot de zitting in de rechtbank onder het geheim van het onderzoek.
Douane -> private vereniging kan dit zomaar?
Feitelijk zou SNB Reac maar over die info mogen beschikken wanneer het parket doorverwezen heeft naar de rechtbank, of wanneer het Parket zelf een minnelijke schikking voorstelt.
En hoe gaat de topic starter dit bewijzen? Hij koopt meerdere exemplaren van een horloge waarvan hij weet dat de prijs onrealistisch laag ligt en er dus wel iets aan de hand moet zijn. Dag goeder trouw! Zoals gezegd: hij kan altijd proberen, maar hij moet achteraf niet komen klagen als hij door het niet aanvaarden van de minnelijke schikking alsnog voor de rechtbank moet verschijnen, met alle gevolgen vandien. Als hij verliest (en die kans is groot), gaat hij véle malen meer geld kwijt zijn...Daarbij dient u aan te tonen dat: u uw aankoop ter goeder trouw heeft gedaan,
Welke wet wordt overtreden? De douaneverordening heeft daarenboven ook voorrang op de Belgische nationale wetgeving, mocht de nationale wetgeving niet aangepast zijn (primauteit van Europees recht).En daarbij de wet te overtreden?
Als je over "betrappen" spreekt, ga je er van uit dat de persoon in kwestie wel wist dat hij fout bezig was. Ik denk echter wel dat er mensen zijn die echt uit naïviteit dingen online kopen, zonder te beseffen dat het namaak is. Die er echt van uitgaan dat ze een koopje doen en "the real deal" kopen. Maar zoals ik al zei ga ik er ook van uit dat er mensen fout parkeren terwijl ze er echt van overtuigd zijn goed geparkeerd te staan. Je wordt in beide gevallen beboet / gestraft voor uw onwetendheid. Of dit al dan niet "rechtvaardig" is, is een discussie die niet hier moet gevoerd worden. Praktisch gezien, zie ik niet in hoe je "onwetendheid" zou kunnen bewijzen, moest dit als argument kunnen weerhouden worden.Eerder een "Het is niet eerlijk dat je betrapt wordt en dan ook nog eens aansprakelijk voor je eigen gedrag wordt gehouden." discussie.
Is dit niet de taak van de rechter, om daarover te oordelen. Je bent maar schuldig als je veroordeeld word.Als je over "betrappen" spreekt, ga je er van uit dat de persoon in kwestie wel wist dat hij fout bezig was. Ik denk echter wel dat er mensen zijn die echt uit naïviteit dingen online kopen, zonder te beseffen dat het namaak is. Die er echt van uitgaan dat ze een koopje doen en "the real deal" kopen. Maar zoals ik al zei ga ik er ook van uit dat er mensen fout parkeren terwijl ze er echt van overtuigd zijn goed geparkeerd te staan. Je wordt in beide gevallen beboet / gestraft voor uw onwetendheid. Of dit al dan niet "rechtvaardig" is, is een discussie die niet hier moet gevoerd worden. Praktisch gezien, zie ik niet in hoe je "onwetendheid" zou kunnen bewijzen, moest dit als argument kunnen weerhouden worden.Eerder een "Het is niet eerlijk dat je betrapt wordt en dan ook nog eens aansprakelijk voor je eigen gedrag wordt gehouden." discussie.
Hierbij wordt wel degelijk de wet overtreden:Welke wet wordt overtreden? De douaneverordening heeft daarenboven ook voorrang op de Belgische nationale wetgeving, mocht de nationale wetgeving niet aangepast zijn (primauteit van Europees recht).En daarbij de wet te overtreden?
En zoals Gebruiker21 zegt, het is inderdaad mogelijk dat er twijfel is. Dan kan de merkhouder uitsluitsel geven.
't Is een interessante discussie, maar 't wordt er nu echt wel een een omtrent "juridisch correct" versus "een rechtvaardigheidsgevoel".
Politie/ douane kan de eigenaar contacteren om bijkomende info te bekomen of om ook te ondervragen, zonder de identiteit van de dader vrij te geven.Ik vind het ook een vreemde redenering van giserke. Stel dat de politie een bestelwagen van (vermoedelijke) inbrekers onderschept en daar items in terugvind met de vermelding van de naam van de echte eigenaars. Mag de politie die mensen dan niet contacteren om te checken of het hun voorwerpen zijn en of deze al dan niet gestolen werden? Of moet de poltie hiermee wachten tot het onderzoek afgelopen is en de vermoedelijke inbrekers effectief in verdenkging gesteld zijn? Beetje omgekeerde wereld als dit het geval zou zijn, niet?
Informeren over namaakgoederen bij de fabrikant is nog een ander verhaal of het vrijgeven van de identiteit van de betrokkenen.Waarom zou de Douane bij vermoedelijke namaak niet bij de rechthebbende van het echte merk mogen informeren of de goederen effectief namaak zijn van één van hun producten? Voor hetzelfde geld zegt de merkhouder: "Douane, jullie hebben het mis. Dit product lijkt geenszinds op één van onze producten, maar bedankt om het te vragen."
Art. 28, § 1 en art. 57, § 1Welke wet wordt overtreden? De douaneverordening heeft daarenboven ook voorrang op de Belgische nationale wetgeving, mocht de nationale wetgeving niet aangepast zijn (primauteit van Europees recht).En daarbij de wet te overtreden?
En zoals Gebruiker21 zegt, het is inderdaad mogelijk dat er twijfel is. Dan kan de merkhouder uitsluitsel geven.
't Is een interessante discussie, maar 't wordt er nu echt wel een een omtrent "juridisch correct" versus "een rechtvaardigheidsgevoel".